OKUPAS DE DÍA, OKUPAS DE NOITE

Na teima do chamado "modelo de cidade" e máis da "accesibilidade", prima a privatización dos espacios públicos con terrazas sobredimensionadas. Finalmente, neses lugares non hai accesibilidade nen movilidade posible. Na Glorieta de Compostela, con toda incuria, acabada a faena, mesas e sillas permanecen toda a noite, tódo-los días do ano, atadas, se cabe, a algunha baixante do edificio por medio dunha cadea.

Outro dos escándalos da noite é o que actualmente están a protagonizare carrocetas como a da foto, que prestan un servicio porta a porta de recollida de cascos de botellas, antre as dúas e seis da madrugada. O escándalo que fan é tremendo. Son os donos da noite xunto con algún "concertista" de tambor ou bongo. A policía non actúa. Reparade no chan da rúa San Sebastián, na súa suciedade. En pouco tempo pode estar totalmente negro.
Outra forma de incumprimento da normativa de veladores. Tapas con moscas pra un turismo vergonzante nestos soportales da praza da Verdura polos que os peatós non poden pasare. Teñen máis dereitos as ovellas da trashumancia que fan o seu camiño pola cañada real, en Madrid. Praza da Verdura, parte baixa. Reformárona pra convertila en Praza Roxa. Acabaron coa praza máis emblemática de Galicia, hoxe concentración de miseria. Prohibido o paso, prohibida a accesibilidade. O dereito é dos okupas, coa particularidade de que nengún dos empresarios taberneiros que aquí exercen, reside na zona. Tamén eles son okupas.
-
Pontevedra, 16.09.2010
-
Entrada n. 1294 do blog
-

OKUPAS DE DÍA, OKUPAS DE NOITE,

por Xesús López Fernández

-

So pretexto dun falso modelo de cidade que incluso lles premian, o certo é que a zona vella está totalmente arruinada, no que respecta ó comercio tradicional ou como espacio residencial. Non souberon revitaliza-la zona, estableceren criterios ouxetivos pra mante-la calidade de vida dos residentes. Nesta escalada de despropósitos e pola atafegante peatonalización imposta, parece que tamén estiña, morre, o Mercado d´Abastos.

-

Os residente que puideron abandonaron a zona ante a presión do "modelo de cidade" dos estalinistas, da privatización prá chusma dos espacios públicos, da reconversión en circos das prazas típicas. Por medio de malabares, de frautistas ou de megavatios, atraen, digo, á chusma á que nada lle importa o descanso dos residentes, algo que ás autoridades non lles preocupa. Según parece, a Policía ten instrucciós de non actuar, de consenti-lo achanzamento de morada, por fume ou por ruídos, que se dá en non poucos lugares. Ou a normativa de veladores, decote quebrantada polos okupas de día, moitos deles tamén okupas de noite. Cando se retiran nen o silencio nos devolven, porque a praza ven funcionando como espacio do botellón legalizado. Non dubido en pensar que no estrés orixinado pola presión que esto representa prós residentes, pode estar aí a causa da morte de dous veciños e amigos. 

E outra morte máis pódeselle imputare ó feito de non poder presta-la ambulancia do 061 un servicio cabal. (Houbo que sacar a unha señora da súa casa, sentada nunha cadeira e trasladala ata a ambulancia uns cincuenta metros, antre os veladores, demorando así a prestación de asistencia. A muller morreu en chegando a Montecelo. A familia non quixo denunciar). A carroceta da recollida dos cascos de botellas toma o relevo e organiza o tronicio tipo "cataratas Iguazú", que no momento de retocare este post, 2AM do 19.09.2010, volve sonar sobre o balbordo da praza.

-

As fotos son dabondo ilustrativas. Cando o considere oportuno irei incluíndo outras.