VENCEREMOS [10.03.2008]

Giuliano Ferrara, creador do movemento e partido político pro-Vida, que se declara ateo pero comparte a fe de Benedicto XVI en Xesús, dí: Defendo a vida diante da ONU.

Terceira fase do aborto. Cando o feto aínda mantén a cabeza no ventre materno, o abortista fúralle a nuca cunhas tixeiras. Na cuarta fase culmina o crime. O abortista chúchalle cunha sonda a masa encefálica. ¿Qué diferencia existe antre este tipo de morte ou a que practican os terroristas? ¿Quén é máis asesin@?

Holocausto na Alemania nazi.

Holocausto nas clínicas abortistas d´hoxe. E as feministas aínda reivindican o seu dereito pra acabaren coas novas vidas, como se fosen tumores ou quistes...!

Pontevedra, 10.03.2008

Entrada n. 449 do blog. Traballo desta data, a publicar en diversos medios. O mundo vai mal, está tolo. O aborto non é nada máis que un dos medios que Satán usa pra acabar coa familia, coa sociedade, coa relixión. E Satán ten moitas correas de transmisión, dende as que se fala do aborto como un dereito das mulleres pra seren máis libres. Aínda onte, 9.03, a prensa recollía a noticia de que o 8.03 declaraban en Pontevedra teren abortado un colectivo de 200 mulleres. Abortos reales ou mentales, en solidarización coas que xa non creen na familia, que renunciaron á condición de nais. En fin, o tema é longo e haberá ocasión de volver sobre o mesmo. A aparición dun movemento pro-vida pode significar que algús sectores da sociedade van cansos de aguantar tanta estupidez como se nos leva contado co apoio da megafonía política.

Venceremos [10.03.2008],
por Xesús López Fernández

Noticia de Giuliano Ferrara. Fillo dun senador comunista, comunista tamén el en tempo pasado, destaca actualmente pola defensa da vida en distintos foros. É autor dun manifesto, con numerosas adhesiós no noso país, que prantexa ante a ONU a petición dunha moratoria nos abortos, aínda tendo en conta que algunhas das axencias do organismo internacional promoven a interrupción do embarazo en diversos países. El sabe que, por tradición, a defensa da vida asóciase máis á dereita e á Igrexa, “porque a libertade femenina considérase un aspecto da sociedade moderna co que se identifican as forzas de esquerdas”. Pero a identificación que hoxe facemos de libertade con aborto é un desprecio ó que corresponde máis o nome de escravitude. Ferrara, que se define como liberal, cree que os homes e as mulleres foron creados iguales, todos cos mesmos dereitos e que, pra defendere esta igualdade, é necesario defende-la vida. En favor da súa cruzada tense pronunciado o director de cine italián Franco Zeffirelli, que vai apoiar e votar ó partido “Pro-vida”, de Ferrara, nas proximas elecciós italiás, no medio da polémica sobre o aborto en Italia.

A polémica está viva no noso país, onde o Goberno está traballando nun decreto que eximiría ás clínicas abortistas de se desfacer da maioría dos fetos abortados como cadavres: non os considera restos humáns con entidade dabondo. Na falta de conciencia moral que implica o decreto, os fetos serían simples restos biosanitarios coa condición de non teren chegado ás 28 semás de xestación. Eso é o que propón o ministro Bernat Soria, polémico, cuestionado, con dúbidas sobre o seu curriculum, según certos medios. Pero á marxe das mulleres que o arroupaban nas fotografías da pasada campaña, outras están recollendo sinaturas a un manifesto, “Mujeres ante el aborto”, firmado xa por non poucas mulleres: Nati Mistral, Paloma Gómez-Borrero, Isabel Durán, Isabel San Sebastián, etc.... O manifesto parte dunha serie de dereitos reconocidos na Constitución e fallos de sentencias diversas, pra concluiren cunha serie de principios como: “Non hai nada máis progresista que defender ós máis indefensos, O máis “conservador” é facer negocio coa vida dos máis débiles, como ten acontecido moitas veces na Historia, A complicidade e o silencio de moitos facilitaron os horrores dos totalitarismos do século XX: xenocio, eutanasia....”.

A deriva política parece nos está a levare a unha situación de verdadeira espiral de martirios e abismo democrático. Pero unha certa reacción, que pode ser crecente, pode agora depender da cruzada de Ferrara, que falou o pasado luns na Aula Magna do CEU e as instalaciós anexas, en Madrid, ante a presencia dun milleiro de persoas. Persoalidades relevantes respaldan a súa petición de moratoria ante a ONU, cuia relación non cabe xa neste traballo. Citaremos a: Lucien Israel, Moshe Bendaján, rabino de Madrid, Gustavo Bueno, Francisco Vázquez, José Luís Garci, Miguel Delibes, Rafael Navarro Valls, Alcaraz, Herrera, e un longo etcétera. Según Ferrara, dende que se aprobou o aborto “o planeta foi sacudido con máis de mil millós de abortos e un manto de desesperanza ten calado na humanidade”.

A moratoria proposta por Ferrara fai un chamamento á defensa dos Dereitos Humáns, que no art. 3º da Declaración Universal manifesta que todo individuo ten dereito á vida, á libertade e á seguridade da súa persoa. A min ocúrreseme, posto que moitas veces parece que falamos nada máis que do home como votante, que a moitas desas criaturas as están privando do dereito a votar dentro de dezaoito anos, talvez de cambia-lo rumbo da Historia. E debemos escolle-la defensa da vida, pois só así vencerémo-la batalla da civilización. Non, polo tanto, “á cultura mortífera que condena á muller ó medo e á violencia antinatural contra a maternidade, á ignorancia, a se afacer ó desamor e á infelicidade”, e ó asesinato de tanta criatura indefensa. ¿Pra cándo un partido pro-Vida en España? Necesitámolo. Seguro que venceremos.