domingo, 1 de septiembre de 2013

GALICIA, DE NOVO O LUME

O lume de Ribeira, no Barbanza, comezou a partir de cinco focos, a ambos lados da autoestrada. Foron localizados artefactos incendiarios.    
 Lume en Nogueira de Ramuín, onde a crueldade cebouse no cañón do Sil.  
 Lume en Oia, un dos que máis hectáreas arrasou. 
Galicia chora despois do incendio devastador das Fragas do Eume, o 1.04.2012, co protagonismo principal da árbore gasolina, do eucalipto. Algún directivo prometeu daquela a erradicación desa árbore da zona. Promesas. Nada máis, que o lume pode ser provocado mesmo pra potencia-la presencia do eucalipto, como se sabe acontece, o que resulta rentable pra certos bastardos intereses. 

Pontevedra, 2.09.2013
Entrada n. 1705 do blog
Artículo semanal no Diario de Pontevedra

Galicia, de novo o lume,
por Xesús López Fernández

            O mes de Agosto cerrou cunha serie de grandes incendios na nosa terra: o lume visítanos de novo e reitera o seu brutal e conocido protagonismo. Son moitos os lumes que arrancan dende diversos focos e coa axuda de artefactos incendiarios, dispostos moitos montes de Galicia como grandes piras, bouzas acrecidas polo abandono existente que fan doado o traballo dos presuntos traballadores inducidos da mafia incendiaria. Nesta hora parece que sí hai unha protesta xeneralizada, un clamor das comunidades de montes que ata o dagora non mostraran unha actitude clara pró cambio da forestación da nosa terra, prá posta en valor dos nosos montes, ós que tamén hai que lle procurare outros usos no eido da gandería extensiva. Galicia sería outro país; podería ser incluso a reserva proteínica de Europa, mais pra eso habería que cambiar de política, findar dunha vez coas subvenciós do abandono das terras de labor á par que coa potenciación dunha reforestación irracional.

            Estamos fartos de oir discursos políticos á baixa en relación coa peste incendiaria, que parece minimizan coa noticia de que, de momento, van 1500 incendios, “se ben nos esperan meses complicados”. ¿Pero é que necesitamos tanto tempo pra reaccionare e acabar co lume forestal pra sempre, cando é sabido o claro protagonismo das árbores pirofíticas coas que se fixo unha prantación masiva na nosa terra? Se os bombeiros californiáns lle chaman ó eucaliptu a “árbore gasolina”, por algo ha ser. Hoxe seguramente  han lamentare o feito de ter prantado no seu chan nada menos que 42 especies desa árbore australiáa. Aquí, en Galicia, fomos tamén víctimas da prantación masiva de piñeiros radiata e, sobre todo, de eucaliptus,  cos que ocuparon os montes galegos, privados así pra outros usos. Como que esas prantaciós foron a presunta causa do maior éxodo emigratorio da nosa terra.

            ¿Pero é que non pode haber un discurso máis intelixente prá posta en valor dos nosos montes como fontes de riqueza e de traballo, de salvación de aldeas, de fixación de poboación? O eucaliptu expándese co lume e despois de cortado téñense contabilizado máis de vinte mil renovos de cepa por hectárea incendiada. Se no 1989 se contabilizaron máis de 15000 incendios (incluso no mes de Outono ardían os nosos montes ou se recollían nos montes de Carnota numerosos artefactos incendiarios), no ano 2006, preñádo-los montes de biomasa, enormes bouzadas, o efecto do lume foi quizaves máis arrasador, que algún deles debeu ter vinte kilómetros de longo, como que hai montes aínda non recuperados, daquela asustados e co chan totalmente mineralizado. E os incendios destos últimos días (o de Oia-O Rosal-Tomiño, o de Barbanza-Ribeira, os de Lousame, Boiro, Nogueira de Ramuín, Cualedro, Navia de Suarna, etc.), denotan un protagonismo incendiario activo.

            Sábeme a pouco a presentación de 2500 sinaturas dunha chamada “Asamblea galega contra o lume” no rexistro xeral da Xunta, en apoio dunha nova política forestal que evite os incendios. A asamblea está formada por máis dunha ducia de colectivos ecoloxistas e sindicatos que teñen como obxetivo denunciare  que o lume nos montes galegos “non é unha cuestión puntual”, senón que corresponde a unha política forestal que non cumpre os seus obxetivos, según explicou Miguel Anxo Abraira, da plataforma na Defensa das Fragas do Eume: “Abonda con decir que nos últimos 25 anos ardeu máis da totalidade do territorio galego, como mínimo unha vez”. Non se resolven as cousas con ter aviós ou helicópteros, que ó mellor non serían necesarios con outra política forestal distinta da que conleva a simple producción de madeira barata pra moer ou queimar; que tamén conviría a promoción da multifuncionalidade do monte e coidado das súas funciós ecosistémicas (biodiversidade) e sociales; tamén “a limitación (eu diría eliminación) das especies pirofíticas ou alóctonas e promovere unha silvicultura preventiva e sustentable”.

10 comentarios:

Tellagorri dijo...

Es una lástima que esa maravilla de Galicia esté siempre devorada por el fuego agosteño por culpa de unos caciques desaprensivos, que a estas alturas debieran de haber sido ejemplarmente castigados.

No entiendo cómo en tiempos de Fraga no había incendios en Galicia en verano y luego los hay, y siempre provocados.

o blog de xesús lópez dijo...

Los años peores de la cosa incendiaria quizás fueron el 1989 (gobernaba el tripartito) y el 2006 (gobernaban PSOE y BNG), terrible. Ahora 2013 debe de estar dispuesta de nuevo la gran pira resultado de la política forestal aquí seguida, que presuntamente intenta expandir aún más el eucalipto.
En toda la historia incendiaria hubo un hombre que se salió del guión: Romay Beccaría, conselleiro con Fraga en 1990, que fue el primeiro que puso en evidencia la intencionalidad existente en los fuegos forestales. La mafia debió asustarse, que aquel año no hubo más fuegos. En los años siguientes volverían, incrementándose cada año.
Fraga cometió un gran error al promocionar el eucalipto y subvencionar el abandono del campo. Parece que era Europa la que marcaba el guión.
Yo no tengo duda de que se puede acabar con el fuego, y de forma casi fulminante, pero como objetivo a medio plazo deberíamos plantearnos la eliminación de los grandes instrumentos incendiarios: eucaliptos y pinos radiata. Y apuntar otro futuro y riqueza para el monte gallego.

Un cordial saludo

trillian dijo...

Es una locura esto de los incendios, que falta de sensibilidad, de amor a la naturaleza, a la fauna, a su tierra, a su gente,como se puede ser tan neofito para provocar los incendios el 99,99% provocados, y que no haya un castigo ejemplar a esta gentuza es intolerable.
Yó quisiera saber que se gana con eso ...trabajar unos días apagandolos,(que contrasentido PD) dicen que hay bomberos piromanos, guardia civiles ya se ha constatado.

Apaga y vamos porque yó no lo entiendo.

Biquiños Xesus.

o blog de xesús lópez dijo...

Galicia ha sido condenada por Europa a convertirse en la reserva eucaliptera del continent.Y solar de pasteras (fábricas de celulosas). Y menos mal que sólo hay una que ya podría haber desaparecido si los políticos fuesen más decentes.
Lo que se dice en el artículo en relación con el rebrote histérico de los eucaliptos (más de veinte mil por hectárea quemada) está recogido de un informe que figura como documento anexo (y secreto) a uno de los inventarios forestales de Galicia, creo que de los últimos setenta:
"Tres son las formas de expandir el eucalipto: 1. Por medio de semillas; 2. Por medio de planteles; 3.Por medio del fuego.." por el efecto multiplicador ya indicado.
Un plan forestal como el gallego, favorece la piromanía denunciada por comunidades de montes y asociaciones ecologistas.
Biquiños.

trillian dijo...

Xesus como siempre tú estas muy bíen informado, en todos los temas que publicas.
Me quedo pensando ....¿tanto beneficio sacaran,para quemar nuestros montes todos los años? con tanto perjuicio incluso muertes de personas animales etc íncreible qué todo funcione por intereses sin pensar en las consecuencias.

Unha aperta amiguiño.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Trillian:
Nada tiene que ver la plantación de eucaliptos con lo que es un bosque, en el que los distintos árboles pueden sentirse hermanos.
Como dice Galeano, los eucaliptos avanzan como soldaditos.Y en esa plantaciones está prohibido el canto de los pájaros.
Si la madera poco vale, quemada aún vale menos, pero sirva para la fabricación de pasta o para su quema en las plantas de biomasa.
Además que, como ya queda dicho, los eucaliptos se multiplican después de cada incendio. Y de eso existe un viejo informe que la Xunta no debe ignorar. Desde entonces, estoy seguro, han muerto no pocas aldeas y han minimizado el cuidado de la ganadería: ovejas, vacas, caballos, cabras, animales rozadores que limpian el monte.Y lo abonan.

José Luis Valladares Fernández dijo...

Hay una cosa que no entiendo por qué ese empeño en cambiar los árboles autóctonos por otros foráneos y que además es contraproducente para las tierras forestadas, como es el eucalipto. Cuando estaban en auge las minas y la madera tenía un valor considerable, tenía una explicación. Ahora no. Ahora se pueden producir otras cosas que valen bastante más y que están inutilizando esas tierras tan ricas para dedicarlas después a otros menesteres.
A parte de todas estas consideraciones, a los incendiarios se les castiga muy poco, aunque les cojan con las manols en la masa.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Desde hace años, Europa ha querido convertir a Galicia (y Asturias y Cantabria,si ceden) en la fuente de materia prima para sus pasteras.
Con el fuego, además, el eucalipto avanza en su ocupación. Son esos poderes siniestros los que marcan la hoja de ruta a políticos orates que no saben gobernar.
Eleucalipto ha sido también la ruína de muchas aldeas en Galicia, acelerador de la emigración.
Un abrazo

MAMUMA dijo...

Mientras quemar un monte sea tan barato, no habrá solución.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola,
Todo está planificado desde la invasión eucaliptera de esta tierra.
Los incendiarios forman parte del esquema trazado para desalmar al país. Y han sido los diversos gobiernos gallegos los responsables de que su reforestación acabe en la gran pira que cada nuevo año se reitera.
Creo que deberían viajar a Francia y estudiar allí el tratamiento que hacen de tierras de labor y de las plantaciones boscosas, llenas de magia ahora que llega el otoño.
Aquí, por desgracia, las cosas no van a cambiar.
Un cordial saludo