Baltasar Garzón aclara: Baltasar, con "B". (Montoro, en La Razón) |
Entrada n. 1671 do blog
Artículo de opinión (Pontevedra viva, 30.05.2013)
De Garzón,
por Xesús López
Fernández
A controvertida figura do xués
estrela, Baltasar Garzón, volve estare cuestionada. Cando se decía que estaba
disposto a regresare á Política, algo por el anunciado, a retornare cun partido
de novo cuño en presunta alianza don Ada Colau e G. Llamazares, resulta que o
vai ter difícil, porque se cruzou no seu camiño de volta Alfonso Guerra, que
ven de editar, qué oportuno, un novo libro de memorias no que fala de moitas
cousas, de cómo lla montaron no seu día, polo caso Ibercorp, a Mario Conde, ou
de cómo Garzón chegou recibir diñeiro en B, algo que o xués nega.
A verdade é, como comenta José
Antonio Martín del Pozo no seu blog, que o home parece xa un muflón abatido, a
imaxe dos que caían nas súas cacerías, nas cazatas participadas con amiguetes
do seu “club”. Pero cando Garzón fichou polo PSOE presentabase un problema
gordo, “porque como xués debería abandonare uns meses antes das elecciós o
cargo, polo que deixaría de recibi-lo seu estipendio” dí Guerra finamente, pra
afirmare seguidamente: “Consultáronmo e comentei que o partido sería solidario
abonando as cantidades ata ser proclamado diputado, pero que o teriamos de
facer en A, é decir, de xeito legal e coa firma do recibo pola cantidade real”.
Garzón non aceptou, o que motivou a resposta de A. Guerra: “Pois entón non hai
pago… Parece que acodeu a outra institución, desta volta con éxito.”
Garzón desminteu a Super Guerra, e
tense doído desta outra guerra sucia e de que, “se neste país ten habido alguén
en conspiración permanente foi el [A. Guerra]”, aínda que de momento non ten
anunciado nengún procedemento criminal pola tan grave denigración da súa
Persoa. Xa que logo, Garzón anuncia que xa non vai entrare en nengunha lista
electoral, consecuente coa embestida de A. Guerra. José Antonio Martín del
Pozo, con fino humor, aínda recomenda: “Aprendede, borjamaris do PP, deste Rei
Guerra, que [….] el solito cobrouse onte
o Elefante Branco da Esquerda radical”. Mai-la cousa non acaba aí, que
outra persoa, nalgún tempo secretario de Estado, Rafael Vera, o home que morou
no cárcere por permanecere calado, suponse que pra pagare moitos dos pecados do
felipismo, acaba de falare: Canto dí Guerra no seu libro é certo. Garzón pideu
que lle pagaran en negro, algo ó que o PSOE se negou, polo que outaron por compensalo con fondos reservados procedentes do ministerio de Defensa. Pola
soldada e un pequeno local habilitado pró seguimento da campaña que facía o
xués.
Rafael Vera aclara que, como
conduci-los pagos por medio do ministerio do Interior non parecía doado,
acordaran finalmente facelo a través da Secretaría da que era titular, e que
exerceu as funciós de caixeiro/pagador e afirma que aínda conserva recibos da
época. Como tamén que, na época de Garzón como xués da Audiencia, lle
pagaban dous millós das antiguas pesetas
pra gastos de seguridade. Á vista das últimas informaciós diriase que Garzón se
confirma como home sen escrúpulos. Presuntamente, claro. E parece que Rafael
Vera ten moito máis que decir. Pode estar arrancando un novo serial…
31.05.2013: addenda. No programa de El Gato al Agua do 29.05.2013, ó que acodeu como invitado Rafael Vera, falouse de moitas cousas, incluso dentro dun certo posibilismo e con gran prudencia, da guerra do Gal, daqueles anos de plomo. Pero Vera deixou claro que Garzón cobrara en negro e que incluso lle fora financiada unha viaxe, coa familia, a Santa Domingo. En B.
No hay comentarios:
Publicar un comentario