domingo, 29 de enero de 2012

Os cambios profundos



Tres chistes de Montoro, en La Razón. No primeiro deles a Xusticia queda anónima, por razós evidentes.

A Xusticia, malferida, non se fía da situación existente. Hai que limpa-lo panorama de influencias perversas. 
Carme Chacón, agora en campaña, reivindica as súas raíces andaluzas. Carme de Triana quixera ser, pero non é tan fácil, e menos defendendo o aborto, a interrupción do embarazo como lles gosta decir.

Pontevedra, 29.01.2012
Artículo semanal.
Entrada n. 1491

Os cambios profundos,
por Xesús López Fernández

            Despois de anos de gobernación dende o dogmatismo relativista, os cambios profundos anunciados por Gallardón e Soraya Sáenz de Santamaría pró noso sistema xudicial ou en relación coa lei de interrupción do embarazo, parecen marcare un tempo novo, a saída do túnel, á par que unha mellor forma de face-las cousas. As reformas estaban no programa electoral do PP, algo que Rajoy lembra en resposta á oposición crítica cos pasos anunciados, que incluso aproveitan (Rubalcaba e Chacón), pra infla-los seus discursos, como se máis que ante un congreso prá elección de secretario xeral do seu partido estivesen aínda en campaña electoral. E así Rubalcaba, que esquece a “lousa” de 5.273.600 parados coa que ZP rubricou o seu mandato, sigue coa súa pedagoxía vía mitin ousando recomendare qué debe face-lo Goberno español mentres a Chacón, coas mulleres, aproveita os seus discursos pra denunciare unha certa involución nas políticas sociales do PP, “en relación coa violencia de xénero” ou con que “se teñan anunciado recortes no dereito a decidir sobre a maternidade e mai-la interrupción voluntaria do embarazo”.

            Rubalcaba pontifica agora que o país se dirixe a unha recesión de cabalo e que o PP vaino pagar. ¿Pero por qué non deixou el as cousas resoltas, el, “que sabía cómo crear postos de traballo”? ¿Por qué non-o fixo no canto de dinamitare a nosa economía? O home conta co apoio incondicional de Felipe González, o home que programou a instrumentalización política da Xusticia, a morte de Monstequieu que dixo Guerra, como se dixeramos a fin do Estado de Dereito. E a Chacón quérenos vender como un dereito da muller a interrupción do embarazo derivada da lei Aído, curiosamente asistida por Carmen Vela como aval na súa afirmación de que os fetos non son humáns, aínda estando defendida tamén a vida dos nasciturus na propia Constitución española. Algo renxe no organigrama do ministerio de Economía cando a señora Vela, anteriormente integrada no “clan de la Ceja”, foi nomeada “secretaria de Estado de Investigación y Desarrollo”, no ministerio do señor Guindos.    

            A polémica, as polémicas, están servidas. A reforma xudicial, a elección polos xueces de  doce dos vocales do Consello Xeral do Poder Xudicial, parece estar socialmente aceptada, cuestionada se acaso polos que quixeran que a tal elección fose do total dos vocales do Consello, vinte, que mesmo podería ser ésa a forma máis valente de ter un poder xudicial verdadeiramente independente, áxil, neutral e nunca máis condicionado políticamente, capaz de entrare de oficio en tantísimos casos de escándalo público e corrupción conocidos, de deterioro urbanístico ou de agresión medioambiental.  Pra que o Estado de Dereito funcione. Pra que as sentencias firmes (que algunhas se levan dictado aínda coa Xusticia descafeinada, case sempre como consecuencia do exercicio da acción popular) se cumpran de xeito cabal.        

            Se o dogma laico do relativismo estivo moi presente nunha variada fronte de actuaciós políticas e promulgación de leis malas, onde se fai claramente evidente é na formulación da lei Aído. Que ela e os seus asesores negasen a humanidade dos nascituros ven sendo algo parecido a cando, nun pasado histórico aínda recén, se negaba que os negros fosen homes ou tivesen alma… As organizaciós pro-vida acollen a noticia do cambio da lei con reservas, se ben é certo que se está a truncar cunha inercia de disolución social, familiar. O arcebispo de Sevilla tense pronunciado ó respecto no sentido de que non lle parece mal que as instancias públicas atendan ó brado da xente, ó clamor co que se piden unhas penas proporcionadas a delitos especialmente cruentos e graves. En canto ó aborto, crime abominable según a doutrina vaticá, dixo que todo o que poña lindes á praxis do mesmo vai ser bo, si se establecen determinadas cautelas que salvagarden a dignidade de toda a vida, a dignidade do ser humán. A ver se os cambios son tan profundos como din, e pra ben.

11 comentarios:

Tío Chinto de Couzadoiro dijo...

Magnífico humor gráfico el que nos ofreces en esta mañana de domingo, amigo Xesús, que me permite conocer la viñeta de Montoro, de que me hablabas en tu penúltimo comentario a una entrada de mi blog.
En cuanto a los discursos hipócritas de Rubalcaba y Chacón, se diría que pretenden convencernos de que ellos mismos no pasaron por el Gobierno nefasto de Zapatero.
Un cordial saludo.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Chinto:
Montoro, Esteban, Caín, un trío de ases del humor que tiene La Razón.
Conviene "visitarlos".
Parece que Rubalcaba como Chacón no asumieron todavía que han perdido las elecciones generales y que no pueden dar clases de nada y carecen de discurso ético.
Un cordial saludo.

Anónimo dijo...

No se, pero tal cual están las cosas... ¡La próxima vez votare a mi perra! Me ha demostrado mucho mas sentido común que la clase política en general y que el PSOE en particular.

o blog de xesús lópez dijo...

Hombre, Lobo. Así como están las cosas y teniendo en cuenta que hay perros entrenados para cuidar de discapacitados, señalas la que puede ser una buena opción, teniendo en cuenta que la sociedad española está discapacitada.
Estos de ahora creo que ya empiezan a hacer cosas en costas con vistas a legalizar la propiedad de sus gentes. Es una presunción nada más, pero una noticia de hoy, en La Voz de Galicia, va en esa dirección. Repito, presuntamente, claro.
Saludos cordiales.

José Luis Valladares Fernández dijo...

Digan lo que digan esos dos viejos conocidos, Rubalcaba y Carma, perdón, Mª del Carmen Chacón -me olvidaba que ahora es andaluza- los que nos llevaron unos cuantos años atrás, fueron precisamente ellos. Sobre todo a Rubalcaba podemos decirle con justicia: "medice cura te ipsum"
Lo del aborto es una verdadera aberración. ¿Desde cuando es progresista matar al más inocente de los inocentes?.

En cuanto a la justicia, si queremos que funcione correctamente, hay que despolitizarla y para eso hay que volver a la elección del Consejo del Poder Judicial y de todas las instituciones judiciales como se hacía antes de la reforma de la Justicia de 1985, realizada por los socialistas.
En esto creo que el PP ha comenzado como Dios manda.

Un abrazo

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Comparto tu reflexión, pero creo que los veinte vocales del CGPJ deberían ser elegidos por los jueces para configurar un poder verdaderamente independiente.
Un abrazo

candela dijo...

Me encanta el retrato de Garzón, el parecido es perfecto.

Es cierto que parece que el PSOE todavía está de campaña electoral, solo que insiste en sus boutades sin percatarse que son las mismas cosas que los han llevado a perder las elecciones. Se han enrrocado y, de sus delirios no hay quien los saque.

No se que entenderá esa gente por Estado de Derecho y Democracia, salvo que la democracia tambien la hayan inventado ellos, como todo lo demás y claro, le han cambiado las normas.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Candela:
Creo te refieres al retrato de Gallardón, en el chiste de Montoro.
Todo lo que dices es cierto y estos socialistas van todavía de sobrados, impartiendo doctrina, desautorizando desde su actitud sectario, desautorizando la democracia de los demás, como si ellos pudiesen impartir una especie de carnet de legitimidad cuando ha sido el PSOE el que aquí dinamitó el Estado de Derecho. Cierto que el PP tuvo ocho años para arreglarlo y no lo hizo.

Un cordial saludo, Xesús.

o blog de xesús lópez dijo...

Perdón, Candela. Ahora comprendo que el retrato de Garzón es el primero. ¿O me equivoco?
Saludos,

Natalia Pastor dijo...

Las viñetas son extraordinarias.
Lo de Rubalcaba y Chacón es cinismo en grado máximo,una extensión de lo que ha sido su trayectoria a lo largo de estos siete años de zapaterismo y mentiras, de falacias y desvergüenza a raudales.

o blog de xesús lópez dijo...

Estamos de acuerdo, Natalia. Y siguen sin vergüenza soltanto nuevas paridas cada día, como si fuesen verdaderos defensores de la pureza.
Saludos cordiales.