domingo, 5 de junio de 2011

En Pontevedra, qué goberno?

Esta fotografía debe ter máis de cen anos. Aínda non existía a Avda. Uruguai. Podemos maxinare os primitivos peiraos como puntos de arribada e atraque das dornas do xeito, as que pescaban "sardiñas a eito". O fondo da ría estaba intacto. Actualmente quedou estreitada a ría en máis dun 50% do seu ancho, precisamente na zona que, parcialmente, recolle a fotografía. (Foto do blog Vellapontevedra.blogspot.com, un gozo de información). Vista da ría dende a Alameda pontevedresa. Aínda non se construíra a ponte da Puntada, posiblemente tampouco a avenida de Marín. Na punta que se ve cara ó fondo, pola banda esquerda da ría, queren construiren o scalextryc a tres niveles e con douscentos metros de diámetro ó que se alude no artículo semanal que sigue. Contra eso non se pronunciou o PSOE, nen o BNG, nen o seu brazo verde, a APDR, que prepara unha marcha contra Celulosas pró 11 dos correntes, presuntamente ó dictado do BNG. Activan a súa farsa periódica.

Pontevedra, 5.06.2011
Artículo semanal.
Entrada n 1436 do blog

En Pontevedra, qué goberno?
por Xesús López Fernández


Aquí o PP foi partido máis votado, sen maioría absoluta. Conforme á política de pactos, estamos ante o posible parto dunha nova coalición do BNG co PSOE, que case desaparece nestas elecciós. Certo que en clave local pode salvarse un partido aínda sendo causa, dende o Goberno central, da situación de tremenda involución que sofre o país, da escandalosa cifra de paro, mesmo de recortes en materia social e, por último, agora coa teima de lle impoñeren ós historiadores a forma de escribi-la historia. Pero regresemos a Pontevedra, onde o partido pode estar agora penando o feito de non ter contado con Teresa Casal como candidata, pois visto polo miúdo o que se leva feito no eido do urbanismo local, as obras controladas por Casal na zona vella están máis na línea dun urbanismo digno que as anteriores, a excepción da reconfiguración da Avda. de Sta. María como deserto de pedra, ou o Campillo de Santa María que, arrasado, xa non se sabe o que é.


Os erros páganse e a Louro fáiselle difícil pactar, porque quere ter responsabilidades de goberno. El, que foi delegado de Goberno, algo puido ter feito pra acadare unhas posibilidades certas á hora de presenta-la súa candidatura. Refírome á restauración do Estado de dereito, que aquí non se ve. E sobre éso responde o home nun chat aínda verificable en internet. A pregunta 16 vai sobre éso: “O Estado de dereito acátase e debe implica-la execución das sentencias sobre o Porto de Marín a mai-lo ferrocarril. ¿Por qué non se compromete en campaña? ¿Por qué non explica as carencias existentes en política medioambiental?” O home responde: “Nós defendemos o Estado de dereito, defendemos as leis e as resolucións dos órganos xudiciais, en Pontevedra e en España. Elo supón a execución das sentenzas emitidas polos tribunais”. Difícil de creer, difícil de maxinare ó trío do PSOE, mancomunado co BNG, como rexeneracionistas. Coido que, ademáis, ambos partidos careceron, na campaña, de programa ambientalista. E xa non compren ofertas despois de tanta oportunidade perdida prá defensa das leis.


Coido que o programa de Telmo Martín contiña varias propostas que moitos pontevedreses non podiamos aceptar (Ence pra Bora-Marcón, a Praza de Galicia, o ff.cc. a Marín pra pasaxeiros, cando está sentenciado), pero sí soubo decir que el se oporía con tóda-las súas forzas á construcción do demencial scalextryc proiectado prá punta de Mollavao, tema que a moitos electores lles pasou desapercibido, que vai representare un golpe mortal prá nosa ría. Aí puido ter Telmo un mazo implacable contra BNG e PSOE, como tamén no tema da edar d´Os Praceres, prometéndolle ás mariscadoras o último día da campaña que a había retirar daquel lugar. Ésa era outra cuestión pra mazare unha e outra vez, non pra tocala xa en tempo de desconto. E a ver cómo se lle devolven os cartos aí invertidos á UE, cándo se produce, a nivel local, a necesaria confesión de culpa. Porque somos moitos os indignados aínda que non teñamos participado en nengunha acampada con auga corrente, luz e wifi, pra reivindicare unha chamada, polos medios extranxeiros, Spanish Revolution.


En fin, Louro, que di que os socialistas son os que mellor comprenden a maioría social de Pontevedra (difícil cunha militancia de pouco máis de trescentos afiliados), ten diante súa un madarrón ou comareiro de difícil remontada. Tal vez dous, porque en Política todo é posible en materia de pactos: que goberne a lista máis votada, exercendo o PSOE de oposición crítica; coalición co BNG, da que na última edición non saíron beneficiados; coalición incluso co PP. Difícil. Pero, repito, son moitos os indignados na nosa cidade, sen necesidade de acampar, por cousas aquí feitas. ¿Spanish Revolution?. No País Vasco. Alí desapareceron practicamente o PP e mái-lo PSOE. IU e UPyD, que tentaron beneficiarse das acampadas, non sacaron un concellal. Galicia é un país distinto e Louro ten diante súa un tema longo. Pra pensar.

7 comentarios:

candela dijo...

Pues si que es curioso el caso de Pontevedra. Y lo cierto es que para el visitante da una impresión diferente, no se porqué, el caso es que no ha seguido la pauta del resto de España.

Y que lo que dices es cierto, ahora ya no los sacas de que si son muy demócratas y acatan las sentencias bla, bla..no van a responder jamás a preguntas concretas y menos en los temas medioambientales que tu defiendes. Quizá es que allí los "indignados" (o sea, los antiguos nunca mais) han tocado poder y carguete, quizá sea eso.

o blog de xesús lópez dijo...

Gracias, Candela:
Aún ayer he bordeado el campamento de los indignados. Sobre un macizo ensayaba uno de los concentrados sus juegos malabares, mientras un colega con corte de pelo a lo punk, presunto fabricante de pompas de jabón de los que animan las plazas desnaturalizadas de la ciudad, observaba sus demostraciones.
Montones de ropa en el suelo, algún tendal ondeaba como banderas harapientas. Prácticamente no habìa vida en la acampada. Ah! En un cartelón pedían una serie de alimentos, ¿para subsistir?.
¿Tienen tan poca imaginación que no saben acudir al comedor social de San Francisco? Nada, aquí la acampada no h ace masa crítica. Es una vergüenza especie de Nunca Máis venido a menos. Los de Nunca Máis tenían en una cuenta bancaria en la que más de un empresario incauto ingresó dinero al entender que sería destinado a socorrer a las poblaciones ribereñas afectadas en su economía. Pero, un jamón, el dinero era para la organización de la que la bandera mayor colgó desde la balconada del consistorio pontevedrés y también, como gran pantalla, en la plaza de la Herrería. Y éstos de la acampada no indican número de cuenta, pero está claro que quieren vivir de la mamandurria, que ese es el sentido de Estado que tienen.
Volviendo sobre el artículo, aquí solamente un partido menor, Iniciativa Cidadáa Os Praceres, tenía un verdadero mensaje ecologista. El PP quiso aparentarlo, pero su mensaje no era total, ni cabal.
Los demás usan la ecología como pancarta, como señuelo, como las pompas de jabón de los pulgosos.
Un cordial saludo. Y preparan una marcha contra la fábrica de celulosas en Lourizán, cual brazo verde del BNG.
Te recomiendo procures leer un trabajo mío, "Pontevedra muere", ubicado en "iberica2000.org". Ahí se explica lo que aquí ha estado pasando, las traiciones que se han producido, etc. etc.

o blog de xesús lópez dijo...

Ah , Candela.
Los que preparan la "marcha" son los de la Asociación pola Defensa da Ría, una asociación convertida en correa de transmisión del BNG.
El artículo citado, "Ponteveda muere", aclara muchas cosas.
Un saludo cordial, Xesús.

José Luis Valladares Fernández dijo...

No se por qué me parece que los "indignados", al igual que antaño los de "nunca mais", van con los de la feria y vuelven con los del mercado.
No se ahí en Pontevedra, pero en muchas partes de España, se comportan de una manera ambigua. Solamente son claros cuando hablan contra el PP.
En Puerta de Sol, habrás visto que contra el PSOE, ni media palabra. Contra Esperanza Aguirre, insu ltos clamorosos.

Saludos cordiales

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
Yo aquí los veo como un grupo amorfo, de acampada, que aspiran, además, a que los alimenten.
Los del Bloque, que en su día intentaron valerse de las sinergias del Nunca Máis, que finalmente tuvo más de mierda ideológica que de otra cosa, les han facilitado agua, luz y wifi. Pero difícilmente se aprecia quienes van de serios en la acampada y quienes van de pordioseros.
Piden alimentos, pero para eso ya está el comedor social.
Yo no tengo duda de que el Movimiento fue una creación del PSOE, en principio, para de alguna forma neutralizar la fuerza ascendente del PP ante el deterioro del gobierno de la nación y los dramas desencadenados por su mala gestión.
Un abrazo, Xesús.

Natalia Pastor dijo...

Todavía hay, querido Xesús, quienes todavía no se han caido del caballo de Saulo, y que creen y sostienen que la Puerta del Sol y el resto de acampadas en las ciudades españolas son el espejo de la soberanía popular, de los sans-culotte del siglo XXI.

Creen adivinar bajo la mugre,la sarna y las chinches a Robespierre y Danton, pero sólo son okupas,drogatas,antisistemas y anarquistas.
Imaginan que Sol es la nueva Bastilla, y sólo es una botellona trufada de indigentes que buscan cobijo y rijosos que meten mano a las chicas que huyen despavoridas ante tanto "libertador" salido.

Se irán -poco a poco- con la mugre a otra parte,mientras eso sí, han arruinado a comerciantes y hosteleros y las ratas campan felices de acera a acera; de Preciados a Callao,de Sol a la calle Mayor mientras el ministro del Interior -llamádme Alfredo -, hace la vista gorda y consiente la vulneración del Estado de Derecho y la ley.

Y en Pontevedra, al igual que aquí en Sevilla, la vida sigue.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Natalia:
Con la evidencia de las ratas moviéndose por allí, me imagino que pueden ser las del Titanic del PSOE. Ya medio hundido, las ratas huyen.
Al final ya solamente queda una acampada subvencionada o eso quisieran sobre el magma político de un país que ha perdido sus valores tradicionales.
Los miserables de la acampada pueden seguir diciendo cosas y promulgando nuevos manifiestos. Mejor, ya puestos, en papel higiénico. ¿Y quién se lo firma? ¿Acaso Rubalcaba?
En Pontevedra, por cierto, están conversando BNG y lo que queda del PSOE. Parecen contentos en las fotos. No pueden evitar la demostración de su ego particular, la alegría de haber salvado su mamandurria. Si pactan.