O ESMORECEMENTO DO GALEGO

No meu icono en relación coas agresiós que sofre a lingua aínda se aprecia o nome da "negra sombra", en alusión á nosa cantora, a Rosalía de Castro, que parece a gran nemiga a batir polos novos "evanxelizadores". A lingua, naturalmente, morre.

Ponteveda, 11.05.2009

Entrada n. 941

O ESMORECEMENTO DO GALEGO,

por Xesús López Fernández

-

Ós comisarios políticos que se fixeron co control das normas, que mesmo as convertiron nunha fórmula prá degradación e desfeita do idioma, caéulles sempre mal a figura de Vicente Risco, o home que, en desacordo cos pasos dados pola Editorial Galaxia no eido ortográfico, decía que "non soubemos tratar científicamente o leigado cultural de Rosalía e Curros". I éso decíao xa dend´o 1921. Daquelas chuvias, esta chafuldra d´agora.

-

Eso foi o que pasou e sigue a pasar. E a lingua está desta volta nunha especie de estertor, agoniante, preocupádo-los persecutores da mesma de eliminaren a súa polifonía, a súa abondancia de vocablos e rexistros como decían o P. Sarmiento ou en tempo máis recén Dámaso Alonso. Facede o idioma a partir da fala, recomendaba Sarmiento.

-

Na RAG saben ben que a súa política lingüística foi un verdadeiro fracaso. Excusan mirar pra outra banda que pra sí mesmos cando din, como hoxe noticia El Correo Gallego, por boca do señor Barreiro, que a situación do galego é preocupante.

-

El Correo Gallego, 10.05.2009: La RAG define la situación del gallego como preocupante