sábado, 25 de septiembre de 2010

A DESMEMORIA DE BONO

José Bono, presidente do Congreso español, acaba de soltar unha parida: que dende o 1812 ata o 1977 non houbo en España nada máis que 16 anos de libertade. (Foto de Yahooo)
-
Pontevedra, 25.09.2010
-
Entrada n. 1302 do blog
-
A DESMEMORIA DE BONO,
por Xesús López Fernández
-
José Bono, conocido tamén polas súas propiedades, naceu en El Salobre (Albacete) o 14 do mes de Nadal do 1950. Fillo dun alcalde franquista que gobernou o seu pobo de 600 habitantes ó longo de 17 anos, dí non sentir vergonza por eso ó sinalar: "Eu non me esquezo da miña historia, aínda que non quero vivir no pasado". Pero sí está no pasado, remexendo coa ferramenta da "memoria histórica" rencores de tempos pasados e demostrando, ademais, que aprendeu mal, cos Jesuítas, a historia de España.
-
Pero hai un dato importante na impudicia do seu discurso pro-republicán: a cita que fixo dos 16 anos, únicos de libertade, que houbo ó longo de case douscentos anos de historia, que ben puido decir, como comentaba Eduardo García Serrano, 36 ou 136. Pero o seu subconscente traicionouno porque os 16 anos que mentou son, sen dúbida e mal contados, os 17 anos qu´o seu pai exerceu como alcalde franquista, como si el, no fondo, sentise arelanzas do réxime do xeneral, como tantísimos españoles, porque é evidente que o réxime de libertades construído polo Goberno franquista, sobre todo cando se foi liberalizando, non ten comparanza coa dictadura e deterioro económico que estamos a vivir co réxime de ZP. Certo que a algús lles vai moi ben, sen ir máis lonxe ó propio Bono, poseedor dunha incalculable fortuna da que non quere falar. E ás fashionitas de ZP, como denominou o Frankfurter Algemeine Zeitung ás De la Vogue, Salgado, etc., ás que tamén lles vai ben no medio da miseria rampante que vive o país, instaurada polo zapaterismo.
-
Por privarnos de libertades esmagan a transparencia que debe existire en todo sistema democrático. E antre outras cousas, quérennos privar do exercicio ante a xusticia da acción popular, que contemplaba a Constitución do 1812. De pena, sí, o discurso de Bono, que ben podería presumir de franquista-pata negra, como Griñán, o presidente andaluz, fillo dun comandante de Guarda da Franco. Franquistas pata-negra que xogan á desmemoria poraue a corrupción manda.
-
Mellor ha ser que Bono non faga discursos, aínda que lle cubran as mentiras ou o arroupe o propio Fiscal General.
-
Enlaces:
-
-
-
--

3 comentarios:

Natalia Pastor dijo...

En fi,querido Xesús, otra gilipollez más de este cantamañnas que lo que debería explicar es de donde procede su multimillonario patrimonio.
Que estos indigentes intelectuales,además, se dediquen a evaluar la Historia y a soltar necedades por esas boquitas de piñón, es lo que nos faltaba

xesús lópez fernández dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
xesús lópez fernández dijo...

Tuvo la ocasión de pronunciar un discurso regeneracionista, retomar incluso de la Constitución de 1812 la posibilidad, la vigencia de la acción popular para limpiar la justicia en los casos de prevaricación, pero no, no se podía esperar otra cosa que el discurso de opereta que pronunció, más propio de un discapacitado.
Y el Caamaño que anda a darle vueltas para suprimir la acción popular, la posible factura que la sociedad debe pasar en todo momento, a tenor del déficit democrático que sufrimos; de la corrupción creciente que nos ahoga.