A sociedade desamparada

´

Esteban, en La Razón. A violencia a consecuencia dos recortes pode prender en calquer momento. Os recortes son xa violencia dend´un poder que parece satanizado.   

Montoro, en La Razón. Recortamos e asfixiamos..... a uns pra subvencionare a outros. Qué razón!.

Pontevedra, 15.07.2012

Entrada n. 1549 do blog

Artículo semanal



A sociedade desamparada,

por Xesús López Fernández

           

            Parece que sí, que existe unha clara protesta social contra o Goberno porque non cumpre cos seus deberes e  as disposiciós tomadas estos días son contrarias ás promesas da campaña electoral. O Consello de Ministros aprobou o anunciado por Rajoy no seu discurso (parecía o discurso da ira) e todo está  pendente do trámite parlamentario.  Momento traumático o que estamos a vivir según definición de Soraya Sáenz de Santamaría, máis traumático posiblemente polas medidas que foron tomadas e que nada teñen que ver co mandato recibido da sociedade prá gobernación do país. Porque os votantes clamaban por un proiecto claramente rexeneracionista e o que agora se lle brinda ó país non parece satisfacer a nadie, se acaso ás xentes do PP, pero non a moita da xente que lle terá confiado o voto, o voto do chasco, que pode ver mesmo unha actitude esquizofrénica nos pasos dados polo Goberno.

            Déronse xa demostraciós de protesta non exentas de violencia, que se supón van ir a máis, e queira Deus que en nengún caso o duro discurso de Rajoy e os conseguintes acordos resulten ser, como adiantou Cayo Lara, gasolina prás rúas. A sobida do IVA non vai propicia-lo crecemento do país ou a creación de postos de traballo. Antes ben, esa medida, como os recortes de gasto público anunciados polo ministro de Economía, Luis de Guindos, teñen como punto en común o de precipita-la economía cara unha maior recesión o que, a xuicio dos analistas, fai inútil o “paquetazo” e sitúanos a un nivel de rescate “tipo Grecia”. O país está asolagado nun proceso de depresión xeneralizada, a excepción da xentiña de boa fe. Cóntanlles que se trata de pagare o que se pideu prestado. ¿A base do incremento do IVA? Pódeo creer así algún barón autonómico sen grandes ideas de economía. ¿Pero cómo, se coa recesión que estamos a sofrire vai haber aínda máis paro?

            Gran parte da culpa da situación do país ven da cousa bancaria, non sendo asignatura menor a entrada dos políticos nas caixas, que nada teñen que ver coas anteriores á Constitución do 1978, cando aínda conservaban parte do carácter benéfico herdado dos antiguos Montes de Piedade aparecidos en Italia antre 1462 e 1490. (José Luís Valladares estudia no seu blog a evolución das caixas nun artículo longo e moi documentado, cuia lectura recomendo). Curiosamente, foron uns frades franciscáns os fundadores do primeiro Monte, denominado Monte da Misericordia, co que tentaban botarlle o freo ós préstamos con usura daqueles tempos, que podían chegare ó 20%, incluso ó 200%.... Pero deixémo-la historia pra nos situar no momento no que os políticos asaltan as Caixas e, coa súa presencia nos consellos das mesmas, arranca un deterioro imparable. As Caixas entran no negocio inmobiliario, no ladrillo, na especulación co diñeiro das preferentes que se supón terán que devolver, anque lles coste, ou esto non é Estado de Dereito. E, ademáis, como os políticos non son bos xestores do ben común, comezaron a se fixar emolumentos e xubilaciós multimillonarias e as Caixas, agora caixabancos, están na uci, en situación de rescate, e moitos dos seus depositarios coa sensación de ruína total, desamparados.

            Daí ven gran parte da débeda exterior. E tamén conta aquí o fracaso dun  sistema con 300000 políticos máis que Alemania. Pero parece que, coas medidas adoutadas contan con que incluso os mortos (os seus familiares) paguen relixiosamente o 21 por cen de IVA, que ata aí chega a persecución das medidas de choque. ¡Qué pena que non regrese Franco a pronuncia-la frase que se poñía na súa boca durante unha reaparición sobrenatural!.:”¡No se os puede dejar solos!”. Agora, neste paquete de medidas, anunciaron tamén un novo texto prá Lei de Costas. Parecen confirmarse os temores de que todo o litoral vai entrare en convulsión. Non importa que Soraya Sáenz de Santamaría fale de “tolerancia cero”, cando levan consentido todo tipo de excesos e van consentir, verémolo, a permanencia do enxendro industrial de Lourizán, que o propio Franco definía como erro do que só se ían derivar problemas prá saúde e convivencia humás. E qué razón tiña, como na frase do chiste, “¡No se os puede dejar solos!”.  A sociedade síntese desamparada.