CANDO PASA O NADAL [24.12.2006]

Pontevedra, 22.12.2007

Xa está armado o nacemento familiar. Mostramos aquí un grupo de figuras. O artículo corresponde ó ano pasado, ó 26.12, e foi publicado daquela no Xornal.com, en cuia base de datos pódese aínda localizar.

Cando pasa o Nadal,
por Xesús López Fernández

Que os cristiáns celebremos o nacemento do Señor é algo ó que temos un completo dereito. “Nun pendello que hai xunto a un camiño,/ unha noite de xiada naceu/ un meniño pequeniño/ que parece do ceo caeu”. Panxoliña popular como outras, estampas xa presentes no nacemento que mantén vivo un membro da miña familia con figuras que, nalgún caso, teñen máis de cen anos. O belén ó que me refiro está concebido como unha aldea galega: o río vivo e cunha cachoeira que o enaltece; diversos grupos con movemento, os Reis Magos que se van achegando ó portal, ó pendello, e que outro vilancete afirma que, no seu camiño cara Belén, “levan castañas cocidas, leite fresco e bica quente”; a anunciación do anxo ós pastores da boa nova do nacemento do Salvador; a mula e o boi, os primeiros testigos que viron a Xesús nacer, están nel representados como se fose unha pequena peza teatral que, cando se acende, aparece como unha aldea que traballa. Nela non hai lugar prá nugalla.

Sen embargo, parece que algo está a cambiar ou que nos queren cambiar. E así o consumismo feroz que nos abura, cando non o laicismo rampante, están a dilui-la mensaxe de salvación que o nacemento do Señor conleva: mostrarnos o camiño cara a eternidade, a resurrección que ven despois da crucifixión; as pautas pra unha vida libre de pecado coa preocupación polo próximo como divisa e a loita contra as miserias do planeta; contra as inxusticias, contra as guerras. Pero certas mostras de agresión producidas os pasados días parecen corresponder a consignas: o belén e a cruz, símbolos a batir, despois de ter eliminado outros símbolos e monumentos, actuación que non vai acabar co curso da Historia nen modificar partes de guerra. ¿O belén, un nemigo ideolóxico que debe acabar na vasura ou ser convertido en pira? Porque estos pasados días déronse ambos casos, parece que como signo dun proceso de radicalización laicista. E se temos un Estado laico, independente de calquer organización ou confesión relixiosa, laicos somos tamén moitos dos cidadáns deste país, laicos ou seglares –persoas non ordeadas—que formamos parte da Igrexa.

Este presunto enroque do Poder non ten sentido, porque os signos relixiosos non están nunca á contra dun Goberno democrático, calificativo decote máis envilecido á vista de tanta corrupción aflorada. E será boa a aportación que á memoria histórica fai agora o Vaticano, levantado o segredo sobre a documentación do pontificado de Pío XI (1922/1939). En internet pódense leé-las declaraciós de don Vicente Cárcel Ortí, sacerdote e historiador que, dende o 18.9.2006, está a estudia-los textos que se van editar íntegramente nos próximos anos, en varios volumes, coa titulación de “Documentos do Arquivo Segredo do Vaticano sobre a II República e a Guerra Civil (1931/39)”. Nun punto da entrevista, o home fala da “actual reiteración de moitos dos erros que levaron fatalmente á división tráxica dos españoles porque non se busca a concordia senón a confrontación; non a tolerancia senón o totalitarismo ideolóxico; non a democracia senón a partitocracia; non o respeto ás ideas e símbolos cristiáns, senón a ofensa permanente ós mesmos”.

E quero deixar constancia aquí de dous defensores da mensaxe cristiá nacida o día de Nadal, e dos seus símbolos: O padre Josef Lämmle, alemán, un místico que levaba 32 anos antre nós atendendo o culto á Virxe de Fátima en Pontevedra; e don Bartolomé Sánchez Canals, que si en Pontevedra soubo dinamiza-lo movemento catequético na parroquia do seu nome, tamén en Santiago, canónigo e Rector do Seminario Maior, deixou unha clara impronta do seu traballo. Dous corredores de fondo, dúas persoas entregadas como testigos de Cristo na procura da eternidade da que xa han estar disfrutando como xusto descanso. Se o primeiro se marchou o día da Inmaculada, don Bartolo faríao o 12.12, o día da Virxe de Guadalupe. Transmisores da mensaxe do Xesús nado en Belén, foi un verdadeiro privilexio télos conocido.