Cando vai de involución

 Estampas do modelo de cidade que Lores leva a Florencia, Bruselas e Roma. A casa arruinada ten moradores, en claro peligro.

 Outra ruína, que se cae a cachos e que en tempos foi pazo dos Mariño de Lobeira. Por esta rúa baixaba un dos fluxos dinámicos que daban vida ó Mercado de Abastos.

 Esta é unha falsa terraza. Os da taberna puxan ó contenedor contra a parte baixa dunha casa, onde o ventanal do salón, e atrican a entrada ó edificio Terras de Pontevedra.

O que fora pazo é xa case ruína total. Outra perspectiva da que tamén é morada de okupas.

Pontevedra, 5.05.2014
Entrada n. 1758 do blog
Artículo semanal no Diario de Pontevedra.

Cando vai de involución,

por xesús López Fernández

            Hai agora uns sete días que o Consello Económico e Social (CES) do Concello pontevedrés celebrou unha xuntanza. Certo que este Consello reúnese de tarde en tarde, mais desta volta parece existir unha preocupación real pola  involución da cidade, na que se estima pasan de oito mil os parados e de que máis de mil fogares carecen de ingresos. Nesa reunión tomouse o acordo de constituire un esculcadoiro, “modesto” según o Concello, que afonde nas causas da situación económica local dend´o punto de vista do emprego e dos sectores productivos. Na súa posta en marcha van participa-la Universidade de Vigo e os sindicatos. A verdade é que non se ben entende a situación de abandono á que ten chegado a cidade, que se en tempos foi comercial e administrativa, agora carece de modelo e vai ser difícil renovare ou recupera-los fluxos dinámicos que a convertían nun verdaderio centro comercial.

            Lores puido aproveita-la ocasión pra lle explicare ás “forzas vivas” sentadas con el á mesa de qué vai o seu inédito modelo de cidade, do que tanto leva falado sen nos ofrecere unha explicación real. Certo que puido ter anovado o seu discurso da sostibilidade, de cando propuxo a adhesión á Carta de Aalborg das Cidades Europeas cara a Sustentabilidade, adhesión á que se sumaron daquela os outros partidos políticos. Pero da tal Carta xa  nadie fala. Todo era un falso discurso, algo que se nota á hora da redacción dun PXOM sen auténtica Axenda21Local, o que pilla ós diversos grupos co paso cambiado e sen discurso ambientalista. Resulta triste que os cidadáns teñamos unha visión máis clara da que nos poidan brindare os políticos, agora ausentes da realidade ó estaren  en nómina da que se ten calificado como a mellor empresa do mundo, a máis rentable prós que dela viven, moitas veces sen unha cualificación real, máis interesados polo urbanismo arrasador que pola conservación do medio ambiente. E así, a cidade, “berce de valentes”, perdeu o mar 

            Determinantes da involución da cidade poden sere a peatonalización salvaxe que xa tentara Rivas Fontán. Se daquela houbo un comercio que se movilizou en contra, a partir do mandato do alcalde Pedrosa comezou xa o gran devalo, a ruína da zona vella. Outro dos factores da involución foi a supresión da circulación radial e sustitución por un gran laberinto de bucles no que prima o unidireccionalismo; a xibarización de arterias, agora reconvertidas prás bicicletas, verdadeiro peligro prós peatós, que tampouco dispoñen de servicio de autobuses; a dotación na zona vella dun novo enlousado de granichán que non ten comparanza co vello pavimento levantado e que valeu, principalmente, pra desalmare non poucos espacios; a anulación dos fluxos dinámicos; o incumprimento da normativa de veladores. E tamén a non revisión da que debera ser unha encomenda urxente: o Peprica, que de pouco vale se non se convirte nun plan vitalizador que favoreza a fixación da poboación.

            O PP veuse mostrando impotente no exercicio dunha verdadeira oposición, coido que en gran parte por ter sido eles os inventores da peatonalización, asunto no que despois traballaron Lores e o seu equipo. Sen embargo, el dí que, dend´a Alcaldía, pouco pode facer prá creación de empregos, cando aquí pouco se leva feito pra salva-lo comercio ou mante-la funcionalidade dos edificios públicos. O Mercado precisa unha atención especial prá promoción das sinerxias, pero os mandiños da política local apostaron por Carrefour e outras superficies imprantadas na periferia, con parking gratis total. Dend´aquela o comercio local comezou a sofrire e, paseniñamente,  foron cerrando máis e máis tendas. E non só eso, senón que son moitos os espacios con presencia de ruínas ou certamente desnaturalizados, morada habitual de okupas que arriscan a súa vida. Comercios emblemáticos que apostaron pola peatonalización comprenderon o seu erro cando xa non lles quedaba tempo. Outros van facelo en breve. Os chinos tamén están na lista do abandono, collidos pola involución. O negocio non resultou posible.