Pontevedra, 28.02.2013
Entrada n. 1617 do blog
España vai mal, Pontevedra vai mal....[6.02.2004]
Por Xesús López Fernández
Coido
que somos moitos os que entendemos que España vai mal, que a convivencia está
en peligro como consecuencia da mediocrización da nosa clase política ó longo
dos últimos tempos. O estado das
autonomías parece nestos momentos unha falacia, como se a propia Constitución
non deseñara a posibilidade de
autogoberno que os vascos queren pra sí, que os cataláns tamén reclaman, que
moitos galegos entendemos como irrenunciable. E nestas circunstancias, como se
España non fose plural, están a espertar vellos sentimentos; andan algúns cunha
especie de cruzada unitarista, antiseparatista; de nacionalismo ibérico á
usanza do noso pasado próximo. Por outra banda, os discursos de Aznar en
defensa da guerra de Irak son un novo factor de crispación [no momento no
que Bush
e Blair, sabedores de que non había armas de destrucción masivas, queren
culpar ós seus informadores]. En fin, que o ambiente está cada vez máis raro no
antroido electoral que estamos a vivir. E quero traer aquí a referencia a unha
intervención de Felipe González no programa de Fuentes na Tele5, o pasado
1.2.2004:
Os
que viron o citado programa terán comprobado que Felipe González [con
independencia da querencia política de
cadaquén] sigue a ser un home con carisma, ata o punto de que a Zapatero
abondaríanlle uns minutos desa presencia, dese saber estar do expresidente, pra
modifica-la intención de voto do país, se é que son certas as enquisas. Ó longo
do programa abordáronse tres temas, asuntos tocados por Aznar cando era o xefe
da oposición: O precio dos pisos que sobía imparablemente sen que o PSOE
promovera unha política de protección oficial ante a dificultade da xente moza
pra accedere a unha vivenda; a demanda de que a posible intervención na guerra
de Iugoslavia fose debatida no Congreso antes de enviar un só continxente de
“presunta axuda humanitaria” e que se respetasen as resolucións da ONU; que era
unha vergonza cómo o PSOE tiña convertido TVE nunha cadea de propaganda manipulada.
En definitiva, que en tempo de elecciós vale todo; que unha vez no sillón da
Moncloa esquécense as promesas e que, no fondo, pouco importa quen goberne.
Pero quero salientar algo que dixo
González ó falar das luces roxas que se están a acender.
Dixo
o expresidente que os pasaxeiros dun avión poden non saber da situación que se
vive na cabina, na que a tripulación teme un accidente fatal. E que el tiña
unha certa experiencia como comandante de vóo e que avisaba de que, sí, estaban
acendidas as luces roxas, algo que volveu repetir nun recente mitin, con
Zapatero, ó que animou a que asumira o papel de centralidade que ve “brumoso”
actualmente nos socialistas. Non me preoocupan moito as batallas dialécticas
que haxa antre os diversos partidos, se ben entendo desexable unha clara
alternancia, o compromiso dunha renovación social en profundidade, algo que na
situación de entropismo que viven certos grupos parece difícil. O entropismo
fala da corrupción como algo irremediable nun entramado social choído, que non
se renova. E algo deso veu decir estos pasados días Rivas Fontán, o ex alcalde
pontevedrés que parece irremediablemente caído da lista do PP ó Congreso,
cuestionando a persoas e actitudes, descalificando ó PP a nivel galego. É
decir, que Pepe Rivas semella querer morrer matando.
O
que fora alcalde, posteriormente convertido en tiro electoral do partido, está
alporizado porque parece quería seguir no Congreso. I é triste que veña agora
con historias, que nos diga que a Lei de Supramunicipalización da Xunta é un
fraude de lei. Así a vemos moitos dos que entendemos que España vai mal, que
Pontevedra vai mal, e que os alcaldes son a autoridade máxima en cuestión de
licencias urbanísticas. ¡Qué bonito non sería que o pasado día 5.2, ó chegaren
a Lourizán os señores Fraga e Batlle se encontraran o recinto industrial
precintado pola autoridade local!. Os homes atopáronse con que alí non
había nadie, senón unha realidade
estordegada, ata o punto de que se permitiron certos chistes. Pero da realidade
de Lourizán ten o señor Batlle información comprida no seu país. E si se
encontrou co que se encontrou é porque houbo algún alcalde que asinou licencias
non respaldadas por concesiós de carácter gubernamental. Rivas Fontán, que como
diputado pasou desapercibido [Pontevedra estivo representada fundamentalmente
por G. Vázquez e Arrate Varela], debería reconsidera-las súas palabras de
Lourizán como fondo de saco, porque nun informe oficial que conoce a Xunta se
define a zona como dominio público marítimo terrestre e, como tal, inalienable,
inembargable, imprescriptible e indesafectable. España vai mal, Pontevedra
peor, pero alguén aínda parece disposto a defende-lo imperio da Lei. Pra que
esto mellore.