O LARANXO AUSENTE

Pontevedra, 28.06.2008

Entrada n. 534 do blog

O LARANXO AUSENTE,
por Xesús López Fernández

Onte deron por finalizáda-las obras no entorno do P. Luís e Laranxo. O acceso a Cobián Roffignac pola primeira das rúas quedou totalmente cerrado, incluso prás ambulancias, que por alí non van poder entrar nen saire. A cerca carcelaria cobra aí, se cabe, un maior protagonismo que noutras partes da cidade, o que ten ó longo da por min denominada, no seu momento, "La Corredera de los Mosquerones", que foron levantados e sustituídos pola cerca d´aceiro.

Pra mingoa-la agresión que dan por curada coa inauguración da remodelación, reconvertiron o acto nunha homenaxe ó P. Luís María Fernández Espinosa e á Polifónica de Pontevedra, que leva facendo cultura dende o ano 1925.

O P. Luís fora, precisamente, un dos seus impulsores e harmonizador dalgunhas das obras que a coral tivo de sempre nos seus programas: "Camiña don Sancho", "Romance de doña Alda", as "Cantigas de Pontevedra", que sería difícil escenificar no espacio agora reconfigurado.

"Séntate ó meu lado, ti nunha pedra i eu n´outra....Eisí choraremos xuntos a nosa fortuna pouca... ¿Por qué choras miña prenda?....¿Cómo non hei de chorare?...Pasou por min o meu mozo... e non me quixo....falare". Difícil maxina-lo diálogo da parella en "Cantigas de Pontevedra" sentados nos chanzos da nova escadeira asesina, xa denunciada neste blog. A parella tamén botaría de menos o laranxo, os laranxos, como fan os veciños e dos que o talibanismo urbanizador fixo un total esquecemento.

Os veciños denuncian a ausencia do laranxo, mellor dito, dos laranxos que existían por riba e por baixo da vella balaustrada. Fotografía de La Voz de Galicia.