domingo, 20 de marzo de 2011

Camiño do 22 de Maio.

Éste é o espacio que non queren recuperare. Na foto aparece xa enchousado o espacio que fora, cecáis, o máis grande banco d´ameixas e croques de Galicia. Pero os partidos (atendamos ben ó seu discurso) non están polo labor. Asumida a Carta de Aalborg como escaparate, esqueceron, como levamos dito por activa e pasiva a Axenda21Local, coa que se podería falare de recupera-lo espacio que aparece na foto. Pero, non, queren o solar pra sí ou prós clústers ós que renden pleitesía, ou mafia portuaria se así a preferides denominar.
-
Pontevedra, 20.03.2011
-
Entrada n. 1409 do blog
-
Artículo semanal.
-

Camiño do 22 de Maio,

por Xesús López Fernández

-

-

Parece como se os representantes dos diversos partidos políticos estivesen dos nervios ante as vindeiras elecciós. E así, todo se volven descalificaciós cando hai un PXOM enquistado que a Xunta non quer aprobar, cando falta tamén transparencia á hora de asumir certos deberes con Ence, novamente cimbel electoral, e menos mal que hai consenso á hora de instar á Xunta prá cancelación do proiecto de incidencia supramunicipal que contemplaba a construcción da pranta de papel tisú en terreo concesional de Ence, daquela. Lembremos que a pretendida desafección do terreo demanial foille desestimada a Ence polo ministerio. Sobre este tema, como sempre, os partidos queren vender fume e quedan non poucas fiarazas nos discursos do BNG e do PSOE á hora de non querer interesare do ministerio de Medio Ambiente a confirmación escrita da improrrogabilidade da concesión de Ence, porque as palabras de Rosa Aguilar deixaron dúbidas. Aínda que Louro desminta o seu discurso.

-

Por certo, o candidato socialista, que pideu ás outras forzas o máximo consenso posible en relación co PXOM, parece ter claras as ideas sobre o futuro da pasteira, porque “hai unha clara e meridiana lei de Costas […] que regula os usos do litoral…”; que falou tamén con Rosa Aguilar e que ésta confirmoulle que non existe vontade, no seu departamento, de cambia-lo ordeamento xurídico; que, ainda entendendo que Ence baralle diversas posibilidades, a súa solución pasa pola reubicación do complexo coa colaboración posible, ou non, das administraciós e da Xunta en particular. E Telmo Marín tamén ten o seu discurso en relación co scalextryc de Mollavao, unha infraestructura que nos alonxa da sustentabilidade coa definitiva ocupación das marismas, que el promete frear se chega a tempo. E aquí hai algo que os partidos políticos esquecen: que non están a faceren os deberes da Axenda21Local que, como concello comprometido coa Carta de Aalborg terían que elaborare no canto de se perdere en debouras (ou debourias), lonxe do debate acougado.

-

Case no comezo da Carta de Aalborg+10 faise a declaración de que “desempeñamos un rol esencial na garantía do desenvolvemento sostible así como na cooperación doutros ámbitos da gobernación. Este papel demanda un achegamento enérxico e global á práctica política local e require a armonización ambiental, social e cultural cos intereses económicos. Tamén teremos de nos asegurare de que os nosos esforzos pra mellora-la calidade de vida local non poñan en peligro a doutras comunidades do mundo e das xeneraciós vindeiras. Somos o nivel de goberno que máis perto está do día a día dos cidadáns europeos, e temos unha oportunidade única pra dirixi-lo comportamento individual cara a sustentabilidade por medio da educación e a concienciación”. Poderiamos seguir con outros aspectos da Carta, que é un documento básico. Os concellos poden expoñe-los seus plans, pero tamén a sociedade civil pode suxerir vías de recuperación do capital natural, de apuntar vieiros de sustentabilidade anoxados polo poder. Nese sentido a sociedade civil, ante as administraciós cegatas, ten non poucas veces que acodir á Xusticia.

-

Cabería citar aquí non poucos casos conocidos incoados polos cidadáns burlados e, con sentencias firmes pendentes de execución, sen que os partidos se mollen na restauración da legalidade. Unha Axenda21Local debidamente participada tería evitado non poucos problemas á Administración. Mais parece que aquí foi furtada, que non está pra afrontare os grandes desafíos: creación de traballo, combati-la probeza i exclusión social, protección do medio ambiente, minoración da pegada ecolóxica, resposta ós cambios demográficos e xestión da diversidade cultural e consolidación dunha paz duradeira en zonas arrasadas polas guerras. Polo que se ve, a confección da Axenda21Local conlevaría unha sociedade con protagonismo na gobernación real, contra o discurso falaz e proiectos de infraestructura contra natura.

6 comentarios:

candela dijo...

Estás hablando de cosas que afectan directamente a los ciudadanos Xesús. Los políticos están en "otros mundos". Rosa Aguilar pensará más en llevar en el futuro la Junta de Andalucía que en la ley de costas. Por eso estos temas se eternizan.

Como quizá dentro de un año no estarán ahí ¿Para qué molestarse?

o blog de xesús lópez dijo...

Tienes razón, Candela, pero no debemos bajar la guardia y sí procurar dejar constancia de las infracciones que van cometiendo.
Incluso cuando es el Gobierno el que falazmente define como obra de interés público la construcción del scalextryc de Mollavao. ¡Pero si presuntamente está obedeciendo órdenes de la mafia portuaria!

José Luis Valladares Fernández dijo...

Hay un dicho malicioso que corre por ahí que dice: "Las leyes las hacen personas inteligentes para aplicarselas a los más torpes". Y es verdad.
Con la famosa ley de Costas han tirado hasta casas de gente más bien pobre. Y sin embargo, es flagrante en los casos que tu cuentas y documentas conb fotos.
Tambien se ha hablado de un ático que tiene Pepiño en un edificio ahí en Galicia, que viola tambien esa esa ley y no veo yo que lo derrumben.
Saludos cordiales

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Efectivamente, Pepiño, el que intenta colarnos el scalextryc de Mollavao como obra de interés público, tiene un ático en Villa Psoe, en la Isla de Arosa.
Este próximo miércoles se va a hablar de éso en el Congreso por iniciativa del PP.
Pero hay mucho lodo en el fondo de este asunto, en el impúdico deslinde que se hizo hace tiempo, cuando la Isla de Arosa pertenecía al ayuntamiento de Vilanova de Arousa, y se hizo en beneficio de la gentuza que en Villa Psoe tienen habitación.

Natalia Pastor dijo...

Es lo que comenta Candela; los políticos viven ajenos a un mundo que no es el de los ciudadanos, el dia a dia, las preocupaciones reales.

La ley de costas es un auténtico disparate que ha derruido casitas centenarias de pescadores, y en cambio,ha permitido que mastodónticas urbanizaciones continúen sin que nada ni nadie les haga sombra.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Natalia:
Lo más vergonzoso es que es un asunto muy claro, me refiero al caso Holcim, que el ministerio ha mantenido sin querer analizar.
Ahora, cuando la Audiencia falla contra unos okupas, el ministeriod e Medio Ambiente recurre en casación para mantener una inmoralidad y frenar la actuación siguiente, en relación con Ence, que presuntamente lleva años sin concesión.
Saludos cordiales.