IN DUBLIN´S FAIR CITY...

 Mosteiro celta de Clonmacnoise, do século VI, con abondancia de cruces celtas.  

 Outra toma de cruces celtas.

 Unha torre defensiva. A entrada deste tipo de torres soe estar incluso a cinco metros do chan. 

 Acantilado de Moher, un paraíso ornitolóxico. 

 As vacas pastan libremente en grandes chousas, según parece os 365 días do ano.

 Donegal.

 Detalle do teito do castelo de Donegal.

 Panorámica do lugar.

 Os corvos abondan en Irlanda. Foto tomada dend´o autobús. 

 A calzada do Xigante, na costa norte do Ulster. Xa falaremos dela nun próximo traballo.

 Calcúlase que son unhas 17000 columnas as da calzada. 

 Posters en Belfast....

 Fotografía do edificio-museo de información sobre o Titanic, que fora construído nos seus estaleiros. 

 Panorámica de Belfast.

Xesús é condenado a morte. Detalle do Viacrucis na catedral de San Patricio, en Armagh.

 Toxos en Armagh. 

 Dublín. Nas aforas do Trtinity College está anunciada a custodia na súa biblioteca do libro de Kells, o libro dos catro evanxelios obra dos monxes irlandeses.  

 A circulación dos autobuses públicos é contínua en Dublín. 

 Parque de Phoennix, máis de setecentas hectáreas. 

 Entrada dun pub típico.

Molly Malone está representada nesta escultura..

Pontevedra, 30.09.2013
Entrada n. 1709 do blog
Artículo semanal no Diario de Pontevedra

In Dublin´s fair city,

por Xesús López Fernández

            “Na fermosa cidade de Dublín…”. Así comeza a balada de Molly Malone, unha lexendaria vendedora de moluscos (coquinas e mexilós). I en Dublín, palabra que se conformou como derivado hiberno-normando das gaélicas Dubh Linn, que significan “lagoa negra”, a que se formaba por estancamento do río Poddle que hoxe flúe canalizado e soterrado, baixo a cidade, antes de desembocare no Liffey, no actual Wellington Quay; en Dublín, reitero, arrancaba o noso periplo irlandés do pasado 21.09, prá pernocta do grupo en Birr o día da chegada. Foi unha viaxe ó encontro con algús dos iconos da catolicidade irlandesa ó tempo que reparabamos na súa paisaxe e algús dos seus monumentos: mosteiro celta de Clonmacnoise, un conxunto paleocristiano fundado no século VI, onde se dá unha gran concentración de cruces celtas; acantilado de Moher, santuario marián de Knock…. Propóñome volver sobre o que vai citado, así como sobre outros referentes da nosa viaxe: Donegal, a Calzada do Xigante, Belfast, Armagh… Na noite do 24.09, asentabámonos en Dublin.

            Irlanda foi denominada como “tigre celta” polo rápido crecemento económico producido antr´os anos noventa e os 2001/2. Hoxe, sen embargo, está pasando momentos difíciles. De tódo-los xeitos, co seu paro no 14%, parece que a súa economía non descoida a gandería, como fan outros, como factor de riqueza. Durante a nosa viaxe, non sendo nas zonas de turbas, eran testigos presenciales enormes vacadas ou fatos de ovellas de cara negra (as black face de orixe escocesa), resistentes, que permanecen á intemperie os 365 días do ano. Sen nemigos naturales que manter na nómina dos depredadores (non hai víboras nen lobos), Irlanda fai, especialmente das ovellas, un capítulo importante das súas exportaciós, sobre todo a Francia, calculándose que a súa poboación pasa dos nove millós de cabezas contra os 4600000 habitantes que fan de Irlanda un país pouco habitado.

            A nosa guía, moi didáctica, ademáis de aclararnos cuestiós en relación co clima, como que nalgús días fan presencia as catro estaciós do ano que xustifican o verdor cinguido da súa paisaxe, a mantenza segura dun gando que, ás veces, pasta sobre os acantilados; ou cando pasabamos por Galway, avisabanos que alí estaba a reserva principal do gaélico, unha lingua moi difícil que Irlanda tenta recuperar, a partir precisamente das xentes que manteñen esa fala como primeira lingua, un exemplo pra quen eu sei. Un día, a guía fíxonos unha demostración, como cantante, da balada de Molly Malone que queda indicada no título, que por certo ten un monumento en Dublín en memoria a ese persoaxe lexendario, en realidade a tóda-las Molly Malone que vivían da mesma profesión, “crying ¡cockles and mussels!, Alive, alive, ou….!” E nos pedía que fixeramos coro con ela na parte final.

            A primeira encomenda do 25.09 foi a de visita-lo Trinity College, a universidade fundada no ano 1592 por Isabel I, que hoxe acolle a un 75 por cen de estudiantes católicos. Ten unha impresionante biblioteca, repartida en oito edificios, pero a Antigua Biblioteca, fermosísima, contén máis de 200000 volumes dos libros máis antigos da Biblioteca. ¡E alí, defendido, estaba o Libro de Kells, unha edición en latín dos catro Evanxelios, escritos e ilustrados sobre pel de xuvenca, elaborado polos monxes de Iona, unha illa próxima a Escocia!  …Visita tamén á catedral de San Patricio, o máis grande dos templos da Igrexa Nacional irlandesa…. A mañá permitirianos visita-lo parque Fenix, de máis de 700 has., onde unha cruz lembra a presencia alí de Xohán Paulo II; onde tamén hai cervos en libertado e un gran zoo… Pola tarde visitariamos libremente a cidade, as rúas comerciales. A peatonalización non acabou coa vida da cidade, doutada de arterias e dun eficaz transporte público. Pero o broche do tour sería nun pub das aforas, con cea e unha demostración celta de música e danza, no Belvedere Irish Nights. No repertorio, naturalmente, a balada de Molly Malone.