A día d´hoxe, o emisario d´Os Praceres, como a edar, carecen de licencia. Os resultados pró ecosistema da ría son conocidos, aínda que non-os dean toda a información que deberían dar.
-
Pontevedra, 5.06.2009
-
Entrada n. 970 do blog
-
Este pequeno traballo recuperado fora incluído en principio, baixo seudónimo, na web de Galicia Información, remitido á mesma por correo electrónico na data indicada co título. O asunto vai de estudios d´impacto ambiental, algo do que, nas vísperas das elecciós á Unión Europea, parece seguimo lonxe, moi lonxe.
-
De impactos [2.10.2003],
por Xesús López Fernández
por Xesús López Fernández
-
Lembro agora que hai anos fíxose un estudio chamado ESCORP, Estudio de Contaminación da Ría de Pontevedra. Foron traballos demorados, en parte saboteados por medio dalgunha acción tipo "comando". E a segunda parte do indicado estudio sería agachada, choída baixo sete chaves, aínda que finalmente sóubose dela. Aquelo, aínda que non se lle chamara así, foi un auténtido estudio de impacto ambiental, como agora se dí con máis "aquel". E no tal estudio estarían, posiblemente, as claves pra non consentírmonos por máis tempo a presencia do complexo de morte en Lourizán. A Xunta, ó longo destos anos, estivo a acobillar un ano tras outro o tal enxendro, ata o punto de que en certa ocasión na que foi denunciada ante o Defensor del Pueblo, Gil Robles, a contaminación irresistible, a presunta relación da actividade clorocelulósica e as enfermedades que se dan na nosa área de saúde, a resposta do Defensor foron uns informes que lle remiteu a Xunta e que levaban, todos eles, o indicativo de Celulosas; eran informes da propia fábrica.
De todo esto haberá que falar longamente, perguntarse novamente por qué a estas alturas sigue sen estar ordeado ese estudio de saúde, da relación causa efecto nas áreas de Pontevedra e Marín. É máis, do Boletín Epidemióloxico de Enfermedades de Obrigatoria Declaración da Xunta, desapareceron os I.R.A.s, o número de infecciós respiratorias agudas, que todos sabemos que sí tiñan relación coa actividade da fábrica de pasta. É decir, Ence non contamina, non afecta á saúde, "porque os i.r.a.s. foron suprimidos do boletín". De Xuzgado de Guardia se os houbera, ou de Seprona. Pero tranquilos, que aquí non pasa nada máis alá do conocemento familiar do mal que o pasou o "defuntiño", de cómo había que levar ó neno a un centro sanatorial pola crisis asmatiforme conseguinte á nube de malcheiro que, nacendo en Lourizán, abranguía as zonas citadas. En fin, de todo esto, que debería estar hai tempo no Tribunal de Estrasburgo, haberá que falar por activa e por pasiva.
De momento, o que sabemos é algo máis de cómo se cocen os informes de impacto ambiental, os que agora son así chamados, porque unha noticia de espanto aparece nos medios do día 2.10, a de que Carlos del Álamo, o que foi "brillante" conselleiro de Medio Ambiente, o actual presidente do Parque das Illas Atlánticas é tamén presidente dunha empresa de consultoría que concursa pra realiza-lo estudio de impacto ambiental sobre o mesmo parque. Eso, certamente, non é de recibo. Pero é que ademáis, como sempre defenderon o labor benfeitor de Ence, enténdese que, finalmente, non é preciso o tal estudio, que abonda con lle perguntar ó complexo de Lourizán. Queda moito por contar.
P.S. Enviado por correo electrónico a Galicia Información. El 2.10.2003
Lembro agora que hai anos fíxose un estudio chamado ESCORP, Estudio de Contaminación da Ría de Pontevedra. Foron traballos demorados, en parte saboteados por medio dalgunha acción tipo "comando". E a segunda parte do indicado estudio sería agachada, choída baixo sete chaves, aínda que finalmente sóubose dela. Aquelo, aínda que non se lle chamara así, foi un auténtido estudio de impacto ambiental, como agora se dí con máis "aquel". E no tal estudio estarían, posiblemente, as claves pra non consentírmonos por máis tempo a presencia do complexo de morte en Lourizán. A Xunta, ó longo destos anos, estivo a acobillar un ano tras outro o tal enxendro, ata o punto de que en certa ocasión na que foi denunciada ante o Defensor del Pueblo, Gil Robles, a contaminación irresistible, a presunta relación da actividade clorocelulósica e as enfermedades que se dan na nosa área de saúde, a resposta do Defensor foron uns informes que lle remiteu a Xunta e que levaban, todos eles, o indicativo de Celulosas; eran informes da propia fábrica.
De todo esto haberá que falar longamente, perguntarse novamente por qué a estas alturas sigue sen estar ordeado ese estudio de saúde, da relación causa efecto nas áreas de Pontevedra e Marín. É máis, do Boletín Epidemióloxico de Enfermedades de Obrigatoria Declaración da Xunta, desapareceron os I.R.A.s, o número de infecciós respiratorias agudas, que todos sabemos que sí tiñan relación coa actividade da fábrica de pasta. É decir, Ence non contamina, non afecta á saúde, "porque os i.r.a.s. foron suprimidos do boletín". De Xuzgado de Guardia se os houbera, ou de Seprona. Pero tranquilos, que aquí non pasa nada máis alá do conocemento familiar do mal que o pasou o "defuntiño", de cómo había que levar ó neno a un centro sanatorial pola crisis asmatiforme conseguinte á nube de malcheiro que, nacendo en Lourizán, abranguía as zonas citadas. En fin, de todo esto, que debería estar hai tempo no Tribunal de Estrasburgo, haberá que falar por activa e por pasiva.
De momento, o que sabemos é algo máis de cómo se cocen os informes de impacto ambiental, os que agora son así chamados, porque unha noticia de espanto aparece nos medios do día 2.10, a de que Carlos del Álamo, o que foi "brillante" conselleiro de Medio Ambiente, o actual presidente do Parque das Illas Atlánticas é tamén presidente dunha empresa de consultoría que concursa pra realiza-lo estudio de impacto ambiental sobre o mesmo parque. Eso, certamente, non é de recibo. Pero é que ademáis, como sempre defenderon o labor benfeitor de Ence, enténdese que, finalmente, non é preciso o tal estudio, que abonda con lle perguntar ó complexo de Lourizán. Queda moito por contar.
P.S. Enviado por correo electrónico a Galicia Información. El 2.10.2003
No hay comentarios:
Publicar un comentario