domingo, 6 de febrero de 2011

A visita de Merkel

Esteban, en La Razón. Varapalo de Merkel ó binomio ZP-Rubalcaba. ¡Como se o esforzo alemán fose pra soergue-la economía española, pra lle regalare pans e peixes ós que aquí queren apaga-lo lume con bencina!
Ante un ZP claudicante, Esteban recolle a instantánea co sabio consello de Merkel a ZP: "Has ver que a marca España vende máis si é "made in Germany".
Aínda qu´esta foto é anterior, vale prá visita de Merkel, pró momento da conversa privada antes do lavado de cara da xuntanza: "Hai que aforrar, neno; os sindicalistas, que paguen as súas cuotas, nada de subvenciós; salario según a productividade". España aproba, ¿ou realmente suspende día a día?
-
Pontevedra, 7.02.2011
-
Entrada n. 1400 do blog
-
Artículo semanal.
-

A visita de Merkel,

Por Xesús López Fernández

-

Á fin produceuse o agardado encontro da canciller Angela Merkel con José Luís Rodríguez Zapatero. Levaban o Goberno español e os Sindicatos facendo unha especie de exercicio de bolina en relación coa viabilidade do novo acordo social, da aplicación dos corsés “necesarios” que non se entenden cando o país anda polos 4700000 parados despois de tantas promesas aguadas pra concluíren cunha fiscalidade máis atafegante, o cerre de innumerables empresas, a reducción salarial dos funcionarios. Pero agora, despois do acordo consumado antre Goberno, Sindicatos e Patronal [sen ter sido invitada a oposición ata o último momento e por e-mail], non se ve claro o futuro inmediato, con moitas empresas varadas e sen capacidade prá creación de emprego. A auditoría de Merkel non foi de infarto; o infarto pode sé-lo dos futuros pensionistas coa introducción do novo sistema de cálculo prás súas pensiós, que pode incluso abrangue-la total vida laboral dos traballadores.

-

Coa canciller Merkel viaxaba Michael Sommer, presidente da Confederación de Sindicatos Alemáns [DGB], que parece deixou empequenecidos a Toxo e Méndez, ó manifestare que os sindicatos alemáns mantíñanse coas cuotas dos seus afiliados e que, dese xeito, non dependen en nengún caso dos partidos políticos: son auténticos sindicatos de clase, mentres que, en España, os representantes dos sindicatos, actuaron ó longo destos anos como ministros sen carteira e son parte do problema que hoxe padece o país. Agora, a tasa de paro en Alemania está por baixo do 7%, mentres a española pasa do 20%, aínda que Toxo e Méndez han seguir defendendo que a política sindicalista nada ten que ver con estos datos ou co feito de que cada día que pasa novas familias teñen que acodir ós comedores de Cáritas.

-

Atribúese a Zapatero a frase de que a Economía apréndese en dúas tardes. Pero Merkel insisteu na súa visita e antes de face-la declaración de que España compría cos deberes, nunha lección de Economía elemental: non se pode gastar por riba dos ingresos. Precisamente a ese e outros avisos refírese José T. Raga nun artículo en Libertad Digital. Son tres as advertencias que cita: a) a reiterada alusión ó “aforro, aforro, aforro” que fixo Merkel; b) a alusión sacra ó principio de independencia sindical e a que o sindicalismo español non é homologable co europeo, que mesmo a cuestión social pouco interesa ó noso sindicalismo, daí que tampouco importe vivire da sopa boba; c) a cuestión de liga-la evolución dos salarios non tanto ó IPC como á productividade, algo que o ministro español do Traballo, Valeriano Gómez, rexeitou cunha radical e intolerante negativa, que parece típica, según o citado articulista, da esquerda trasnoitada e do sindicalismo acomodado, pois non en balde son esas as dúas referencias máis destacables do seu curriculum vitae.

-

Mentres as políticas económicas aquí practicadas sementaron a desgracia e o desánimo en tantas persoas e familias, a moitos españoles con formación cualificada se lles abre a esperanza dunha nova vida laboral en Alemania, onde existe unha bolsa de 800000 postos de traballo. I ese dato é consecuencia da política de Merkel, nalgún tempo ninguneada por Zapatero. Con Merkel, o crecemento do PIB alemán está, agora, nun 3,60 por cen, con pleno emprego en zonas do país. Aquí, as cousas non se van resolvere maquillando datos que apantallen o resultado dunha política errónea... Son case cinco millós de parados vivindo na precariedade. José T. Raga non cree que a profesora Merkel outorgara un aprobado ó alumno Rodríguez Zapatero. Incluso di que mentres non vexa a papeleta do exame, pareceralle o suspenso unha presunción máis xusta. Como os avisos postos sobre a mesa son de urxente atención, aínda que non houbera outros, o aprobado está en tela de xuicio, a non ser que o exame deste ano quede enmarcado nunha especie de aprobado xeral, que non parece propio de Merkel, persoa que sabe comprir con rigor e obxetividade, e face-los deberes.


6 comentarios:

José Luis Valladares Fernández dijo...

Aquí, amigo Xesús López, da más leche el pesebre del Gobierno que las cuotas de los afiliados. Y es que, además normal que no tengan afiliados, más que los que están liberados, porque hace ya tiempo que entre defender al trabajador o defender al Gobierno, optan por este último.
Es una pena que Merkel, la fracasada Merkel, se limite a dar consejos. Otro gallo nos cantaría si le obligara de pleno a ZP a tomar las decisiones.
Un saludo cordial

o blog de xesús lópez dijo...

Amgo José Luís:

Efectivamente, da más leche el Gobierno y los fondos secretos, pero el país arruinado cada vez somos menos los ciudadanos a los que pretenden seguir exorsionando, para mantener sus lujos, fondos de armario, y caterva sindical.
Y ésto, al final, acabará rompiendo.

candela dijo...

Los sindicatos, ni siquiera quieren dar datos sobre el número de afiliados que tienen. No se si, quizá, un ciudadano particular podría demandarlos por esto ya que, al fin y al cabo, les pagamos nosotros.

Espero que Merkel se preocupe más y sea más contundente cuando vea que esto va a más, y que a este paso no cobra. Pero de momento, le ha dado un respiro a estos sinvergüenzas.

Un saludo Xesús.

o blog de xesús lópez dijo...

No sé si se podría ejercitar aquí la acción popular para acabar con el montaje existentes. ¿Subvencionados con nuestro dinero?
Me opongo.
Un saludo, Candela, Xesús.

Natalia Pastor dijo...

A Méndez y Toxo,estas cosas les traen al pairo.
Ellos están instalados en su pesebre, felices como perdices,cada día más orondos y con el buche lleno,trincando a dos manos.
Sólo se mueven si Zapatero requiere su presencia para firmar ese paripé sin contenido de pacto social o para ejercer de palmeros y pancarteros cuando se les necesite.
Entonces acudirán prestos a toque de silbato.

o blog de xesús lópez dijo...

El entreguismo sindicalista al Gobierno, Natalia, es una traición a la clase trabajadora y al país.
Confiemos en que la auditoría permanente de Alemania a España hará que no se pueda mantener la situación que aquí vivimos por mucho tiempo.
Sobre el pacto firmado y el entreguismo del país, ha hablado hoy en el Senado el anticrístico de ZP. Me dio asco.