

-
Pontevedra, 5.12.2010
-
Entrada n. 1374 do blog
-
Artículo semanal
-
Candidaturas prá esperanza,
por Xesús López Fernández
por Xesús López Fernández
-
No panorama pontevedrés parecen confirmarse xa dúas candidaturas prós comicios de Maio 2011. Son homildes: a da Iniciativa Cidadán d´Os Praceres e a de Pontevedra Alternativa. A d´Os Praceres é a terceira vez que se presenta, parece que, ademáis, cun lema decidido e rubricado polo seu traballo de varios anos: “Nós sí defendémo-lo Estado de dereito!”, discurso falaz na maioría dos partidos que, [como sinalaba Martín Ferrand no seu artículo do ABC do 4.12.2010, “¿Hay vida fuera del partido?”], foron caíndo na dexeneración partitocrática a consecuencia da fin da separación e independencia dos grandes poderes do Estado, a esencia do sistema, con merma de libertades i encanallamento da representatividade, así convertida en débil i enfermiza e, o que aínda é peor, sen esperanza de vida cidadáa, actividade económica e autonomía cultural fóra do ámbito do arroupamento partidista. Así foise decantando unha promiscuidade, noxenta, antre o poder político e o do diñeiro. I éso percíbeo a sociedade civil que non acaba de reaccionare, de toma-lo poder por non dar amalgamado unha verdadeira candidatura prá alternancia.
-
Faría falta un verdadeiro tsunami abalador que, pola vía das urnas, fose capaz de marcare unha alborada de rexeneración, privar de protagonismo ós que están a marcare mal o rumbo da gobernación. E as candidaturas pontevedresas citadas van un pouco por ese camiño do cambio real. De se confirma-lo lema das xentes d´Os Praceres, o de “Nós sí defendémo-lo Estado de dereito!”, pódeno decir con rotundidade. Se algún outro partido quer usare ese lema, ICPraceres sempre terá o poder descalificatorio porque eles sí están avalados por catro sentencias do TS, onde sí deron co Estado de dereito, que os partidos e os clústers parece queren afogar. Os partidos están, en gran parte, desacreditados ante a sociedade civil que, sen embargo, parvaxola, sigue confiando no chamado voto útil, non no de candidaturas sensatas que, como as citadas, talvez coaligadas, poderían configura-lo agardado tsunami.
-
ICPraceres e Pontevedra Alternativa van xogare nas elecciós do 22 de Maio con ilusión. E con poucos medios. Seguro que nengún clúster as vai financiare e ignoro qué tipo de enxeñería lles ha valer, ademáis dunha crecente presencia en internet, ou a pegada persoal de carteles. Sí ilusiona ver que ICPraceres, con participación na rede de cada volta máis activa mantén vivo o seu vello blog coas imaxes dramáticas da súa defensa da praza d´Os Praceres, da defensa do Estado de dereito contra a agresión da irracionalidade; ilusiona tamén ver cómo a presencia en internet de Pontevedra Alternativa e o blog persoal de Leoncio Feijoo, “Don Filiberto”, conquistan de cada volta novos seguidores. I eso apréciase polos contadores que van decote máis acelerados. ¿A qué cifras terán de chegaren pra telumbrar que algo pode cambiar en Maio? ¿Cál pode se-lo marcador que faga masa crítica, que avise dos nervios que mesmo pode haber nos partidos instalados na corporación local?
-
No panorama pontevedrés parecen confirmarse xa dúas candidaturas prós comicios de Maio 2011. Son homildes: a da Iniciativa Cidadán d´Os Praceres e a de Pontevedra Alternativa. A d´Os Praceres é a terceira vez que se presenta, parece que, ademáis, cun lema decidido e rubricado polo seu traballo de varios anos: “Nós sí defendémo-lo Estado de dereito!”, discurso falaz na maioría dos partidos que, [como sinalaba Martín Ferrand no seu artículo do ABC do 4.12.2010, “¿Hay vida fuera del partido?”], foron caíndo na dexeneración partitocrática a consecuencia da fin da separación e independencia dos grandes poderes do Estado, a esencia do sistema, con merma de libertades i encanallamento da representatividade, así convertida en débil i enfermiza e, o que aínda é peor, sen esperanza de vida cidadáa, actividade económica e autonomía cultural fóra do ámbito do arroupamento partidista. Así foise decantando unha promiscuidade, noxenta, antre o poder político e o do diñeiro. I éso percíbeo a sociedade civil que non acaba de reaccionare, de toma-lo poder por non dar amalgamado unha verdadeira candidatura prá alternancia.
-
Faría falta un verdadeiro tsunami abalador que, pola vía das urnas, fose capaz de marcare unha alborada de rexeneración, privar de protagonismo ós que están a marcare mal o rumbo da gobernación. E as candidaturas pontevedresas citadas van un pouco por ese camiño do cambio real. De se confirma-lo lema das xentes d´Os Praceres, o de “Nós sí defendémo-lo Estado de dereito!”, pódeno decir con rotundidade. Se algún outro partido quer usare ese lema, ICPraceres sempre terá o poder descalificatorio porque eles sí están avalados por catro sentencias do TS, onde sí deron co Estado de dereito, que os partidos e os clústers parece queren afogar. Os partidos están, en gran parte, desacreditados ante a sociedade civil que, sen embargo, parvaxola, sigue confiando no chamado voto útil, non no de candidaturas sensatas que, como as citadas, talvez coaligadas, poderían configura-lo agardado tsunami.
-
ICPraceres e Pontevedra Alternativa van xogare nas elecciós do 22 de Maio con ilusión. E con poucos medios. Seguro que nengún clúster as vai financiare e ignoro qué tipo de enxeñería lles ha valer, ademáis dunha crecente presencia en internet, ou a pegada persoal de carteles. Sí ilusiona ver que ICPraceres, con participación na rede de cada volta máis activa mantén vivo o seu vello blog coas imaxes dramáticas da súa defensa da praza d´Os Praceres, da defensa do Estado de dereito contra a agresión da irracionalidade; ilusiona tamén ver cómo a presencia en internet de Pontevedra Alternativa e o blog persoal de Leoncio Feijoo, “Don Filiberto”, conquistan de cada volta novos seguidores. I eso apréciase polos contadores que van decote máis acelerados. ¿A qué cifras terán de chegaren pra telumbrar que algo pode cambiar en Maio? ¿Cál pode se-lo marcador que faga masa crítica, que avise dos nervios que mesmo pode haber nos partidos instalados na corporación local?
-
A falta de vontade política pra executa-las sentencias do TS é conocida de toda a sociedade, como tamén o discurso da ICPraceres. E agora comeza, con bastante acollida mediática, Pontevedra Alternativa, que acode ás elecciós homilde, pero criticamente, tentando mostrarlle ós partidos consolidados a diferencia antre as realizaciós deste goberno local e o que realmente se debería ter feito en clave de amor a Pontevedra. Leoncio invita á xente a que se achegue ó Campiño de Santa María, convertido en especie de escombreira, despois do arboricidio alí levado a cabo. Afirma que levamos perdidos como dez anos en urbanismo, afogados, sen un plan certo prá circulación viaria. El, que se define como xestor cultural, aclara o sentido da nova profesión, de cómo hai que fixar criterios de restauración e conservación pra evitare acontecementos como a ridícula prantación de cipreses, a modo de gran estadea, no entorno do Teatro Principal. Ós dous partidos non lles falta ilusión, pero nunha soa candidatura poderían, talvez, aumenta-las súas posibilidades.
3 comentarios:
En una sola candidatura harían temblar de miedo a los "partitócratas".
Una coalición por la sensatez y el sentido común.
Coido que así podería ser. Por eso lanzo estas ideas.
Como dice Josele lo que falta es sensatez y sentido común;algo de lo que esta caterva, querido Xesús, carecen.
Publicar un comentario