miércoles, 1 de junio de 2011

SYDNEY POSSUELO

Sydney Possuelo, defensor dos pobos indíxenas da Amazonía dende hai máis de corenta anos, aparece na fotografía con antropólogos ós que foi mostrando os misterios da Amazonía profunda, das súas xentes.
Hai unha web titulada "¡La Tierra que nos parió!", de Luís Miguel Domínguez, referencia obrigatoria, na que se afirma nun post adicado a Sydney Possuelo que a el debe todo canto ten aprendido dos indíxenas amazónicos. O autor é documentalista e nada mellor que consulta-la súa obra en internet, da que dend´agora convírtome en seguidor. A súa serie documental "Amazônia, última llamada", contou en todo momento co apoio de Sydney Possuelo, co que dend´aquela, ano 1999, mantén unha grande amistade. O documentalista própón pra Sydney o Premio Nóbel da Paz. Leva anos propoñéndoo.

Sydney Possuelo avisa do peligro das novas tecnoloxías, de cómo os últimos paraísos están en peligro. Efectivamente, son moitos os indios que claudicaron e venderon as súas terras prós cultivos extensivos de soxa ou prá súa explotación polos garimpeiros á busca d´ouro. Algús deses indios desprázanse incluso en avión no que vai quedando como solar do que foi bosco auroral, reino da auga e da biodiversidade, según me avisaban hai poucas horas por Facebook.

Pontevedra, 1.06.2011
Entrada n . 1435 do blog


SYDNEY POSSUELO, por Xesús López Fernández

Teño unha lembranza lonxáa de Sydney Possuelo, de cando leín o libro de Javier Rojo "Senderos de Libertad", ó que fago referencia no meu último artículo semanal, "Ser conservacionista, no Brasil".

A Enciclopedia Wikipedia define a este home, Sydney Ferreira Possuelo, nacido en Sao Paulo o 19 de abril do 1940 , como explorador brasileiro, activista social i experto en sociedades indíxenas. Comezou a súa carreira asistindo ós irmáns Villas Boas có seu traballo en relación cos pobos indíxenas na área do río Xingu. Tempo despois convertiríase no director do Departamento de Tribus Desconocidas (Departamento de Indios Illados) no FUNAI (Fundación Nacional do Indio) acadando pra eles o doble da superficie oficial asignada como terras indíxenas no Brasil, en só dous anos.

El, que curiosamente non se define como antropólogo, senón como explorador, como sertanista, leva traballando nas áreas máis remotas da Amazonía. Pero sí ten sido guía de antropólogos en moitísimas expediciós, sempre coa idea d´acadare contactos con tribus isoladas do Brasil e, ó mesmo tempo, protexelas doutras ameazas. E foi o responsable pró contacto pacífico cos indios Korubo, que anteriormente tiñan atacado a xentes do FUNAI. Son razós, esforzos polos que Possuelo ten recibido moitos premios, incluíndo honores do National Geographic Society, Bartolomeu de las Casas, e o título de "Héroe do Planeta" pola revista Time.

Ata o 24 de xaneiro do 2006 foi cabeza do FUNAI, a oficina gubernamental responsable de protexere das invasiós colonizadoras a terra e o xeito de vida das tribus ailladas. Días antes tiña criticado ó director do FUNAI, Mercio Pereira Gomes, por ter suxerido qu´os Indios Brasileiros tiñan moita terra. Pouco tempo despois, Possuelo sería retirado do seu posto, polo pecado de ter criticado a política indixenista do Goberno, sen lle importare un pemento o seu sillón. E así, o home, posicionado do lado dos seus, dos indíxenas, "a súa familia", desapareceu do Goberno.

Este home é o artífice dun periodo imprescindible pró respeto ós pobos indíxenas do Brasil, según afirma Luís Miguel Domínguez. E pra el é un héroe de carne e óso que ten xogado a súa vida mil veces, na defensa dos indefensos. E o home, na web arriba enlazada, dí: MERECE XA UN RECONOCEMENTO INTERNACIONAL como o PREMIO NÓBEL DA PAZ, como xa queda citado. E conclúe na presentación dun post:
"Amigo Sydney, xa sabes qu´estas catro letras son pra lembrare públicamente a todo aquel qu´o queira oir, que todos e cada un dos meus documentos sobre os indíxenas da Amazônia foron paridos gracias a tí. Quéroche, amigo gruñón, sentimental e collonudo".

Internet está preñado de referencias a Sydney Possuelo. Tal vez aínda mereza máis. Ós internautas que teñan curiosidade polo persoaxe non lles ha ser difícil ampliare o que aquí queda dito como referencia de mínimos. Talvez que volvamos sobre o persoaxe.
Enlace importante:Sydney Possuelo: o último héroe do mundo real, artículo de Pablo Cingolani, en ECOPortal.net.

8 comentarios:

candela dijo...

Aunque sean pocos, valen más. Siempre es gratificante comprobar que existen personas que renuncian a cargos a favor de sus principios. Gracias por el post, no conocía a su protagonista y me encanta.

o blog de xesús lópez dijo...

Celebro que te haya gustado, Natalia.
Voy a añadir a este post un enlace que ilustra más sobre el personaje.
Javier Rojo ya se ocupó de él cuando escribió Senderos de Libertad, un cóctel de biografías, de gentes que buscaban la forma de vivir honradamente o de mantener la Amazonía como sinfonía de eterna biodiversidad.
Son muchos los que mueren en el camino. Y me imagino que Sydney Possuelo vive de milagro.
Un cordial saludo.

Natalia Pastor dijo...

Como dice Candela,reconforta ver que aún hay personas con principios tan sólidos, que son capaces de renuciar a su cargos y prebendas por la defensa de que aquello en lo que cree.

o blog de xesús lópez dijo...

Sí, Natalia, todavía hay gente con una honestidad radical, volcada en los demás.
Este hombre se fue acercando a las comunidades indígenas, primeramente como un explorador curioso; después, al verlas indefensas, se convirtió en su defensor.
Si tuviese tiempo iría tratando los perfiles de otras personas que lucharon por ayudar los desamparados de la Amazonía.
A ver si aún hago algo.
Un saludo afectuoso. Xesús.

josele dijo...

Lo qe la gente no sabe, ni sospecha, es que en un sólo metro cuadrado de selva profunda existen innumerables especies todavía por catalogar, tanto animales como vegetales, e infinidad de principios curativos que jamás serán descubiertos, cada vez que se pierde un metro cuadrado de esa selva... incluso desde el punto de vista económico, los beneficios potenciales de esas especies para la farmaindustria superan cualquier rendimiento por explotación metro cúbico de madera o de pasto para ganado, o cultivo de soja....

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Josele:
Tes razón. O que citas é algo rigorosamente certo, a ter en conta. Saúdos.

José Luis Valladares Fernández dijo...

Sydney es todo un hombre de principios que, por encima de todo, supo defender a los indígenas amazónicos contra viento y marea. Hoy quedan pocos hombres de estas características. Hoy día se buscan los cargos, no para servir a causas justas, sino para servirse uno de lo que haga falta.

Un abrazo

o blog de xesús lópez dijo...

Gracias, José Luís, por tu comentario.
He de procurar traer a este blog cuantas nuevas pueda sobre la Amazonía, crisol de vida con el que están acabando. Pero el tiempo se me hace corto y no tengo católica la vista.
Un abrazo.