¿MÁIS PEATONALIZACIÓN?

Dibuxo fractal, enerxía nacente, laberinto de Lou-lo-Chu, que ámbo-los dous títulos lle teño asignado e retomo pra esta entrada, un traballo xa inserido na web de Pontevedra Viva, na que están recollidos non poucos comentarios, algús con sentido común, outros evocadores do talibanismo que veu sendo norma na peatonalización desta cidade, trufada dos diagramas de Venn do antiguo matemático rotondofílico, causa principal, quizais, da ruína urbanística aquí consolidada. Eso que estaban avisados por algún comentario de Álvaro Siza, arquitecto portugués de sona internacional, no sentido de que unha certa permeabilidade prá circulación de coches era positiva prá saúde do comercio local. ¿Por qué Roma non está peatonalizada?..... Por eso precisamente.

Pontevedra, 27.06.2013
Entrada n. 1679 do blog
Traballo xa aparecido na web Pontevedra Viva con data 19.06.2013

 ¿Máis peatonalización?,

por Xesús López Fernández

            Prefiro usa-las palabras peatón, peatonal, peatonalización, que coido son tamén verbas galegas, socialmente usadas. Outra cousa é que haxa xentes que non-as queiran vere nos nosos diccionarios.  Peonil ou peón poden ter, teñen, unha polisemia que non sempre se ten en conta. Así, peón significa: obreiro que non precisa arte, trompo ou buxaina, especie de tolete que vai espichado por baixo das chedas do carro pra favorece-lo atado da mercancía con cordas, tamén chamado brión (pl. brións, briós, briois), certo tipo de peixe. E inda hai máis. Pero estou vendo que cando se indica “espacio peonil” pode mesmo estar referida esa nomenclatura a un lugar pra xogare ó trompo. Mellor, pra ese enrediño, chan terreiro.

            Pero quero referirme á nova peatonalización anunciada, á aniquilación do tráfego nas rúas Benito Corbal, Sagasta, Daniel la Sota, Castelao e Cruz Gallástegui, que coido vai máis alá do sentido común si se tenta manter viva a cidade que, se nalgún tempo foi toda ela un centro comercial, deixaría de ser cita obrigada prás xentes dos arredores que agora non precisan entrare na cidade. As grandes superficies e outros centros situados na periferia, con parking gratis total, cubren actualmente a demanda dos que foron siareiros da boa vila ó longo de séculos. A cidade en sí, en gran parte morta, parece vai morrere aínda máis.

            Alguén decía hai uns días que os comerciantes de Castelao e Cruz Gallástegui demandaban máis peatonalización e que son eles, os tendeiros, os que saben de circulación. Narices, que todo foi unha campaña montada, presuntamente, por dous hosteleiros, seguramente con local pequeno, que tentan aumenta-lo seu terraceo, nalgunhas partes de miseria total. Ocuparían así, como propio e coa claudicación dunha política urbanística xangal, espacios públicos, como en Curros Enríquez, praza da Verdura; a miseria mercantil na que se veu conformando a cidade, parques temáticos se o tempo o permite: demostración de malabares, fabricadores de pompas de xabrón e outras demostraciós de mendicidade.

            Lembro agora un vello artículo, “O laberinto de Lou-lo-Chu”, no que se describía a reconversión da urbe ós diagramas de Venn, a perda da circulación radial, a anulación das arterias e a imprantación da circulación por medio de grandes bucles urbanísticos e caóticos. No artículo aludido deciase que un camión entraba na García Sánchez  dende o espacio da Audiencia. O  conductor, un chino, parou un momento pra perguntare: ¿Avenida de Lou-lo-Chu?. Un amigo meu, que o atendeu, presinteu que o que realmente quería decir era: “¿Avenida de Loureiro Crespo?”. “Sí, sí, Lou-lo-Chu, Lou-lo-Chu" dixo o conductor un par de veces. E, como puido, o amigo indicoulle o camiño a seguir por García Sánchez, praza de Galicia, Eduardo Pondal, e que máis adiante volvese perguntare.

            A nova actuación vainos convertire en máis laberinto de Lou-lo-Chu porque a nosa sociedade non soubo comprendere o que sí se evitara na época de Rivas Fontán, cando máis de catrocentos comerciantes se opuxeron á peatonalización da zona vella. Lembremos que incluso no 1997 Ernesto Filgueira se manifestaba en contra da peatonalización salvaxe que algús promovían e que el mesmo apoiaría xa co Bloque no poder. Hoxe, a cidade está claudicando. E a deslocalización das familias, ese marcharse cara fóra, é consecuencia da denunciada peatonalización. Co novo arrebato peatonalizador, ¿qué vai pasar co Hotel Rías Baixas? A ver se aínda hai sentidiño pra non face-lo que xa está denunciado.

Pontevedra, 19.06.2013