jueves, 12 de julio de 2012

En situación de rescate


Moito discurso de "estamos mal..., y lo vamos a hacer". Discurso da ira..


Pontevedra, 13.07.2012
Entrada n. 1546 doblog


En situación de rescate,
por Xesús López Fernández

Parece como si España estivese en situación terminal, quebrada a consecuencia da política bancaria seguida os últimos anos. Asáñase agora a oposición co caso Bankia, que non foi o único ond´o noso sistema financieiro fixo pun. A Rajoy parece lle faltou pulso pra acometere certas reformas e, precisamente cando sonaron as alarmas de Bankia, como aí había xente cualificada do PP, sacaron a Rato, e suxeriron a nacionalización da entidade..... pra salva-los aforros dos depositantes.

Agora vanse sabendo cousas como o escándalo das preferentes (que xa semella unha marea viva), a sociedade civil a tomar conciencia, pero o problema é aínda maior. Ó país, ó longo d´anos de endebedarse exteriormente (coido que en 800.000.000.000 millós de euros) pra seguir a mantere unha política social e de prebendas desastrosa: promoción de abortos, deterioro da educación, o enchufismo como sistema pra engordare a clase política (especialmente acrecere a súa fortuna) da que temos un excedente de 350000, a Xusticia políticamente instrumentalizada (un desastre institucionalizado)....., o país, en defintiva, ó borde do precipicio, non se lle ocurre mellor solución ó señor Rajoy que confiare o pago dos xuros da citada débeda á recaudación do IVA cuia sobida acaban de anunciar, unha medida que se supón completamente inútil cando a nosa economía está en clara recesión.

Parece como se forámo-los cidadáns os culpables do desastre e non os bancos, en particular os políticos que se meteron a banqueiros, que forzaron a conversión das caixas en Bancos prá súa particular especulación/recalificación/mete-la man no aforro das xentes homildes. Non se lle ocurreu sanea-la política, adelgaza-lo Estado, nen os outros partidos queren que se faga. ¿Será posible pensar nunha clase política máis elegante, na que os que teñan o mandiño exerzan honoríficamente, na que os concellales non cobren como acontecía no franquismo? ¡Se finalmente vai resultare certo o que se afirmaba nun chiste sobre o Xeneralísimo Franco, que comparecía de novo pra nos decir: "Non se vos pode deixar sóos"!. Certo. E agora é a CE a que está dictando as normas, a lle marca-los deberes a Rajoy, poñendo ós cidadáns contra as cordas.

Enlace:

6 comentarios:

Tío Chinto de Couzadoiro dijo...

La situación es crítica, amigo Xesús. Por más que quieran disfrazarla, el agua nos llega ya al cuello, y la esperanza de salvarnos resulta mínima, mientras no se acometan, con valentía, las reformas fundamentales que el Estado requiere. Todo lo demás no dejarán de ser paños calientes que pronto se enfriarán.
Un cordial abrazo.

o blog de xesús lópez dijo...

Estoy de acuerdo con lo que dices, Chinto:
Creo que se nos escapa el conocimiento real del deterioro sufrido y del sobregasto generado por una Administración elefantíasica que ha incluso paralizado la Justicia para que sus monitores no sean declarados reos. Han convertido todo en farsa.
Un abrazo

candela dijo...

Precisamente en la contaminación judicial está el primer obstáculo para una posible regeneración. Nos quieren hacer creer que los mismos que pusieron a los ladrones van, ahora, a pedirles cuentas de sus robos. Deberiamos exigir a gritos la independencia del poder judicial como obstáculo supremo ante cualquier conato de regeneración.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Candela:
Tienes razón. Y creo que, desarmados moralmente como estamos, no seremos capaces de llenar las plazas y calles para exigir una clara y necesaria independencia judicial.
Me temo lo peor con la sociedad zombie que tenemos.
Un cordial saludo

Anónimo dijo...

Bueno, ya estamos en quiebra; la pregunta es: ¿Y ahora qué? ¿seremos capaces de hacer algo o seguiremos quejándonos hoy, votándoles mañana y callando y pagando?

o blog de xesús lópez dijo...

Me da miedo,Lobo, lo que está pasando.
Rajoy hace lo que le mandan y, por si fuera poco, se cargan la Ley de Costas para favorecer a alguno de sus amos. Una vergüenza.
¿Cómo puede cambiar el sistema?
No lo sé, pero o ésto cambia y los los políticos empiezan a sentir la fuerza de la protesta, o habrá un final con sangre. Porque se está cociendo.
Un saludo