A MESA POLA NORMALIZACIÓN É UN CÁNCARO

O caos normativo. Dibuxo informático de Xesús López. (O bo dos blogs é que se lle pode chamar ás cousas polo seu nome).

-Pontevedra, 10.07.200-Entrada n. 557--A MESA POLA NORMALIZACIÓN É UN CÁNCARO,por Xesús López Fernández-

Hoxe tiven ocasión de falar cunha funcionaria que debía te-la consigna de usa-lo galego como lingua vehicular. Paréceme ben. Pero como na burocracia entran unha seria de expresiós, de modismos, que non corresponden á nosa lingua, senón ó galegués inventado polo Bloque, manifestei o meu desexo de usa-lo castelao no meu turno. "E ten todo o dereito", dixo ela educadamente. "Conste que son galegofalante, que escribo en galego dende os anos 50 do século pasado, pero báixome do tren do galegués que predican a Mesa pola Normalización e os seus delegados-comisarios".

Se o idioma morre é fundamentalmente a consecuencia dos esforzos do Bloque e da Mesa por impoñe-lo galegués. E a min non me costa traballo definila como cáncer. Eles, na súa sequedade lingüística, han propoñeren a palabra "cancro", horrible, que tería como derivadas outras verbas: "cancroso, cancríxeno", horribles, que non recollen os seus diccionarios, senón as formas "canceroso, canceríxeno". ¿En qué pelea estamos?

Considero, pois que a Mesa é realmente un cáncer, do que se derivan "canceroso, canceríxeno". Pero que terían a posibilidade de se autodefinir como "cáncaro", palabra galega, da que sí se poderían deriva-las verbas "cancaroso, cancaríxeno", porque a lingua ten outros resortes nos que estos aldeáns aínda non repararon.

Juan Manuel Pereira ocupouse recentemente do galego por medio de dous artículos brillantes: "En galegués, non" e outro, "Galicia, con c". Recomendo a súa lectura. Apareceron no Diario de Pontevedra. I el, como especialista en Historia Moderna, aínda aclaraba onte a un desos profetas do galegués o que xa estaba claro na línea argumentativa dos traballos citados.

Juan Manuel Pereira, ademáis, non escribe actualmente en galego porque non quere que, por vía de becario ou de corrector ortográfico, traduzan ó galegués o que el escribiría en galego. E así, moita xente vai deixando a nosa lingua.

Outra cousa que tampouco se pode consentir é que intenten afoga-lo castelao pola vía do Diktatt estalinista ou nazi, como están a faceren no País Vasco ou en Cataluña, a tentaren reconvertir ós españoles en criaturas menos universales.

As Academias Iberoamericáas xa se manifestaron a prol do Manifesto de Defensa do Castelao, dito así, con mal café.

E relembremos: a Mesa, un cáncaro. As súas delegaciós, neoplasias, metástasis.