A visita dos reis magos

A visita dos Reis Magos á Sagrada Familia parece ser, según Ana Catalina Emmerick, que non se pode reducir a esta simple escea, senón que cada un levaba o seu séquito. O artículo que sigue é unha simple aproximación á vista das revelaciós da beata alemá, nas que sería comenente profundizar máis e máis.

Pontevedra, 31.12.2012
Entrada n. 1597 do blog
Artículo semanal

A visita dos Reis Magos,

por Xesús López Fernández

            Gostaríame tocar hoxe a cuestión da visita dos magos a Xesús, na gruta de Belén, tomando como base as revelaciós da Beata Ana Catalina Emmerick, monxa agostiña, estigmatizada e visionaria, que foi beatificada polo papa Xohán Paulo II o 3.10.2004, nada en Flamske, unha comunidade agraria, o 8.09.1774. Morrería en Dülmen ós 49 anos. As súas visiós comezaran xa de nena. Decía que principalmente era Xesús o que se lle aparecía, cedéndolle a súa cruz. Os estigmas da pasión manifestáranselle a partir dos 24 anos, regularmente, polo Nadal e por Aninovo, dende o 29.12.1812. A súa obra é vastísima: profecías, revelaciós, visiós, que hoxe podemos conocer gracias ós traballos de Clemente Brentano, poeta alemán, o Peregrino, inducido a visitala cando ela estaba sometida á segunda investigación eclesiástica. Pra asombro do home, a beata coméntalle que lle tiña sido sinalado por inspiración divina como o home que escribiría as súas revelaciós pró ben de innumerables almas.

                      Dend´o 1819 ata a súa morte no 1824 Brentano rexistrou as súas visiós, enchendo corenta volumes con detalladas esceas e pasaxes do Novo Testamento e a vida da Virxe María. Ana Catalina falaba no dialecto de Westfalia. O poeta tomaba os necesarios apuntes pra despois reescribire todo en alemán estándar. Despois leíallo á monxa en voz alta, pra ela inserire algús cambios, se procedían, ata que lle daba a súa completa aprobación. Xa teño comentado, con motivo dunha viaxe a Turquía no 2011 que, non lonxe das fastuosas ruínas de Éfeso, existe unha casa na que viveu María con san Xohán, despois da Crucifixión de Xesús, onde a monxa agostiña sitúa incluso a morte, dormición e asunción de María. Dúas monxas hospitalarias urxiran ó arcebispo de Esmirna pola investigación deste asunto. Dous sacerdotes, despois de incontables pescudas, deron co lugar onde estaba, efectivamente, a casa, hoxe restaurada. As xentes do lugar lembraban a tradición de acodire alí prá celebración da festa da Asunción de María, o 15 de Agosto.

             Pero imos co tema dos Reis Magos, ó que lle dedica non poucas páxinas. Tocarémolo, pois, moi en breve. Os nomes que a monxa lles asigna son distintos dos que figuran na nosa tradición: Teokeno, que tiña a pel amarela; Mensor, o de cabelos negros, que sería bautizado pasados anos, por San Tomás, co nome de Leandro; a Teokeno bautizaríao o propio Tomás, co nome de León. Sair, daquela xa morrera, pero co bautismo de desexo. Os nomes gardan relación cos de Gaspar, Melchor e Baltasar. A descripción que fai de cómo cada un co seu séquito se vai poñendo en marcha pra se unir nunha viaxe única, resulta moi viva. Os tres viran a estrela do nacemento de Xesús. Teokeno, que moraba máis alá do mar Caspio tivo que facer un certo esforzo pra se unir ós seus colegas astrólogos, que xa estaban xuntos cando viron a estrela, na casa de Mensor, en Caldea.  Á viaxe vanse agregando xentes, algunhas de porte distinguido. Os magos queren cruza-las montañas e axoenllarse ante o novo Rei.

            Obviémo-lo paso dos Reis por Xerusalén e o encontro con Herodes… Cando chegan a Belén non fan perguntas. Saben pola profecía que aquel é o sitio. I estaban a prepararen a acampada cando a luz faise visible de novo. San Xosé, acompañado dun vello pastor, sae da gruta e diríxese ós Reis que lle confesan a súa idea de se postraren ante o Rei dos Xudeus, acabado de nacer. Axudados polos pastores preparan unha ceremonia solemne e vanse revestindo de mantos amplios e brancos. Mensor é o primeiro en entrare, e póstrase ante o Neno, a Luz do Mundo que ilumina a gruta. ¡Qué ledos estaban aqueles homes chegados d´Oriente: ”Temos visto a súa estrela e sabemos que é o Rei de Reis!” Encontro de paz e harmonía, Mensor chega incluso a lle propoñere a San Xosé que a Sagrada Familia se marche con eles á súa terra, pra lles dare alí protección. Ten malos presaxios despois da visita a Herodes…..