Francisco, o novo Papa

 O novo papa, Francisco, bispo de Buenos Aires Jorge Mario Bergoglio, un papa prós novos tempos.

 Massimo Coppo, franciscán e peregrino dende Asís, reza por un papa que podería ser, según el, un franciscán capuchino, pra unha Igrexa dos probes. 

 Escultura de Pío V, en Santa María Maggiore, onde o Papa acodeu a rezare, tamén ante a tumba deste papa santo.  

 A bóveda de Santa María Maggiore, onde o Papa acodeu a pedi-la axuda da Virxe, está panelada d´ouro da primeira expedición dese metal chegada de América, como o Papa Francisco.

 Detalle do baldaquino de Santa María Maggiore.

Presuntamente o Monte da Tentación, onde Xesús axunou e Satanás compareceu pra tentalo. Monxes ortodoxos gregos fan vela permanente no lugar, nun convento visible na foto. Este papa xa falou do demo, como desexaba Massimo Coppo, o franciscán d´Asís, peregrino nesta ocasión, que ambos deben percibi-la satanización do poder mundano, o das políticas anti-familia e anti-natura, o nemigo da Vida e da Natureza. (Non sendo as dúas primeiras, son todas fotos propias, dos anos 2007 e 2009)

Pontevedra, 17.03.2013
Entrada n. 1628 do blog
Artículo semanal

Francisco, o novo Papa,

por Xesús López Fernández

            Posiblemente nengún cónclave prá elección dun novo papa gozou de tanta audiencia como o último celebrado, transmitidas por radio e televisión ó mundo enteiro secuencias diversas dos preparativos e celebración do acontecemento. En realidade, a información a talvez máis de mil millós de persoas interesadas comezara xa co anuncio da renuncia de Benedicto XVI  e actos conseguintes, incluso o seu traslado a Castelgandolfo, onde ten a súa morada provisional e vai ser visitado nos próximos días polo actual Papa Francisco, o arxentino Jorge Mario Bergoglio, un papa xesuíta, o primeiro da Compañía de Xesús na Historia da Igrexa, que se entende confíe nos fillos de San Ignacio como instrumento vitalizador nos tempos que vivimos, mesmo contra o poder satanizado. Francisco porta con el unha obra intensa de home entregado ós pobres, i en Buenos Aires vivía nun apartamento sinxelo no que facía as súas propias comidas; e visitaba ós barrios máis necesitados, mesmo os cárceres.

            A praza de San Pedro estaba ateigada de xente os días 12 e 13 de marzo, a pesar da chuvia, mentres o cónclave ía mostrando o resultado das votaciós: fumata negra, fumata negra, ata que o 13 comunicaba, por medio da fumata branca que xa tiñamos papa. Agora vanse conocendo anécdotas do encerro, de cómo  Jorge Mario Bergoglio, o xa Papa, e Odilo Scherer, cardeal de Sao Paulo, o seu principal rival prá elección, intercambiaban opiniós, de que o arxentino se pronunciaba por unha Igrexa pobre e prós pobres; de como outro brasileiro, Claudio Hummes, arzobispo emérito de Sao Paulo, lle dixo, xa concluída a elección: “Non te esquezas dos pobres”. No arzobispo de Buenos Aires fórase aclarando a idea do nome a escoller: Francisco, o santo dos pobres. (Claudio Hummes, sentado do seu lado os dous días do cónclave, é franciscán).            

           

            Francesco d´Asisi, “il poverello”. ¿Pero estivo o santo na praza de San Pedro?. Sí estivo alguén que asumeu o seu papel, chegado de Asís, a cidade da Paz, despois de ter camiñado 180 km, vestido cun hábito franciscán rústico, de yute. O home, cos pes nús e de xionllos, púxose a rezar, obxeto de curiosidade por parte de fotógrafos e periodistas, incluso baixo da chuvia. A súa intención, según dixo, era agardare pola fumata branca. O home, que se chama Massimo Coppo, ten 64 anos, e chegou o martes 12, vive en Asís, na rexión de Umbría, e pertence a unha comunidade franciscáa que fai o voto da pobreza e vida adicada a oración, estilo de vida que escolleu ós 32 anos, despois de ter conocido a varios católicos que o impregnaron do que el chama vocación de servicio. O home, que viveu na súa mocedade nos EEUU manifestaba, ante as perguntas que lle formulaban, que estaba alí pra rezar, que era un momento difícil prá Igrexa e que “lle gustaría ver a un Papa pobre, un franciscán capuchino, un Papa valente pra afirmare os fundamentos da fe católica, que fale da eternidade, do inferno, e do retorno de Xesucristo. Queremos axudar a máis persoas a entendere que a libertade de ser pobres pode levare á felicidade”.   

            Cando o novo Papa compareceu ante a moitedume, con lembranzas pra Benedicto XVI, pedindo tamén que rezasen por el mesmo pra, de seguido, outorgárlle-la bendición ós presentes na praza que comprenderon xa que tiñan un Papa próximo. Móstrase   conciliador,  abraza o ideal da pobreza e da paz, i escolleu ademais o nome de Francisco  en memoria do santo de Asís. O gozo de Massimo Coppo debe ser inmenso ó ve-la súa oración premiada, porque o Papa falou do Corpo Místico de Cristo, e do demo. Xa todo se sucedeu, nos seguintes días, de forma rápida. Francisco  móstrase como home con sentido do humor e foi acollendo cordialmente a tódo-los cardeales conforme se achegaban a saudalo; e que o pasado sábado, nas súas declaraciós ante 6000 periodistas de todo o mundo, acabaría, despois de ter saudado a unha selección, por lles outorgare unha bendición especial, abrindo os brazos, un xeito de acollere ós presentes: “Que Deus vos bendiga a todos”, tendo en conta que antr´eles habería non poucos non creentes ou doutras relixiós. E Massimo Coppo parece oficiou como profeta. 

Enlace: Misione Massimo Coppo