Fotografía feita por Jordi Adriá pra ilustración da entrevista de Juan Cano a George Steiner, na súa casa de Cambridge, o 26.01.2003, pra El Semanal. Recoméndase a lectura da entrevista completa, cuio enlace relacionamos á dereita do blog. Reproducimos aquí o prólogo da dita entrevista, a continuación:
ENTREVISTA A GEORGE STEINER,
por Juan Cano.
por Juan Cano.
Nació en París en 1929, en una familia de judíos vieneses. Su formación trilingüe -sus idiomas maternos son el inglés, el alemán y el francés-, la educación recibida de su padre. un destacado banquero amante de la música y las artes, su paso por la Universidad de Chicago en los años 40 y su propio sentido del judaísmo marcan toda su obra, consagrada en buena parte a analizar la situación del hombre culto ante la barbarie de la sociedad contemporánea. Humanista, crítico literario además de lingüista, profesor de literatura comparada, es autor de una decena de libros fundamentales para comprender el mundo en que vivimos y el mundo en que pensamos y escribimos: Antígonas, Nostalgia del absoluto, Después de Babel, Errata...
Nos recibe en su casa, un edificio victoriano ubicado en una bella zona residencial en las afueras de la vieja ciudad universitaria. Desde su cuarto de trabajo, inundado de libros en un aparente pero estudiado desorden, se vislumbra el verde de la campiña inglesa repleta de árboles centenarios que parecen proteger el silencioso y cuidado jardín. Lugar idóneo para la reflexión, la lectura y el deleite de la música, una de sus grandes pasiones.
GEORGE STEINER E O GALEGO,
por Xesús López Fernández
por Xesús López Fernández
No periódico El País foi publicada unha entrevista a Steiner, na que o home cuestionou a vivencia do galego. Esa entrevista fíxolla o editor canario Juan Cruz, que tivo que demandar disculpas dos foros que en Galicia se pronunciaron en contra do declarado polo gran lingüista, tiradas de contexto algunhas das súas afirmaciós.
Non vou entrar no por el dito, porque sei que Steiner é un gran defensor das linguas, incluso das linguas minoritarias, que poden ser fermosas aínda contando con poucos falantes ou estando a punto de se esvair por pura involución.
Que algunha escritora teña definido como "esvarón" de George Steiner o por el dito: que si nós tamén temos unha literatura que arrancou con Afonso X; que si a obra de Rosalía de Castro ou a de Curros, ou [tamén cita] Eduardo Blanco Amor, coa Esmorga, etc....
Coido que non se entra no cerne da cuestión. O que se queira informar pode recurrir ós textos de Steiner, pero en "Después de Babel", onde o sabio fala das linguas minoritarias, que non por eso deixan de seren fermosas, tamén o fai do idioma das tribus estalinistas. I ésa é a cuestión: que hoxe queren darlle rango de lingua non ó galego de Rosalía ou Curros, ou Cunqueiro ou Fole, senón ó galegués da deriva lusa, ás normas estalinistas que hoxe priman como oficiales.
Ó mellor resulta que Steiner pode saber algo do drama de extinción que aquí estamos a sofrir os que aínda queremos salvar algo do galego recibido coa oralidade. Que conste.
Non vou entrar no por el dito, porque sei que Steiner é un gran defensor das linguas, incluso das linguas minoritarias, que poden ser fermosas aínda contando con poucos falantes ou estando a punto de se esvair por pura involución.
Que algunha escritora teña definido como "esvarón" de George Steiner o por el dito: que si nós tamén temos unha literatura que arrancou con Afonso X; que si a obra de Rosalía de Castro ou a de Curros, ou [tamén cita] Eduardo Blanco Amor, coa Esmorga, etc....
Coido que non se entra no cerne da cuestión. O que se queira informar pode recurrir ós textos de Steiner, pero en "Después de Babel", onde o sabio fala das linguas minoritarias, que non por eso deixan de seren fermosas, tamén o fai do idioma das tribus estalinistas. I ésa é a cuestión: que hoxe queren darlle rango de lingua non ó galego de Rosalía ou Curros, ou Cunqueiro ou Fole, senón ó galegués da deriva lusa, ás normas estalinistas que hoxe priman como oficiales.
Ó mellor resulta que Steiner pode saber algo do drama de extinción que aquí estamos a sofrir os que aínda queremos salvar algo do galego recibido coa oralidade. Que conste.
No hay comentarios:
Publicar un comentario