domingo, 15 de diciembre de 2013

Un novo tempo de Nadal

O Nacemento de Campaña, un dos máis visitados de Galicia.


Unha luz vida de Belén está a recorrere o Mundo. Vera Baboun, cristiá, é alcaldesa daquel pequeno pobo situado en Cisjordania, a dez kilómetros de Xerusalén. A tradición sitúa alí o nacemento de Xesús. Leéde a mensaxe de Vera Baboun, coido que de gran importancia e que, con palabras simples, achéganos á realidade daquela cidade palestina. 

Pontevedra, 16.12.2013
Entrada n. 1725 do blog
Artículo semanal no Diario de Pontevedra  


Un novo tempo de Nadal,
por Xesús López Fernández

            Estamos nos días previos á celebración do Nadal do Señor, e renóvase, en moitos de nós, a memoria da salvación, da que, a través da Misa pasamos á eternidade de Deus, na que xa estamos a participare. Estamos nese momento coberto de maxia, no que parece nos volvemos máis homildes cando nos achegamos ó misterio de Nadal, mimámolo mesmo cando participamos na confección dun nacemento familiar ou parroquial, nos que nalgús casos a representación vai máis alá do que ás veces queda concretado de forma simple: o Portal, o nacemento de Xesús “nun pesebre sendo Rei de canto hai, nunhas pallas el deitado…”(como se conta nalgunha das nosas panxoliñas) e, por extensión, está alí recollida gran parte da historia da salvación: o anuncio da Encarnación que o Ánxel lle fai a María; a visita á súa curmá Isabel en Ein Karen; o traslado a Belén; a visita dos Magos d´Oriente; a fuxida a Exipto ó tempo que se decreta a matanza dos Inocentes. 

            Estos pasados anos tiven a sorte de viaxare a algús lugares, que son fitos no desenvolvemento da devoción ó misterio do Nadal, especialmente Greccio, no convento que alí teñen os franciscáns e visitámo-lo 19.03.2009 e onde o Poverello de Asís, San Francisco, fixo o primeiro nacemento do que se ten memoria. Un museo mostra alí, no lugar, unha serie de beléns de distintos países. E de Greccio desprazouse a Santiago, hai cousa dun par de anos, unha comitiva prá escenificación dun nacemento vivinte. Por certo que hoxe é un nacemento a visitar o que os acollidos no albergue franciscán de Santiago de Compostela, tutelados polo Padre Paco Castro, OFM, levan anos elaborando. Naquel 2009 visitamos tamén Terra Santa, outra forma de entende-los Evanxelios, máis viva e que cala, como que sinto non ser máis libre pra acodire de novo alá, prá celebración xa deste Nadal, pró encontro con xentes chegadas de tódo-los puntos da Terra.

            Na interiorización, na asunción do misterio da salvación, cobra pra min importancia especial o encontro no ano 2010 coa chamada Segunda Terra Santa, da que manteño víva-las lembranzas do encontro coa Anatolia, a casa da Virxe en Éfeso, tal como lle fora revelado á Beata Ana Catalina Emmerick, ou a asombrosa Capadocia, onde o Cristianismo debeuse facer especialmente resistente i, extrañamente, algún dos templos rupestres alí existentes, que deberon ter un pasado importante, manteñen vivos frescos que parecen recén pintados e nos que se relata a historia da salvación. Debeu haber alí centos de templos e inda tivémo-la ocasión de celebrare unha liturxia nunha pequena capela de Avanos. Por certo, as representaciós da historia da salvación fanse apoteosis nos templos bizantinos de Estambul: San Salvador de Cora, hoxe museo, e Santa Sofía. Son recordos que van quedando ou de cómo en Grecia, se manteñen vivos algús conventos nos tesos de Meteora, os monxes á procura da Transfiguración de Xesús, xa na senda da eternidade.

            Tornando ó tema dos beléns, en Galicia, parece van aumentando, destacando como sempre o de Valga que soe recibire milleiros de visitas, pero hai noticia de beléns críticos, que ademais de recollere esceas da vida real, fan denuncia expresa de escándalos e corrupciós diversas, mesmo da crisis que afoga ós máis homildes. E chama a atención un nacemento da Terra Chá, en Lugo, en Momán, moi reivindicativo. San Xosé e mai-la Virxe son novamente privados do portal, precintado pola policía, pero este ano decídense a montare un escrache ante o Castelo de Herodes, contra a actitude do gobernante, despreocupado das necesidades dos cidadáns. Parece un nacemento exemplar que mesmo reflexa a distancia que se dá antre gobernantes e cidadáns.  O párroco, Luís Rodríguez Patiño, di que, como Cristo clama contra as inxusticias, a misión dos beléns debe servir pra algo máis que pra adorna-lo templo; debe mostrar tamén os problemas ós que se han defronta-los cidadáns comúns.       

6 comentarios:

Tellagorri dijo...

Muy bobito artículo sobre la Navidad y te felicito. Personalmente no soy creyente y por tanto el contenido no me afecta pero aprecio la profundidad de tus sentimientos en el tema.

Un cordial saludo

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Javier. Gracias por tu comentario. Lo cierto es que, creyentes o no, todos estamos en el mismo barco y tenemos que luchar por que no se hunda. Si abriste el video que hace referencia a la alcaldesa de Belén, cristiana a pesar de la mayoría musulmana que allí se da, lo que sobre todo los une, a unos y otros, es el hecho de ser palestinos.
En cierto sentido y universalizando su discurso, creo que aquí también somos palestinos cercados por los lobbies y políticos a ellos entregados.
Un cordial saludo

José Luis Valladares Fernández dijo...

La Navidad tiene un embrujo en su ambiente inigualable. Todas las demás fiestas que han venido proponiendo los enemigos del cristianismo no han sido capaces ni de hacerle sombra y han terminado siendo una memez

o blog de xesús lópez dijo...

Qué razón tienes, José Luís!
Un abrazo

trillian dijo...

Estas fiestas navideñas aparte del consumismo, en regalos y comida, sirven para reunir a la familia qué muchos no se ven apenas el resto del año, y en estos días hacen un esfuerzo por reunirse y darle esa alegría a sus padres.
Respecto a los nacimientos yó los he visto vivientes que son una pasada, todo tan bien organizado, hasta un bebe de niño Jesús,precioso, aquí en España tambien los hacen con gente del pueblo como actores.

Biquiños Xesus.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Trillian:
Es una buena y bonita costumbre la de hacer el belén. En mi familia se siguió esa tradición y conservo figuras con más de cien años,alguna llegada de Argentina. Pero fallecida mi hermana en 2011, que era el motor de un gran nacimiento, yo me limito a uno menos y al misterio del portal.
Felices fiestas, Trillian.
Y biquiños.