domingo, 14 de septiembre de 2008

A DERROTA DA HUMANIDADE

Giuliano Ferrara mantén a súa cruzada pro-Vida a nivel mundial.
Terceira fase do aborto, cando se apuntilla ó feto. O traballo que sigue é o artículo correspondente a esta semáa, remitido a diversos medios.
-
Pontevedra, 15.09.2008
-
Entrada n. 597 do blog
-
A derrota da Humanidade [15.09.2008],
por Xesús López Fernández

-
Bibiana Aído, a “miembra” do Goberno socialista, anunciou o 4 de Setembro a creación dun comité de expertos pra traballaren no texto dunha nova lei do aborto, que agarda poida estar preparada prá fin do 2009 ou pró comezo do 2010. Non entrou en detalles da que, según algús analistas, vai te-la configuración dunha lei de prazos, nos que a nai xestante podería dispoñer libremente sobre a “interrupción do embarazo”, decidi-la morte dos nasciturus en contra da Constitución. A ministra fala dunha lei que garantice os dereitos fundamentales e a seguridade xurídica do profesional que interveña na morte do feto. O aborto está definido como delito. Pero é que ademáis parece se está a usa-lo asunto como cortina de fume pra que a sociedade española non pense na gravedade da crisis que está a sofri-lo país, no fracaso da economía socialista, daí que o presidente do Goberno teña usado a tribuna parlamentaria pra lle chamar hipócritas ós opositores á lei que queren promover.
-
Naturalmente e aínda existindo casos de dobre moral, o insulto non é de recibo. Pra un home como Fernando Sánchez Dragó, a morte do nasciturus non deixa de ser outra cousa que un acto terrorista. Miguel Durán, o home da Once, naceu cego como é sabido. Despois de explica-la relación que sempre tivo coa súa nai, chegou afirmar que pode estar no colectivo dos discapacitados ó que pertence, a maior oposición á lei que nos anuncia a “miembra” e da que Zapatero se vale como cimbel pra que non pensemos na realidade de estarmos en números roxos, de que o país ten un PIB negativo según a propia UE acaba de anunciar; máis negativo se temos en conta o que se perde en unidades de capital natural, que non se computan á hora de falar do crecemento económico. Citemos tamén o gran paso dado por Francia, onde o nasciturus que perda a vida pode ser incluído no libro de familia, “como fillo nacido morto”. Evidentemente, é un país diferente, incluso no tema da laicidade, como se ten posto de manifesto no encontro de Benedicto XVI con Sarkozy da pasada semáa.
-
Unha reacción social forte contra a actitude do Goberno pode estar en marcha. Autores diversos xa se pronunciaron en contra. Máis dun oitenta por cento dos médicos declararíanse, con temor, obxetores, porque saben que a partir dese momento pasarían a integrar “unha lista negra”. Pero é que “lexitima-la morte dun inocente por medio do aborto mina e destrúe o fundamento da sociedade. A xeneralización nos nosos días do aborto legal….[máis de cen mil cada ano en España] …constitúe unha grandísima derrota da humanidade”. Son afirmaciós do Cardeal Antonio Cañizares Llovera, Arcebispo de Toledo, que publicou un interesante artículo en La Razón do 11 de Setembro de título “El aborto, una derrota de la Humanidad”, do que está tomado o que encabeza este traballo de aproximación ó tema. Naturalmente, o cardeal tamén comenta o dito en diversos foros, de que a anunciada lei tería como finalidade tapar outros temas de carácter social. Pero discrepa por unha razón de calado, porque estariamos a meter algo tan sagrado como é a vida na danza das estratexias e a supeditala a certos intereses.
-
Remato con algo máis do dito polo cardeal Cañizares, que afirma que non só queda cuestionado o dereito fundamental á vida, senón tamén o concepto da persoa mesma. A partir daí xa non se sabe quén é o suxeito do dereito fundamental á vida: ¿o ser humán en canto tal ou o que decidan os lexisladores, as maiorías parlamentarias, o poder, en suma? Pergunta tamén o cardeal por unha cuestión de fondo derivada do devandito: quén, cándo e cómo se é home. ¿Quén o decide?¿Ou é que está nas mans do home –do poder—decidir cándo se é persoa, algo que ten consecuencias no terreo da concepción dos dereitos humáns?. Por eso o tema do aborto é tan decisivo que podemos velo como o máis grave que ten acontecido na historia da humanidade, unha quiebra do home e a sociedade nunca acaída anteriormente.

No hay comentarios: