Un manglar dos Everglades.
Traballos de restauración nos Everglades. Cunha demostración así, os recheos de Marín poderíanse retirar en dous meses.-
Pontevedra, 15.11.2009
-
Entrada n. 1075 do blog
-
O pantano rescatado,
por Xesús López Fernández
O pantano rescatado,
por Xesús López Fernández
-
A raiz da sentencia do Supremo definitoria da ilegalidade do Plan Especial do Porto de Marín e da súa orde de retira-los recheos á linde litoral do ano 2000 producíronse unha serie de comentarios que non se entenden, porque a execución da sentencia debe ser indiscutible. ¿A quén benefician os recheos?. Á ría non, á pesca e ó marisco tampouco. E retira-la agresión que se veu conformando ó longo destes anos non debería ser difícil. Algús han querer situarse fóra da trama das agresiós producidas, pero é dabondo tarde pra recuar e xogare, azouridamente, coa desmemoria da xente. Que o recurso en casación da Plataforma prá Defensa da Praza dos Praceres ante o Supremo teña prosperado móstraos como auténticos defensores do Estado de Dereito, como no caso da sentencia do ferrocarril, que inda permanece sen executare. A sentencia sitúaos como defensores da razón incluso no momento no que foron agredidos pola Policía Nacional por se opoñeren á construcción da vía que foi declarada ilegal. A día d´hoxe parece que a presunta trama está sen investigare.
Ante as diversas e absurdas declaraciós de que a retirada dos recheos non é viable e que causaría máis dano ó medio ambiente, quero inserir aquí unha información sobre a restauración medioambiental que se está acometendo no estado de Florida dende hai varios anos. Refírome ó ecosistema dos Everglades, mar de biodiversidade que estaba fortemente degradado polo desenvolvemento urbanístico daquela península e a conseguinte contaminación. Os Everglades foron declarados pola Unesco patrimonio da Humanidade. E a rexeneración está en marcha, có horizonte da recuperación dunha superficie de 29.000 kms. cadrados. Sí, unha superficie de máis extensión que a da nosa autonomía e que, cunha inversión que eventualmente vai ronda-los 10.000 millós de dólares, o goberno federal estadounidense e as autoridades locales procuran restaurare unha parte importante daquel paraíso ecolóxico que foi o sur do estado de Florida antes da súa degradación.
¿Podemos pensar nunha recuperación real da ría, espacio sensible, e da dinámica das súas augas; na entrada novamente da sardiña? Aquí fai falta un verdadeiro estudio de enxeñería ambiental… A exposición de vellas fotografías e grabados que o Concello presentou no valado do parking da praza de España sirve pra nos achegar, en parte, á realidade do que foi o fondo intermareal desta ría, no que arestora o mar case non ten protagonismo. Outras agresiós seguirían no século pasado: en Mollavao e Lourizán, prás que sí cabe unha posible restauración se algún partido se compromete coa reposición da legalidade. Retira-los recheos do Porto de Marín, algo máis de 300.000 mts2 non debería representar maior problema. O medio ambiente e a ría agradeceríano. As empresas ás que deron licencia e acollida poden fácilmente reubicarse noutros polígonos, que algús andan sobrados de parcelas, sobre todo tendo en conta que algunhas delas non teñen relación co mar.
Volvamos ó tema dos Everglades, o pantano rescatado, presentado como un esforzo sen precedentes de rexeneración medioambiental, que vai condicionar tamén o crecemento case ilimitado das cidades do sur do estado. Dentro do plan establecido figura a compra de miles de hectáreas actualmente dedicadas á prantación de cana de azucre. A pretensión é a de, no longo prazo, integralas no ecosistema dos Everglades e devolver a eses espacios a vexetación autóctona, a condición orixinal de xunqueiras ou manglares. Nos Everglades conviven, e pelean: caimáns, cocodrilos americáns, manatís, garzas, águias, e peixes….Pero non todo é interese ecolóxico, sendo como son os Everglades un polo de atracción turística, creador de emprego. O dito non ten comparanza co esforzo que en Pontevedra deberiamos facer, se queremos recupera-la ría como medio de producción natural, ademáis de desterra-los recheos dehonestos. Aquí teríamolo moi fácil. Cuestión de vontade.
A raiz da sentencia do Supremo definitoria da ilegalidade do Plan Especial do Porto de Marín e da súa orde de retira-los recheos á linde litoral do ano 2000 producíronse unha serie de comentarios que non se entenden, porque a execución da sentencia debe ser indiscutible. ¿A quén benefician os recheos?. Á ría non, á pesca e ó marisco tampouco. E retira-la agresión que se veu conformando ó longo destes anos non debería ser difícil. Algús han querer situarse fóra da trama das agresiós producidas, pero é dabondo tarde pra recuar e xogare, azouridamente, coa desmemoria da xente. Que o recurso en casación da Plataforma prá Defensa da Praza dos Praceres ante o Supremo teña prosperado móstraos como auténticos defensores do Estado de Dereito, como no caso da sentencia do ferrocarril, que inda permanece sen executare. A sentencia sitúaos como defensores da razón incluso no momento no que foron agredidos pola Policía Nacional por se opoñeren á construcción da vía que foi declarada ilegal. A día d´hoxe parece que a presunta trama está sen investigare.
Ante as diversas e absurdas declaraciós de que a retirada dos recheos non é viable e que causaría máis dano ó medio ambiente, quero inserir aquí unha información sobre a restauración medioambiental que se está acometendo no estado de Florida dende hai varios anos. Refírome ó ecosistema dos Everglades, mar de biodiversidade que estaba fortemente degradado polo desenvolvemento urbanístico daquela península e a conseguinte contaminación. Os Everglades foron declarados pola Unesco patrimonio da Humanidade. E a rexeneración está en marcha, có horizonte da recuperación dunha superficie de 29.000 kms. cadrados. Sí, unha superficie de máis extensión que a da nosa autonomía e que, cunha inversión que eventualmente vai ronda-los 10.000 millós de dólares, o goberno federal estadounidense e as autoridades locales procuran restaurare unha parte importante daquel paraíso ecolóxico que foi o sur do estado de Florida antes da súa degradación.
¿Podemos pensar nunha recuperación real da ría, espacio sensible, e da dinámica das súas augas; na entrada novamente da sardiña? Aquí fai falta un verdadeiro estudio de enxeñería ambiental… A exposición de vellas fotografías e grabados que o Concello presentou no valado do parking da praza de España sirve pra nos achegar, en parte, á realidade do que foi o fondo intermareal desta ría, no que arestora o mar case non ten protagonismo. Outras agresiós seguirían no século pasado: en Mollavao e Lourizán, prás que sí cabe unha posible restauración se algún partido se compromete coa reposición da legalidade. Retira-los recheos do Porto de Marín, algo máis de 300.000 mts2 non debería representar maior problema. O medio ambiente e a ría agradeceríano. As empresas ás que deron licencia e acollida poden fácilmente reubicarse noutros polígonos, que algús andan sobrados de parcelas, sobre todo tendo en conta que algunhas delas non teñen relación co mar.
Volvamos ó tema dos Everglades, o pantano rescatado, presentado como un esforzo sen precedentes de rexeneración medioambiental, que vai condicionar tamén o crecemento case ilimitado das cidades do sur do estado. Dentro do plan establecido figura a compra de miles de hectáreas actualmente dedicadas á prantación de cana de azucre. A pretensión é a de, no longo prazo, integralas no ecosistema dos Everglades e devolver a eses espacios a vexetación autóctona, a condición orixinal de xunqueiras ou manglares. Nos Everglades conviven, e pelean: caimáns, cocodrilos americáns, manatís, garzas, águias, e peixes….Pero non todo é interese ecolóxico, sendo como son os Everglades un polo de atracción turística, creador de emprego. O dito non ten comparanza co esforzo que en Pontevedra deberiamos facer, se queremos recupera-la ría como medio de producción natural, ademáis de desterra-los recheos dehonestos. Aquí teríamolo moi fácil. Cuestión de vontade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario