DESPOIS DAS FESTAS DA PEREGRINA

Pontevedra, 20.08.2008

Entrada n. 585 do blog

O vídeo, propio, recolle o final do Himno Ceremonial do Antiguo Reino de Galicia executado pola banda de gaitas da Diputación de Pontevedra. Certo que a posta en escea coeste tipo de gaitas [máis parecen cornamusas] pode restarlle enxebreza, pero si é certo que tamén lle pode dar máis solemnidade.

DESPOIS DAS FESTAS DA PEREGRINA,
por Xesús López Fernández

Como residente na zona vella podo decir que máis que disfrutar das festas reneguei todo o que puiden d´elas. Mais que días de ledicia foron días de invasión, en certo sentido unha especie de traslación no tempo da invasión dos hunos promovida dende o goberno local. Algún Atila pode andar polo medio, no organigrama, pra dispoñer que as cousas se degraden máis e máis, que a cidade esmoreza e perda señorío e que, con cada nova reforma, a zona vella se torne máis cimiterio.

Nunhas declaraciós ó Faro de Vigo, Lores decía que estaba orgulloso de lle ter dado a volta á cidade nestos anos de mandato e convertila nun foco de vida. ¿De qué clase de vida se non saben facer outra cousa que meter cochambre nas prazas vellas, bullanga, malabares pra enzudralas aínda máis?.

Xa teremos ocasión de volver sobre este particular. Pero recomendaría ós que teñan acceso a este blog que lean un artículo de Arturo Ruibal publicado no suplemento do Diario de Pontevedra do Domingo 17 ppdo., titulado "El Arquitecto", no que, antre as loubanzas que de coña dirixe ó arquiteuto Fole, acúsao de desface-la cidade: as prazas, a sustitución dos antiguos faroles de forxa polos carolinos de aceiro ou aluminio, a eliminación da pedra nobre, reemprazada agora polas galletas que levan colocado, [o que Rivas Fontán denominou, en certa ocasión, política de baldosa], a barbaridade do feito en San Xosé coa tertulia postiza alí "inmortalizada", a ridiculez da obra do Museo [balaustrada] e a imbecilidade da proiectada alameda-mirador do Campillo, cando eso parece xa imposible coas barreiras existentes ou previstas; o fracaso na reanimación residencial de vila vella, reconvertida en gran bar e onde o comercio morreu ou morre, etc. Como confirmación do desastroso da política local e das ideas do "arquiteuto" [voz popular, como doutor], un dos comercios novos que parecían marcar un certo tempo de esperanza, CASA, acaba de cerrar.

Volvendo ó tema do vídeo, o goberno local hai xa tempo que quedou fóra das procesiós. É máis, coido que tanta estreiteza de rúas i espacios ten como finalidade, antre outras cousas, a de evita-la organización de acontecementos desa natureza, mesmo de desfiles, mentres non reparan en disparates como o de coloniza-la Ferrería e outras prazas con terrorismo decibélico; mesmo con comercio de miseria nas zonas das vellas Alameda, Gran Vía ou Palmeiras, lacerando máis e máis ós residentes ou deteriorando o mobiliario urbán.

O Himno Ceremonial ten bastante máis de Himno que non o de Veiga sobre letra de Pondal, "Os Pinos". Aínda que non teña letra. Ou precisamente por non-a ter.