domingo, 8 de enero de 2012

Panorama de reformas

Esteban, en La Razón, certeiro como sempre. Que nadie se cague en nadie. Ésa é a recomendación de Rajoy, escenificada polo humorista.

Pontevedra, 8.01.2012
Entrada n. 1487 do blog
Artículo semanal


Panorama de reformas,
por Xesús López Fernádez

Se ben o resultado das elecciós do 20.N parece ter marcado o camiño pró comezo das medidas necesarias e poñer ó país na senda da creación de postos de traballo e da xeneración de riqueza, a cifra de máis de cinco millós de parados en periodo de fonda recesión, tal parece que o esmorecemento da nosa economía pódenos levare a un paro aínda maior. Tristemente, son moitas as familias que subsisten gracias ós comedores sociales, perdido o emprego ou a empresa, a causa da política desastrosa do goberno anterior. ¿Pero cómo actuar pra crear de novo riqueza, traballo, capital social, fixa-las reformas lexislativas xustas pra inverti-lo curso da economía, findar coa galopaga que nos levaba cara un fondísimo cavorco? Teñamos presente que outros países europeos sofriron recesiós como a española, pero souberon mante-la tasa de paro sen crecer máis de dous ou tres puntos, mentres que España pegou o brinco do 8 ó 22 por cen, o índice máis alto de Europa.
Esa ven se-la foto finish do goberno socialista, cunha Seguridade Social que entrou en números roxos. E comezan os populares a gobernaren con medidas de forte calado, anti-déficit, anti-fraude, ou cun forte incremento no IRPF que non estaba no programa electoral, coa carga engadida doutras sobidas: gas, gasolina, peaxes de autopistas, ibi (xa en límites delirantes). Soraya Sáenz de Santamaría informa en relación cos acordos tomados en Consello de Ministros, e vai seguir informando semanalmente. Rajoy vai permanecer calado, de momento, creando coesa actitude, en principio, unha certa desconfianza precisamente antre os seus votantes, que agardan unha maior transparencia informativa sobre as medidas a adoutare en educación, sanidade, subvenciós, adelgazamento da administración, rexeneración do Estado das Autonomías, algo que parece imposible sen desmontalo como tal.
O Iva non vai sobir, de momento. I é fácil pensar nun efecto negativo de futuros incrementos, con posible incidencia nunha minoración do consumo. E parece estúpido reducilo pra estimulare a adquisación da primeira vivenda. ¿Pra qué? ¿Pra que no momento de se producir unha transmisión hereditaria se teña que tributar máis do que se pagou no momento da adquisición? Por certo que algús queren darlle novas voltas ós chamados impostos confiscatorios, ó imposto de patrimonio e ó dito imposto sucesorio. ¿Qué sentido ten? O patrimonio acumulado despois dunha vida de traballo e sacrificio, convertido en edificios, empresas, aforros de diverso tipo, sigue tributando por mil bocas ó tempo que tamén crea postos de traballo. Ogallá todo o mundo puidese facerse cunha certa e visible fortuna, que só dende unha ideoloxía que prime o resentimento podemos cuestionar.
A presión exercida por medio dos impostos confiscatorios pode provocar un certo papel deslocalizador, forzando a emigración do capital. Rajoy tíñao moi claro no 2003. Foi un pouco a súa bandeira electoral por toda España, recomendando ás autonomías, que exercen a cobranza do imposto sucesorio, que o condonasen (nalgús casos ata o 99% da cuota resultante), porque esta figura ten un certo perfil anticonstitucional, según tiña reconocido Enrique Múgica Herzog, Defensor del Pueblo, ó estare en contradicción co propio sentido da propiedade privada, que tamén reconoce a Constitución. Hoxe está suprimido o imposto nas transmisiós antre parentes directos en moitos países e autonomías españolas. Incluso en Cataluña, a promesa da supresión formaba parte da axenda electoral; despois, sen embargo, Artur Mas recuaba, como acontecera en Galicia con Alberto Núñez Feijoo, pero houbo unha protesta activa dos cataláns ante Múgica Herzog e Artur Mas pensou mellor as cousas en relación co IS. En Cantabria, o PP aprobará o próximo martes a supresión do Imposto Sucesorio, pra favorece-la creación de riqueza (compra de vivendas, creación de empresas, e de postos de traballo polo tanto). Unha boa receta
.

10 comentarios:

candela dijo...

Las draconianas medidas de Rajoy, puede que hayan sido necesarias, pero estas medidas no se pueden tomar sin dar la cara, que es lo que se le critica.

Nos pide sacrificios pero no corta por lo sano por donde debe y, está bien eso de dejar un margen, pero a goberner, con los deberes hechos y priorizando.

Ha generado mucha desconfianza y no solo en el terreno económico. Veremos el tema ETA..

Juan Carlos dijo...

Certero análisi Xesús. Pero me temo que Rajoy seguirá callado (tiene alergia a que le pregunten en las ruedas de prensa) y, por otra parte, mal va a subir la economía si primero no baja el paro. Si se quiere que aumente el consumo, que la Seguridad Social no tenga números rojos, etc. sólo se puede hacer creando empresas y empleos (y no miniempleos) y con medidas como el aumento de impuestos no me parece que se pueda estimular la economía.
Salu2

o blog de xesús lópez dijo...

Sí,Candela:
Y con un hombre como Gallardón en Justicia no tenemos un futuro despejado.
El Estado de Bienestar ha practicamente desaparecido y mucho me temos que se siga profundizando en la definición del Estado como ene opresor, amparado por la dictadura del relativismo en la que han caído.
Un cordial saludo,

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Juan Carlos:
Como comento en el artículo, no creo en el trallazo impositivo como salvación.
Creo que una sociedad menos acosada, menos perseguida, podría iniciar la escalada de la recuperación.
Si quieren destapar fraude, que empiecen por investigar la procedencia del patrimonio de tantísimo político presuntamente pringado.
En fin, tengo serias dudas porque los clústers van a seguir imponiendo su mandato y la situación, en casos que conozco, no va a cambiar, con políticos interpuestos como fieles mamporreros de ciertos empresas al margen de la ley.
Saludos cordiales.

Natalia Pastor dijo...

De subir el IVA, no será hasta después de marzo, pasadas las elecciones autonómicas en Andalucia.
Simple cálculo electoral.
Lo mismo respecto al copago sanitario.

El grueso de los recortes y medidas de ajuste impositivas, se producirán en el segundo trimestre.

Esosí, como bien dice Candela, los recortes sólo afectan al ciudadano de a pie.
Nada de eliminar las multimillonarias subvenciones a sindicatos y partidos, nada de elimar las onerosas televisiones autonómicas, nada de eliminar las empresas públicas y semipúblicas con más de 350.000 cargos de "confianza" colocados a dedo y equiparados a funcionarios de alto rango, con sueldos de 70.000 euros, chófer y secretaria...

Coda:

Gracias por el cariño y las condolencias tras el fallecimiento de mi madre.

José Luis Valladares Fernández dijo...

No se, pero me parece que a Rajoy le cuesta mucho dar la cara. Y en estas condiciones tiene que darla. Toda la sociedad está de acuerdo en que hay que tomar medidas duras, pero hay que explicarlas, no hacer las cosas y esperar después a que escampe.
De todos modos la subida del IRPF no creo que sea acertada. Pues limita más el consumo y si no hay consumo, no hay recuperación.
Es cierto que el Gobierno necesita dinero urgentemente, pero que lo saque eliminando duplicidades absurdas en la Administración. Por ahí tenía que haber comenzado.

Un abrazo

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Esperanza Aguirre le acaba de meter un
golazo. La comunidad de Madrid reducirá el tramo autonómico de IRPF para mitigar el efecto de la subida en el IRPF.
En relación con el impuesto de Patrimonio ha dicho que en la Comunidad de Madrid sólo se restablecerá por encima de su cadáver. La mujer parece tener claras las ideas; no así Rajoy, que además se macha con el fichaje de Vela, la ideóloga de Bibiana Aído.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Natalia:
¿Para qué necesitamos las televisiones autonómicas o, como bien apuntas, esas empresas públicas o semipúblicas y la corte de parásitos 350000 colocados como comisarios políticos o empleados de confianza?
¡Que empiecen a recortar por ahí, o que se bajen los sueldos los propios políticos o por apartar ya de la escena política a personas como la señora Vela, la ideóloga de Bibiana Aído. Mantenerla representaría convertir al PP en partido claramente abortista.
Y Gallardón tempoco es el hombre para sanear una Justicia que ha sido degradada y convertida en instrumento al servicio, presuntamente, de causas espúreas.

Tío Chinto de Couzadoiro dijo...

Yo confío en el Gobierno del Partido Popular. Al menos, de momento. Tiempo tendré de perder la fe, si, con el tiempo, las medidas que quiere aplicar se demuestran insuficientes o claramente equivocadas.
Un cordial saludo, Xesús.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Tío Chinto:
Hay que dar un tiempo de espera para ver si verdaderamente son capaces de asumir una política regeneracionista.
Pero tengo dudas...
Anuncian ya una profunda reforma de la Ley de Costas, que no es una mala ley, pero no existió voluntad de aplicarla.
Estoy con Arias Cañete cuando dice que la conservación del Medio Ambiente no debe ser obstáculo para el desarrollo de la economía.
Si lo dice en el sentido de que ese desarrollo depende de un respeto sacral a la Ecología, estoy de acuerdo. Si lo que se va es a justificar actuaciones como las que nos han hecho vivir en la ría de Pontevedra un auténtico holocausto, malo.
Un cordial saludo, Xesús.