domingo, 12 de agosto de 2012

Convivencia imposible

 Cando o Bloque accedeu á alcaldía deixou o edificio da Casa da Luz, cuartelillo da Policia, sen oficio nen beneficio. Reconvertiron, por culpa tamén da Delegada provincial de Cultura, Pilar Rojo, do PP, o lugar da fotografía en espacio aberto, multiusos dos senteito ou, chegado o caso, prá celebración de algún evento gastronómico,sen aparente control sanitario.  Certo que hoxe volve estare cerrado o espacio, reconvertido de novo, desta volta como oficina turística Terras de Pontevedra, cunha actividade mínima prós máis de 700000 euros que aí se gastaron. 
A forza de quereren mostrar espacios abertos limpos, cando as terrazas todo enzudran, doulles por situa-los contenedores nas rúas máis ignoradas. As terrazas deberían asumi-las súas propias vasuras.

Pontevedra, 12.08.2012
Entrada n. 1558 do blog
Artículo semanal

Convivencia imposible,
por Xesús López Fernández

            Preferiría falare de convivencia posible, pero tal parece que as dificultades de permanencia na zona vella de Pontevedra van ir a máis. Refírome ó nivel de ruídos, á ocupación (por privatización) dos espacios públicos, tema éste no que se pode dá-lo caso de que unha taberna con pouco máis de vinte mts/2 de superficie dispoña de sesenta ou máis metros cadrados de terraza nalgunha das prazas que marcaban o noso carácter de cidade comercial. Ese aspecto non foi coidado cando se acometeu, xa no tempo do PP, a peatonalización da zona vella, como tampouco se pensou na permanencia da poboación residente. A normativa de veladores parece que nunca se aplicou e hai espacios deshonestamente ocupados prós que ademáis non “hai” horario de cerre. A policía, ausente. Lémbrome agora de varias persoas que, profetas do que nos ía trae-lo “modelo granichán de cidade”, outaron por vende-la súa vivenda. A crisis era xa evidente, en Pontevedra, hai dez anos.  

            Agora, cando comezan as festas, a demasía decibélica vai ir a máis, especie de achanzamento de morada, de expropiación do silencio ó que os residentes teñen dereito. Certo que este ano, todo un “detalle”, comezaron coa demasía decibélica antes de tempo, reventando algunha praza sen soporte prá tal emisión de sonido/ruído. Esto, e tamén a falta de vixiancia policial, debería ter en conta o actual concellal de Urbanismo, Antón Louro, que acaba de facere unhas declaraciós sobre modificación de normas “sobre ruídos, vados e veladores, que terán de dar resposta ás novas necesidades e adaptarse ás novas realidades”. Con éso parece estar prometendo algo cando o asunto do terraceo está a negare a “accesibilidade” da que fixeron norte os profetas do “granichán” e coido que esa realidade non se pode consentir nen promocionar, causa principal da involución da cidade.

            Que Louro dispoña unha enquisa domiciliaria, da que estou seguro arrancaría máis dun expediente. Pódollo explicar persoalmente, incluso por medio de “carta aberta”. Pero teño as miñas dúbidas porque aínda que o Concello teña pendurado na súa web a Axenda21Local do PXOM, a dita axenda non foi en nengún momento redactada, “porque tería que ser consultada a tódo-los veciños, en particular no eido da posible recuperación do capital natural”, no que o Concello contradícese ó tentare musealiza-lo porto román á par que estreita-lo río aínda máis, como no espacio da nova ponte d´as Correntes. Ou inaugurando ruínas, como no Campillo de Santa María. Eu pediríalle a Louro unha visión urbanística máis na línea de Sesmeros que no que agora chamamos os cidadáns “o modelo granichán de cidade”, en alusión á pedra usada pra repavimentala. Privada de arterias, a cidade entrou no carreiro da involución certa e, cun ruído que entra nos fogares sen permiso, é cada día máis aldea. 

            Volvamos á idea de Louro. Non poucas veces, polos soportales non se pode pasar. Pequenas prazas ou rúas estreitas son agora como patios de veciños, prá bullanga ou prá deboura que algús se traen. Non hai hora de cerre, como se os rexedores dos locales tivesen a chave da noite. ¿Son legales as terrazas todas?. Éso deberá comprobalo o señor Louro, se verdadeiramente pode ter “autoritas” pra nos devolvere ó mundo civilizado. El sabe que imos mal en ecoloxía, que non existe vontade política para resolvere moitos dos nosos males. ¿Pero sabe cal pode sé-lo maior problema de ruídos, na noite?. A carroceta de Satán, como me dou en chamala. De motor eléctrico, é utilizada na recollida de botellas. Parece ter horario persoalizado, polo menos onde eu vivo. Agora, cando xa nadie parola nunha “terraza” próxima, debe estar a punto de chegar, xa na madrugada. Chega sen facer ruído, emite como un asubío sotíl e, nese momento, sacan dos bares caixas e contenedores coas botellas que voltean no interior da carroceta. ¿Previo aviso telefónico?. Estou en que sí. Porque ás veces chegan ás 3.30 da madrugada. O tronicio é tremendo. Espertan os nenos chorando, asustados. I éso é responsabilidade do Concello.  

4 comentarios:

candela dijo...

No creo que sea legal, entre otras cosas por evacuación de enfermos o actuaciones de bomberos, pero se estarán pasando por los forros la normativa. Y mal está que ocurra en fiestas, pero todo el año...

Quizá a través de asociaciones de vecinos se pueda conseguir algo, es un crímen la degradación de los cascos viejos.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Candela:
Lo de Pontevedra es una locura,convertida la zona vieja en un Gulag.
Los que llegan de fuera y se sientan en una desas terrazas que no son terrazas pueden no percibir que hay un enemigo a batir: el residente.
Ya he comentado en mi blog que, en cierta ocasión, a la madre de una vecina mía que no pudieron retirar en camilla y ambulancia, hubo que bajarle recostada en una silla y pasarla así entre el "personal" de las terrazas hasta la ambulancia, a unos cuarenta metros.
Trasladada al Hospital de Montecelo, la mujer dejó de existir.
Si de mí hubiese dependido habría denunciado al cenutrio del alcalde, alcalde del Gulag pontevedrés.
Un cordial saludo.

Tío Chinto de Couzadoiro dijo...

Ya veo, amigo Xesús, que los problemas que afectan a Pontevedra no acaban con los de la ría y Lourizán. ¡Qué lástima, por tratarse de una ciudad tan hermosa!
Un cordial abrazo.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola,Chinto:
El gobierno local estalinista ha convertido la zona vieja en un especie de Gulag para los residentes. Y en parque temático
para los que nos visiten ajenos a tanto disparate como aquí se promociona.
Un abrazo