A INMACULADA, O MISTERIO DE NAZARET

22.07.2009. Fotografías de Nazaret, algunha delas posiblemente xa no blog, nunha serie de traballos de Xullo-Agosto-Setembro 2009. Esta corresponde á fonte na que María sortíase d´auga. Este espacio, na fin dunha gruta, está hoxe integrado nun pequeno templo que celan cristiáns maronitas, en rezo continuo o día da nosa visita.
Aspecto do templo, concentración d´arte en honor a María.
Outra perspectiva do lugar.
No fondo, á esquerda, está situada a fontela da primeira fotografía.
Outra panorámica do arte alí presente. (clicade pra agranda-las vistas recollidas nas fotos, sempre).

E nova vista do mesmo pequeno templo.

Este é un dos accesos á Basílica da Anunciación. Extraordinaria concentración d´arte cosmopolita, tería que inserir realmente, outras vistas. Seguro que non estou a presenta-las mellores fotografías daquel día, segundo da nosa andaina por Terra Santa.

Non por estar feita de cemento a Basílica deixa de impresionar. Xa sei qu´esta é unha fotografía un tanto caprichosa.

Altar maior e retablo. Os sacerdotes dispóñense a oficia-la Santa Misa, ceremonia concelebrada con don Julián, o noso arcebispo.

Retablo da Epístola, da conservación do Sacramento, obra do pontevedrés Rafael Úbeda Piñeiro, qu´estos días mostra unha exposición espectacular na sala de Caixanova en Pontevedra, que recorre tódo-los seus tempos na pintura. Curiosamente, un dos cadros da exposición está datado no 1947, cando o home tería 15 anos, calculo; o tema, unha vista dende a Xunqueira do Lérez, un relicario de vida afogada por distintas camadas de políticos locales.

Retablo do Evanxelio, relicario de mártires franciscáns. Os PP. Franciscáns son os principales guardadores da Terra Santa, respetados por xudeos e musulmáns.

Outro enfoque da obra de Úbeda, en Nazaret.

Verbum caro hic factum est. O altar desta cripta quer mostrare prá eternidade o lugar no que María recibeu a visita do Ánxel Gabriel. A partir dese momento virían os nove meses de soño que describe Cunqueiro ata que chegou o día:"... Pasou a primavera, que ben frolecía; pasou tamén a sega, que moito pan había; i agosto, i o magosto dourado; i o viño novo, nas cuncas, na adega foi catado. I estando o outo cume de outo neve nevado, a María, en Belén, o noveno mese lle foi contado.....¡Nasceu Don Xesucristo, de todos é loubado!.

-

Pontevedra, 11.12.2010

-

Entrada n . 1378 do blog

-

A INMACULADA, O MISTERIO DE NAZARET,

por Xesús López Fernández

-

Traducción do evanxelio según san Lucas, do 8.12.

-

N´aquel tempo, o ánxel Gabriel foi enviado por Deus a unha cidade de Galilea chamada Nazaret, a unha virxe desposada cun home chamado Xosé, da estirpe de David; a virxe chamabase María. O ánxel, entrando na súa presencia, dixo: -"Alégrate, chea de gracia, o Señor está contigo". Ela turbouse ó escoitare estas palabras e peguntabase qué saúdo era aquel. O ánxel díxolle:

-"Non temas, María, porque teñas acadado gracia ante Deus. Vas concebire no teu ventre e has dar a luz un fillo, ó que has poñer por nome Xesús. Ha ser grande e chamado Fillo do Altísimo, o Señor hálle dá-lo trono de David, o seu pai, e ha reinare sobre a casa de Xacob pra sempre, e o seu reino non vai ter fin". E María díxolle ó ánxel:

-"¿Cómo vai ser éso, se non conozo varón?"

O ánxel contestoulle:

-"O Espírito Santo virá sobre tí, e a forza do Altísimo vaiche cobrir coa súa sombra; por eso o Santo que vai nacer terá de se chamare Fillo de Deus.

Aí tes á túa parente Isabel que, a pesare da súa vellez, concibeu un fillo, e xa está nos seis meses a que chamaban estéril, porque pra Deus nada hai imposible".

María contestou: -"Aquí está a escrava do Señor; fágase en min según a túa palabra". E o ánxel deixouna.

Palabra do Señor.