Outro traballo sobre a temática incendiaria, que forma parte do bloque de artículos escritos o pasado ano, hai agora un ano e un día. Nel análizanse algunhas das posibles causas do lume, os error cometidos pola Administración á hora de planifica-la política agraria e forestal de Galicia. A opinión deAlbino Prada é definitoria, e definitiva. Que Quintana teña dito daquela que aquí o que se preparou foi un polvorín é algo sobre o que el tamén pode ter responsabilidades se o lume volve desta hora, porque moitos montes siguen sendo un desastre, un aprecia como o polvorín vai medrando, cobra forma. Esa é a trama, aínda que o Fiscal teña concluído que non hai indicios de tal.
Pra despois do lume, [14.08.06],
por Xesús López Fernández
por Xesús López Fernández
Que o Fiscal Xeral do Estado impartira instrucciós de investigar, en relación coa guerra incendiaria que está a sofri-la nosa terra, si hai algún tipo de trama, pode non conducir a nada dado que a Policía non cree na existencia da mesma en función do perfil das persoas detidas. Os analistas, sen embargo, apuntan cara certos intereses: urbanísticos, como en Cataluña, ou doutro tipo. Ou sinalan outras posibles causas como o cambio de uso do monte, a perda da relación osmótica que o home e a muller mantiñan co seu entorno, do que dependían pró lume manso da lareira ou prá mantenza do gando, como prá obtención de esterco. Perdida a aldea como unidade de producción por ter sido decretada unha reforestación salvaxe, Galicia deixou de ser un verxel pra se ver invadida de especies pirofíticas, como reiteradamente temos denunciado. I ésa é, simplemente, a trama incendiaria. Dos beneficios a corto prazo tamén se sabe.
Un libro editado no ano 1979, “Realidade económica e conflicto social”, avisaba dos problemas socioeconómicos que ameazaban á nosa terra. Da obra, un estudio multidisciplinar encargado polo Banco de Bilbao, editáranse 12.000 exemplares, 8.000 en castelán, 4.000 en galego; pero foi retirado por orde gubernamental. Pois ben, quero pensar que a difusión do libro e a súa lectura terían representado unha ferramenta útil pra evita-la ruína á que finalmente sería conducida Galicia, hoxe con problemas en moitas das súas frontes porque o home xa non está integrado na paisaxe como elemento dinamizador, productor e beneficiado dos seus traballos. ¡Se incluso nos queren nega-la posibilidade de ser un país gandeiro! Pero un dos traballos aparecidos estos pasados días, de Albino Prada (La Voz de Galicia, 7.8.2006), afirma de xeito clarividente que non existe nengún uso activo que evite a acumulación de material combustible en dous millós de has. do territorio e que así temos un problema estructural e cíclico que potencia unha catástrofe ambiental e social sen precedentes.
O que agora está a pasar pode certamente corresponder a unha actuación planificada, como xa se ten apuntado. Como no ano 1989 aparecen agora profusión de aparellos incendiarios. E hai que estudia-los posibles beneficiarios; pero tamén a culpa certa das Administraciós na perpetuación do modelo forestador franquista, asumido curiosamente por xentes de sentimento galeguista que erraron no modelo de desenvolvemento que precisaba a nosa terra, como este pasado Sábado me indicaba un amigo colaborador no traballo citado no parágrafo anterior, ó que tiven ocasión de lle lembrar algo aludido nun dos meus traballos anteriores: o proiecto de lei forestal de iniciativa popular presentado ó Parlamento galego no 1989. A súa posible aceptación debatíríase despois das elecciós europeas, pero nen socialistas, nen coagas, nen os representantes do partido nacionalista galego estiveron polo labor de poñer a andar un traballo respaldado por máis asinaturas que votos tiña calquera dos partidos nacionalistas presentes na Cámara galega.
Desconozo se agora se terá producido o necesario cambio de sensibilidades. Quintana tivo o outro día, na TVG, unhas palabras acertadas ó defini-lo tipo de forestación ou reforestación obrada en Galicia como a da conformación dun auténtico polvorín. Certamente, aquí nadie precisa de bombas de fósforo ou misiles pra acabar co país, co país das 35.000 entidades de poboación que é Galicia. O home dixo máis, despois de ter afirmado que o prioritario agora era apaga-lo lume. Determinar se hai trama incendiaria ou non corresponderalle á Policía e á Fiscalía. Cando acabe esta guerra haberá que pensar en reforestar con outro criterio; e haberá que pensar, tamén, en fixar poboación no rural, amplia-las zonas agrarias e non caer xa, nunca máis, na construcción do polvorín. Esa é a trama e ten un principal culpable: a Administración, que precisa facer exame de conciencia. E pensar no pobo antes que nos lobbies.
No hay comentarios:
Publicar un comentario