martes, 18 de diciembre de 2012

A travesía co naseiro (4)

Tomás Iribarren, moi amigo de Rajoi, presunto impulsor da construcción do ferrocarril ó servicio do clúster portuario quixo sumare o apoio de Miguel Ángel Fernández Lores, o alcalde "ecoloxista" de Pontevedra, pra poñere en marcha o recheo de 300000 mt2 de ría. Lores seguramente que o vai negar por activa e pasiva; pero aí están os recheos, usando incluso cargas de dinamita pra lle dare un maior calado. Nos artículos que vou incluíndo falabase xa, ano 1992, dos deshonestos recheos en marcha. Hoxe está ralentizanda a execución das sentencias dictadas polo TS que dispoñen tanto o levantamento do ferrocarril na praza d´Os Praceres como a retirada dos recheos ilegales. Os partidos, corrompidos, non queren que se executen as sentencias, que se foron dictadas foi mercede á acción popular exercida polos defensores da praza d´Os Praceres.


Pontevedra, 18.12.2012
Entrada 1590 do blog

.he xornal diario - cartas ecolóxicas (17) 17.o3.92
                 
   A travesía co naseiro (4)
          
     Despois  dunha  primeira proba,  o naseiro comezou a  falare mentres  se estaba a levantar acta videográfica do seu  discurso, coa presencia de diversos testigos.  A súa testemuña, a que puido ser  unha aria tráxica naquel decorado de caos,  contaminación  e presunta  información privilexiada,  quedou un tanto  privada  da carga emocional por todos agardada, neutralizada pola resignación trascendida  en cada unha das frases do seu relato, porque o home foi  deixando constancia, sen ira, do seu relembro dos tempos pasados, de cando a zona era unha especie de Arcadia feliz,o mellor banco de ameixa fina de que se tiña noticia,  no que había traballo e mantenza pra todos. Ata que chegou a fábrica de celulosa.

     As  cargas da mariñería e da garda civil son parte da información que o naseiro foi tirando da súa memoria, do seu "banco de datos" particular. Falou de eso, como tamén da  perda de valor do marisco que  alí siguen  a recolleren. E falou da súa situación familiar,  da  morte da súa dona,  de como  tivo que facer de pai e nai  de catro criaturas sen renunciar á cita cotiá que el e  mái-las súas nasas tiveran de sempre coa mar, soporte e sentido da  súa existencia, da pervivencia da súa familia esgazada.

     A  súa compañeira morrera facía xa quince anos,  como  tamén morrera un cuñado, aínda novo, traballador de Elnosa.E os médicos fixeran culpable  dos cánceres que os levaron á contaminación industrial. E citóu os nomes de dous doutores que quedaron grabados na reportaxe e dos que os telespectadores han saber se o documento final recolle esa parte da información filmada, que debería estar xa programada pra emitir nestos próximos días.  É decir,  con moitos  anos de adianto, dous médicos pontevedreses salientaron a posible relación "celulosas-cáncer", hai pouco tratada neste mesmo xornal nunha serie de traballos do doutor Senra Varela.

     Recollida xa a testemuña do naseiro,  o equipo de televisión e mái-los seus cicerós dispoñíanse  pra acometeren outras fases do  traballo programado e que estaba encastañado nunha máis  amplia tarefa, co referente común da contaminación litoral nos tres puntos  denunciados da costa atlántica española:  Bilbao (onde  o equipo botara sete días),  Pontevedra e Huelva,  cara onde seguirían  viaxe  unha  vez completado o labor  que  agora  estaban  a artellar na nosa ría. Foi nese intre (cando o equipo da TVE estaba a coloca-las cámaras e baterías no vehículo pró seu traslado ás  balsas  de  decantación do complexo) cando un  dos  homes  se queixou  da  vista.  O home dixo sentir un forte  e  irresistible proído, o que se traduceu no súpeto diagnóstico por parte dos cicerós, ó repararen nos seus ollos avermellados:

     -"¡Conxuntivitis virásica pontevedresa!".

     -"¡Pontevedrensis!", dixo o home en clave de humor.

     -"Tes razón.  Resulta máis científico. Aí tes ós culpables", foi a resposta, sinalando a Lourizán. "Cara alá imos".   

                        (continuará)
     
                   Xesús López Fernández.                                             

2 comentarios:

Tío Chinto de Couzadoiro dijo...

¡Hace daño a la vista, amigo Xesús, la fotografía que ilustra tu artículo! ¡Qué crimen!
Un cordial abrazo.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola,Chinto:
Un crimen del que Rajoy no es desconocedor.
Tomas Iribarren, su íntimo, impulsó esa aberración, como la del ferrocarril.
Y actualmente la ministra de Fomento, mujer del presidente de la Autoridad Portuaria que gobierna ese engendro, sigue con más de lo mismo.
Parece que, sin embargo, van a sonar las campanas, y fuerte artillería, en el Parlamento gallego, según ayer me informaron, porque PP, PSOE, BNG están totalmente fuera de juego en el tema ambiental, como también en el tema del idioma.
Un abrazo