NO DIGA "GRAZAS"

O caos normativo, a lingua que non vai. Dibuxo de Xesús López

-

Pontevedra, 6.03.2009
-
Entrada n. 872 do blog
-

NO DIGA GRAZAS,

por Xesús López Fernández

-

Por precisar de recetas da Seguridade Social fixen hoxe unha chamada e pedín vez. ¿Qué pasa?. Que ademáis da música de entrada atendeume unha fémina. "Servizo Galego de Saúde....". Total, ela a falare no galegués saído das normas do Diktatt; eu en castelao, como fago cando me dirixo a alguén da Administración que tenta mostrarme o camiño do "galegués evoluído", ese enxendro saído das normas alóglotas, distantes do idioma real desta nosa terra.

-

Por certo que agora están a acusaren a Feijóo de recuar no tema do idioma despois do acordo asinado polo PSdeG e BNG do bipartito. Así lles foi por usaren como instrumento ideolóxico o seu galegués afastado do idioma popular. Pero non levan razón. Como xa lle dixen nunha ocasión a Feijóo, se algunha vez quer comunicarse en galego, qu´o faga no galego d´Os Peareas, na fermosa fala da Ribeira Sacra, a que ben conocían a súa avoa, dona Eladia e os seus tíos-avós, Manuel, o home que falaba once linguas, Afonso, o marista, e Jesús López Rodríguez, casado éste cunha tía miña, de apelido López.

-

Pero volvamos ó galegués do "Servizo" Galego de Saúde. Déronme cita e, despois de rematare, a señorita, ou señora, díxome "grazas" por ter chamado. Aínda me dou tempo pra lle decir: "No diga grazas", "Por qué?, Porque no es gallego, sino un invento de las gentes de Quintana, que así le fue al expresarse en galegués con el horizonte de su Portugaliza como destino".

-

Agardo unha posible desparasitación da Administración e do galego das normas do Diktatt, a principal causa da ruína da nosa fala e que, por cinguírense a ela, de pena, o bipartito tivo nesa teima un claro soporte prá súa derrota, ademáis das presuntas corrupciós e luxos sabidos.

-

Non digades nunca "grazas, servizo, Galiza, inimigo, dicir, humidade, gravidade, enfermidade, animais, totais, normais, proxecto, inxección,..." e tantas outras nas que a lingua esgaza, reventa nun mal parto lingüístico.

-

Etc. etc.

-

Lembremos. Vicente Risco dixit, ano 1921: "Non soubemos traballar científicamente o leigado cultural de Rosalía e Curros". Éso é o que pasou. E non había que inventare nada, como xa tiña recomendado Sarmiento no século XVIII. "Facede o idioma a partir da fala". O frade recomendaba que nos deixaramos de querencias portuguesas por esta-lo idioma do país irmán fortemente afrancesado. É máis. Afirmaba, máis ou menos: "Collede o diccionario portugués de Bluteau, privádeo das palabras non portuguesas, e vai quedar un puro esquelete.". Algunha razón levaría Sarmiento. Digo.