sábado, 12 de mayo de 2012

A burla da Lei de Costas

 Unha vista da fábrica de morte. A presencia de mercurio e dioxinas na ría veu compromete-la riqueza natural, ata o punto de que os franceses, como xa teño dito, non queren mexilón da ría de Pontevedra nen dos sectores de punto Meloxo e O Grove, na ría d´Arousa. É seguro que están avisados, ¿por quén?. O problema é hoxe de tal magnitude que as conserveiras da ría envasan como galegos mexilóns importados de Chile. Etc.
 Vista dantesca dend´a cruz dos Caídos de Pontevedra, cara á ría. A cidade que fora berce de mariños ilustres, hoxe perdeu prácticamente o mar.  
Alberto Núñez Feijóo e Arias Cañete, "gurús" ambientalistas que están a frearen a execución de sentencias do TS e mai-la aplicación da Lei de Costas. O seu discurso, permanente contradicción.

Pontevedra, 12.05.2012
Entrada n. 1523
Artículo semanal, do 14.02.2012

A burla da Lei de Costas,
por XesúsLópez Fernández

            Estamos vivindo un tempo informativamente caótico en relación co tema Ence. Discursos e contradiscursos. Políticos de distinta etnia, á hora de falare do asunto, traen un recado falaz,  aparentemente afouto ou ardido, a prol do comprimento da Lei de Costas, pero cando os discursos crecen caen nun mar de contradicciós, nese mesmo mar que hai un días asolagaba a avenida de Marín, en Lourizán. Eso é xa, en principio, a consecuencia de teren alterado o fondo intermareal da ría. Pero a cousa queda como algo anecdótico no canto de valer pró reconocemento dos pecados ecoloxistas que aquí se levan cometido, na traición permanente dos diversos partidos. ¿Pra cándo un estudio do lucro cesante que pra esta ría e prás xentes que vivían do mar veu representare a instalación en Lourizán de Ence i Elnosa? A lei de Costas parecía marcare un umbral de esperanza, un instrumento prá corrección de tanto disparate como se leva consumado. Pero, nada, como se a L. de Costas non existise.

            Os señores Arias Cañete, Núñez Feijóo, Hernández, as xentes do BNG, tamén o PSOE, falaron estos días do tema, pero nada teñen que vender. O seu discurso de que a concesión de Ence vence no 2018 é doudo e hai tempo que non vale. Non teñen nada máis que volve-la vista á sentencia do 19.05.2011 que condena á Administración a incoare o expedienete de caducidade de Ence, S.A., e tamén á adoución de tóda-las medidas legalmente comtempladas prá paralización das actividades e suspensión do uso i explotación das instalaciós  que o Grupo Empresarial Ence, S.A., ven realizando no terreo demanial de Lourizán. ¿Por qué o M.A.R.M. do señor Arias Cañete non se move e colabora na execución da sentencia?  ¿Por qué o PP non tomou a decisión de restaura-lo ministerio de Medio Ambiente, do que nalgún momento foi creador? O partido non se pode deixar levare de certas querencias que solicitan incluso un novo Plan Portuario pra doutaren ás empresas dunha maior seguridade xurídica. ¿Cómo? ¿É que se poden come-lo mar e aínda recibir premio? ¿Por qué non se executan as sentencias e sancionan ós presuntos delincuentes?

            Temos que pensare, en relación co que aquí acontece, como se esto fose unha especie de pozo negro de miseria ambiental xeneralizada, e os políticos, os poceiros que terían de actuaren prá rexeneración do ecosistema e urxiren o comprimento das sentencias do TS, miran pra outro lado. Vergonzosamente. A proba está en que en poucos días caíron en alastradora contradicción, cada mandiño co seu recado salvífico disimulando e, pra faceren boa a lei, finxen non se enterare e miran pra outra parte… Antre outras cousas e pra nadar e garda-la roupa Núñez Feijóo afirmou, despois de ter dito que habería que reconsidera-la posible prórroga de Ence despois do 18, ¡qué susto!; afirmou que é o seu goberno o primeiro en lle poñer data non prorrogable á pasteira. Pero esquecen, tanto el como Arias Cañete que, según a sentencia devandita da Audiencia Nacional, procede a cancelación desa aludida concesión; é decir, que Ence está xa fóra de tempo.

            Recuperado pró dominio público marítimo terrestre o espacio que tivo en concesión José Malvar Construcciones; tamén o que ocupaba Holcim sen concesión e que xa non ten actividade, quedan agora algús pasos a dar prá liberación das Marismas de Lourizán, pra acabare coa presencia no lugar da pasteira do Grupo Empresarial Ence, S.A., de Elnosa e da Edar d´Os Praceres, asentada nun área non segregada do terreo concesional da antigua Ence, S.A. Confiemos en que en pouco tempo se produza unha nova sentencia liberadora e se abran as conciencias dos políticos, que deben traballare ó servicio da Lei. Pontevedra e Marín levan sofrido moito, convertidas en áreas de saúde deprimidas ó longo de anos, algo que xa definía o goberno franquista no 1973 ó tempo de descarta-la recalificación das marismas como terreo industrial. Pra evitaren problemas prá saúde e convivencia humás decantabase por un traslado de Ence i Elnosa.  ¡Non máis burlas á Lei de Costas!.

6 comentarios:

José Luis Valladares Fernández dijo...

Vaya que si es dantesca esa fotografía de tu entrada. Dantesca y descorazonadora. Todos prometen no se cuanto y cuando ganan, normalmente todo sigue igual y a veces hasta empeora. Es lo que podemos esperar de nuestros políticos

Un abrazo

candela dijo...

Me gusta mucho la foto de los niños jugando y, como fondo, esas chimenéas. Es fácil imaginarse qué diferente sería el paisaje si no estuvieran.

¿Y se supone que en 2018 deben retirar esas instalaciones o solo es una foprma de demorar más este tema?

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Los políticos, en relación con este tema,han sido siempre unos traidores,comenzando por algún próximo colaborador de Rajoy, presuntamente culpable él también.
Siguen hablando del 2018 como imbéciles que son, porque Ence, S.A., que ya no existe, tenía concesión, pero no la tiene Grupo Empresarial Ence, S.A., que es la propietaria actual de la factoría.
Y el señor Arias Cañete, parece que como Rosa Aguilar, carece de vigor para ponerse al servicio de la Ley.
Un abrazo

P.S. Me ausento por unos días, hasta el 23.05.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Candela:
Hay niños y ya no tan niños, en Pontevedra, paralíticos cerebrales se supone que como consecuencia de la ingesta por sus madres, de almejas de la ría. El mercurio, por la vía trófica, les ha estropeado la vida.
En relación con el 2018, fecha que citan los políticos como vencimiento, es una idiotez, que por circunstancias previstas en la Ley de Costas, han perdido la concesión. Y a eso se refiere la sentencia de la Audiencia Nacional, algo que Arias Cañete, parece que tan dormido como Rosa Aguilar, no quiere ver.
Un cordial saludo.

P.S.Me ausento por unos días, para hacer el camino de Santiago....en autobús. Estaré de vuelta el 23.05.
A ver si aún puedo hacer un artículo hoy, para el próximo 21.05.2012, sobre las letras gallegas.

Anónimo dijo...

Tremenda la foto...........

o blog de xesús lópez dijo...

Hola,Logo:
¿Cuál de las tres fotos es la tremenda? Porque a mí la que más me asusta es la tercera.
Un cordial saludo.

P.S. Me ausento hasta el 23.05.