Pontevedra, 23.11.2012
Entrada n. 1576
O idioma galego, en regresión,
por Xesús López Fernández,
A fala galega é, como temos dito moitas veces, unha creación social. O noso ilustrado P. Sarmiento tíñao moi claro no século XVIII cando recomendaba, cara unha posible fixación ortográfica da lingua: "Facede o idioma a partir da fala". Porque a nosa lingua é riquísima en palabras. Hoxe faltan defensores reales da mesma porque incluso os académicos que se sorprenderon de que a RAG fose utilizada como unha especie de cabalo de Troia pra lles colaren as normas do 1983, espúreas elas, e que non foron redactadas pola Academia, engulíronas. Anque a Academia fose autora non deixaría de ser unha institución particular e a sociedade debería posicionarse claramente contra as que foron asumindo, que se foron decantando no galegués ou galizo, a lingua da non-patria que decía Novoneyra, quen acusou de traición á RAG, ó ILG, á AS-PG e ós reintegracionistas, ós que tentan acobillárense no portugués por seren nacionalistas fracasados.
Coas normas da Academia, en realidade normas do Bloque, e outros acordos que foron nacendo pra un maior esmorecemento da lingua, estos matós comezaron unha política lingüística de inmersión, de deriva, de extraterritorialización do pobo galego pra convertilo en portugués. Ó mellor resultaba máis económico darnos praza ós galegos todos pra un tren utópico de gran velocidade e proiecta-lo convoi contra a fronteira portuguesa, a ver se daquela, no desastre, viaxe á Lusofonía, fluían as palabras do país veciño polas ventáas dos vagós, taponando os nosos oídos pra un rápido esquecemento da fala raiz, das súas harmonías.
Neste blog hai xa moitas entradas sobre este tema, polo que non vou entrare agora polo miúdo máis alá da noticia hoxe conocida dunha sentencia do TSXG que tenta evitare que os país escollan a lingua de educación dos fillos, que son os que saben en qué idioma están instalados os críos, cando resulta que nos centros todos están a impartiren algunhas asignaturas en galegués, que nada ten que ver coa lingua lar, coa lingua dos ancestros, e que os convirte en extraños ante os propios pais.
Núñez Feijóo non cumpreu coas súas promesas e algo tería que lle agradecer a Galicia Bilingüe, que foi unha peza fundamental na súa victoria das elecciós anteanteriores, e desta volta habería que actuar con contundencia, anulando as normas inventadas polo Bloque, como tamén esa Mesa pola Normalización Lingüística do Carallo, presidida por un estalinista que tenta marca-la deriva, establecida polo seu Diktatt, de certa enxeñería social de nacificación do idioma que hai tempo tracexaron os comisarios da fala, desconocedores de que os idiomas "son creaciós sociales", como o inglés, que non precisa de Academia. Reitero, no blog hai máis de vinte traballos relacionados co "esmorecemento do idioma", ademáis dos dedicados a Cunqueiro, ó Padre Sarmiento, a Ánxel Fole ou a Novoneyra, todos eles traicionados coas normas da deriva. Pra mellor aclara-lo tema da paranaoia do Tribunal Superior de Xusticia de Galicia, inclúo algús enlaces:
2 comentarios:
No soy ningún experto en cuestiones lingüísticas, amigo Xesús; pero salta a la vista que el gallego que hoy hablan, los que aseguran hablarlo bien, no es la hermosa lengua gallega que yo oía de niño. Me parece un idioma alejado de sí mismo, para aproximarse al portugués. ¡Un crimen!
Un cordial abrazo.
Hola,Chinto:
Adoutaron unha actitude bipolar e pasaron a lingua real de Galicia ó trampichán que resultou da súa nacificación. ¡Ata ousan, xa ausentes da nosa fala, construiren discursos que non se entenden ou, infanticidas, tentan privare ós nenos da súa lingua!
E todos tragaron, non comprenden que a RAG nada ten que ver coese invento aínda que, parvaxolos, déronlle o placet!.
Unha aperta,amigo.
Publicar un comentario