domingo, 7 de abril de 2013

E agora falan de dragado

 As instalaciós do Club Naval, mal concebidas. O río xa non é un caudal certo, máis ben un esgoto ó que van dare escorrentías contaminantes. As augas, a pesare da campaña do purolérez.com, de cada volta máis negras. Esta contaminación tamén afecta á marca España, algo que non quixo comprobare a comisión de eurodiputados que nos visitou hai pouco pra ve-la saúde das rías, de todas menos a de Pontevedra, onde algo sabemos de fondos europeos mal aplicados. (foto de La Voz de Galicia)
Paisaxe arrasada, o sistema de meandros da xunqueira do Lérez, hoxe desecada despois de intentare convertila en vertedeiro. Se non hai vontade pra recupera-lo espacio, as sardiñas non volven á ría de Pontevedra. Un auditorio con mala acústica está hoxe instalado no borde desta vella depuradora biolóxica, como tamén un absurdo campus universitario e institutos, castigados pola humedade que aí permanece. Da paisaxe da fotografía había disfruta-lo P. Sarmiento dend´o seu convento de San Benito (Bieito non, horror, por medievalismo trasnoitado), aínda sen os peares da ponte do ferrocarril, nen os eucaliptos que xa comezaban a afearen o espacio.  

Pontevedra, 7.04.2013
Entrada n. 1640 do blog
Artículo semanal a publicar no Diario de Pontevedra o 8.04.2013


E agora falan de dragado,
por Xesús López Fernández

            Calquer pontevedrés que teña interese en saber cómo era o fondo da ría pode averigualo acodindo a algún dos blogs que van recollendo fotografías de tempos pasados, nas que se aprecian imaxes dunha natureza case virxinal do  fondo intermareal da nosa ría. Pero parece que non se fixeron as cousas en debida forma e que poderiamos definire a actuación sobre o entorno do río-ría como de contínua agresión. Un, que lembra unha ría aínda navegable ata o vello balneario de Monteporreiro, pode ser testigo de cómo se foi acabando co sistema de meandros que o Lérez dibuxaba na súa desembocadura. Unha política torpe, antiecoloxista, primou nas diversas actuaciós aquí levadas a cabo, por desconocemento certo. E cando é ben sabido que as xunqueiras e marismas son relicarios de vida, necesarias prá saúde dos mares, contempla-las fotografías posibles móstranos unha realidade moi distinta: a xunqueira d´Alba, espacio aberto, aínda non cercado pola rúa Domingo Fontán, recibía, como as outras xunqueiras, cada nova e vivificante marea.

            Cando comezan coas obras de urbanización do que foi solar de Tafisa non se aprecia nengún esforzo por recupera-la pequena xunqueira alí existente, duns 11000 mt2. Non podemos maxinar que se poida poñer en marcha o arelado proceso de rexeneración do litoral, degradado como vertedeiro de vasuras, con estas ocupaciós deshonestas consolidadas por medio de infraestructuras invasoras: pontes mal deseñadas ou estradas ancheadas a costa da propia ría, cando se podía ter soñado con recuperare algunha das pequenas praias existentes ó pé de Santa María, antr´os peiraos que alí existían i eran base de amarre de traiñas e dornas: tempo de sardiñas e outros peixes; tempo de ostras e outros moluscos. Lucro cesante como hai pouco apuntabamos.

            Un lembra unha serie de praias a ambos lados da ría, pero parece que Pontevedra xa renunciou ó mar e que hoxe non se diferencia de certas cidades de secano cruzadas por algún río, se acaso máis protagonista que o noso Lérez. Pero aquí, na teima de bota-lo mar fóra de nós, fomos encorsetando o río-ría e algús políticos, que se creen deseñadores dunha nova natureza pró noso entorno, están realmente a acabare con ela. E agora, cando xa o sistema río-ría carece de canal central porque o mar, que facía de tiro,  non preña as xunqueiras, prohibida alí a súa presencia, a súa capacidade rexeneradora no sistema de depuradoras biolóxicas do que estabamos dotados, non é posible. O problema do calado da ría-río veuse acentuando máis e máis, que un lembra os tempos nos que eran os areeiros os que, ó abeiro da baixamar, ían enchendo as súas gabarras de area prá construcción. Coido que tamén existía unha dotación pró dragado permanente da ría e que a construcción das escolleiras, pensada prá fixación do canal central, non valeu como salvadora do sistema.

            Estamos nunha situación límite. Os barcos do Club Naval quedan varados na baixamar. I éso preocupa. Non tanto o problema dos mariscadores e mariscadoras, un sector que hai pouco contabilizaba uns 1500 empregos directos. Lourizán é hoxe un gran tremedal no que aínda se recolle ameixa contaminada, especialmente degradado cando se usou a dinamita pra mellora-lo calado prós barcos que arriban ó seudoporto de Marín, ós recheos sentenciados. De tódo-los xeitos, os creadores da “nova natureza” van dragare o río, algo que antes facían as mareas pra definire o canal. Din ademáis que o dragado pode agardare uns 18 meses e que a Xunta vai somete-lo proiecto do río a estudio de impacto ambiental. ¿Pero cómo non se fixo estudio de impacto cando se foron consumando tantas agresiós, que si o ferrocarril, os recheos do porto, a edar ilegal, a avenida, a autopista, a ponte dos Tirantes ou a nova d´As Correntes, a ponte da Puntada, a rotonda da punta de Mollavao, o estreitamento do río, a desecación das xunqueiras? ¿De qué vai servi-lo dragado? De nada.

5 comentarios:

trillian dijo...

Se han de acordar demasiado tarde de lo qué estan haciendo, y seguro ya no tenga remedio, ó sera tal el coste que no se pueda hacer nada ya.

Ojala me equivoque.

Unha aperta amiguiño.

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, Trillian:
Acabo de leer tu correo y de ver las fotos del viejo Berbés.
Fíjate que en la foto de la junquera y meandros del Lérez, la marea está alta, que incluso cubre parte del campo de la orilla izquierda del río, como se aprecia en los árboles que parece nacen del agua.
Unha aperta

José Luis Valladares Fernández dijo...

A veces se va tan lejos, que se llega a un punto donde ya no es posible el retorno. Esperemos que no sea este el caso de la ria pontevedresa. Y si de verdad inician el dragado de la ría, que sea para solventar alguno de los problemas que han creado los políticos y no para agravarlos aún más.

Un abrazo

o blog de xesús lópez dijo...

Hola, José Luís:
El dragado no va a servir para nada porque no repone la dinámica de las aguas si no se recupera la zona de junqueras. Es un dragado inútil, pensado para los barcos, balandros, yates que actualmente quedan varados, en la bajamar, sobre el lodazal en el que han convertido el fondo marino, algo que yo recuerdo de arena fina.
No se dan cuenta nuestro políticos de que una de las fuerzas para la creación de empleo está en la naturaleza, en el sector primario de nuestra economia: agricultura, ganadería, pesca. Y estaría era un vivero increíble. Pero cuidado, que la almeja que aquí se pueda extraer, con la sobrecarga de mercurio, dioxinas, la paralizante TCDD, bifenilos policlorados, endrín y contaminación bacteriana, puede ser mensajera de no pocas enfermedades, de la muerte mismo.

Un abrazo

o blog de xesús lópez dijo...

José Luís:
Corrección de erratas.
Donde dice "estaría" debe decir "esta ría...era un vivero increíble"

Un abrazo