A crisis que non cesa

 Esto é Delfos, de gran importancia na Historia de Grecia. 

 Nova vista de Delfos.

 E outra vista máis.

 Micenas, no Peloponeso, a porta dos leóns.

 Outra vista de Micenas.

 O vello Corinto, que conoceu a presencia de San Paulo.

 Micenas, entrada á tumba do rei Agamenón. (Foto de Eugenio López Álvarez)
 Cúpula do seu mausoleo.(Foto de Eugenio López Álvarez)

As anteriores son fotos introductorias a algús dos xacementos arqueolóxicos gregos. O Recaudador Nacional ó que se refire Márkaris en "Liquidación Final" está especializado en matare a defraudadores do fisco. Usa cicuta como veneno. Os cadavres son depositados en xacementos arqueolóxicos. A última das fotos conecta con parte da tesis que desenvolve na novela que cerra a triloxía dedicada á crisis polo celebrado autor: Grecia i España quedan fóra do euro no 2014, algo que o propietario da tenda fotografiada ventaba en setembro do 2012, apantallado por unha cortina de billetes, seguro de que o retorno ó dracma era unha necesidade e de que a entrada no euro fora realmente unha gran trampa pra nos meter nunha especie de gran guerra financieira Norte-Sur de Europa. O resultado xa está á vista: os chamados PIGS, os países do Sur están practicamente quebrados, porque Irlanda, que tamén está no club, parece que se salva.

Pontevedra, 30.12.2013
Entrada n. 1727 do blog
Artículo semanal publicado no Diario de Pontevedra    

A crisis que non cesa,

por Xesús LópezFernández

           

            No libro “A espada de Damocles”, de Petros Márkaris, que contén unha serie de artículos orixinalmente publicados en alemán, o autor achégase, con diversos enfoques, ó estudio da crisis europea. O libro trae un prólogo prá edición española no que xa se fai un adianto sobre a temática tratada en medios como “die Zeit” e “Süddeutsche Zeitung”. A edición cérrase cunha conversa co autor na que o home ofrece mesmo algunhas das claves da súa persoalidade xa que, instalado en tres linguas: turco, alemán e grego, decidiriase polo exclusivo uso desta última na súa producción literaria, a raiz dunha longa estancia en Viena, onde cursou estudios de Economía. Como tamén supoñemos aquí, o autor mantén que a crisis grega ten principalmente un carácter político e denuncia que si Grecia é hoxe un país quebrado que nestos momentos está ó borde do abismo, a causa son os erros e fracasos dos dirixentes políticos. Un aparato estatal corrupto, que se revela incapaz de poñer en práctica reformas e leis críticas. O home ten tamén producción de novelas policiacas.

            E nese sentido concreta cómo un día  “aparecéronselle” tres persoaxes en busca de autor, unha familia de tres membros: o comisario Kostas Jaritos, a súa dona Adrianí e mai-la filla do matrimonio, Katerina. Especialmente tres destas novelas policiacas preséntannos a Jaritos como unha especie de notario da crisis. Son “Coa auga polo pescozo”, “Liquidación final” e “Pan, Educación e Libertade”, as tres novelas exemplares, con retratos moi vivos do deterioro socioeconómico do país e as situaciós de pobreza radical, que se antes eran evidentes antr´os negros sen teito, agora afectan ós propios gregos pobres que, ó amparo da soedade das primeiras horas da alborada, procuran nos contenedores algo que lles poida valer. É o que ven despois da perda do traballo, dos recortes das pensiós; algús gregos xa non poden paga-las medicinas e recurren a dispensarios de Médicos sen Fronteiras…. En definitiva, a fin do soño europeo. Ah, un detalle de Jaritos: A causa  da voda da filla merca un Seat Ibiza. (España é un dos PIGS,con Portugal, Italia, Irlanda e Grecia).

            En “Liquidación final” Márkaris constrúe unha novela trepidante na que un asesino en serie, o Liquidador Nacional, valéndose da cicuta como veneno, comeza  a matare a unha serie de defraudadores do Fisco. Envíalles un aviso previo, vía internet, e dálles un prazo de cinco días: se non ingresan a débeda “procederase á liquidación final”. Outros optan por ingresare: 7.800.000 euros en dez días. Novo aviso do Recaudador por internet coa relación dos nomes e ingresos en cada caso producidos. Clamor cidadán que, nalgunha das manifestaciós de indignados, demanda pra RECA (así chamado por eles o Recaudador Nacional) o cargo de ministro da Facenda.  Éste recibe un escrito de RECA pedíndolle o pago da correspondente comisión: 780000, o dez por cen do recaudado, ó que acceden as autoridades. Pero a entrega dos cartos nunha bulsa leva trampa, un dispositivo electrónico pró seguidamento e localización  de RECA, que se percata e abandona a entrega, pasando a pedir máis, o dobre, e que llo sitúen nun apartado de correos das Illas Caimán. Etc., etc.

            Con “Pan, educación e libertade”, que acaba de aparecer, conclúe a triloxía da crisis, pero como esto parece non ter fin, prantéxase incluso a posibilidade de converti-la serie en tetraloxía. Ou de encetar unha segunda serie. Agora, co último título, Márkaris, casi apocalíptico e máis pesimista que nunca condúcenos a unha tenebrosa Europa-ficción do ano 2014, no que Grecia i España son os primeiros países do Sur en se declarar quebrados e abandonan o euro, regresando ó dracma e á peseta respectivamente. No ano 2012 tiven ocasión de ventar algo desa protesta tensa. Un comerciante español no entorno da praza do Metro de Atenas mantiña a modo de pantalla un tendal feito con billetes correspondentes ós países europeos de antes da UE. Como xa acontecía nas novelas anteriores, Márkaris sigue dibuxando unha Atenas en contínua convulsión. Pero, en fin, a crisis non cesa, centrado o seu núcleo, talvez, na presunta existencia de tramas e do acobillo de enormes fortunas en paraísos fiscales.