domingo, 29 de julio de 2007

O CARRO DE VACAS [29.07.2007]

O espacio cercado polos mosquerós é case unha corredoira enlousada. Xa poden inclui-la alternativa de uso de coche ou de carro; claro que o carro do país agradecería máis o chan terreiro.
-
Fotografía do autor na rúa Padre Luís, un dos espacios aldeanizados na cidade.
Carro de bois, ou de vacas, con canizo ou caniso, como o carriño de Cabanillas.

Pontevedra, 29.7.2007

Con data onte i en La Voz de Galicia foi publicado un traballo de Manuel-Luís Casalderrey en relación co carro do país, sobre unha suposta normalización do seu uso. Trátase dun traballo cruel, con moita ironía, no que se arremete contra a dictadura democrática que quer impoñe-la inmersión lingüística. Non abonda co 50/50 en plan bilingüismo harmónico pra ben ensina-las dúas linguas oficiales. O que queren é máis. Pero o autor do artículo non entra no fondo real da cuestión, que o galego que nos queren impoñeren xa non é galego, senón unha simple caricatura.


Ó autor ocúrreselle un símil: a imposición ó noso mundo rural do carro do país, en igualdade de oportunidades co tractor. Poucos carros han quedar en activo. Dubido incluso que poidan ter uso actual as máis de cen palabras que son precisas pra nomear cada unha das súas partes. Reproduzo o traballo, copiado de La Voz, 28.7.07, Rincón Aberto, de Manuel-Luís Casalderrey, moi didáctico desta volta.



EL CARRO DE VACAS


El carro de vacas ha sido, durante muchas décadas [ o autor tería que decir séculos, ou siglos], una de las señas de identidad de Galicia. Dos vacas unidas por a canga (xugo) y paralelas á cabezalla, tiraban del carro que sostenía la carga acomodada entre os estadullos. El carro está prácticamente desaparecido y solo se ven algunos ejemplares en museos etnográficos o como elemento decorativo. Los estrategas en enxebrismo del bipartidos están ultimando un plan de acción que potencie la normalización del uso del carro de vacas. equivalente a la normalización del uso del gallego, que tanto entusiasmo está despertando. El 50% sabe a poco. La normalización del uso del carro de vacas recorrerá un camino paralelo. Mediante el procedimiento de dictadura democrática utilizado en el idioma se obligará a los campesinos a que hagan la mitad de los transportes en carro de vacas. El resto puede seguir haciéndolo en tractor, pero el proceso de normalización tenderá a que el carro de vacas sea el vehículo de uso preferente para el transporte en el rural gallego. Seguramente se alzarán voces de protesta, como las está habiendo en el proceso de normalización lingüística, pero serán los inconformistas de siempre, que son incapaces de reconocer que los políticos hacen estas cosas por el bien de los ciudadanos y por la recuperación de todas las señas de identidad. Tampoco se dan cuenta de que una dictadura democrática nada tiene que ver con aquella. Antes era uno sólo y ahora los procesos de normalización se deciden por consenso o por mayoría.

Reitero o dito: artículo cincelado, duro, renarte. Por desgracia, o carro xa non canta nas congostras, aínda que algús políticos estean a concebiren as novas rúas das cidades como vellas corredoiras.
"Meu carriño cantareiro, o do eixo de ameneiro e os canisos de sanguiño......Hoxe corredoira abaixo, mañán corredoira arriba, mentres tí dures i eu viva teremos un camiñar....E cando tí xa apodrezas i eu dea o laio derradeiro, que fagan do teu chedeiro a caixa pra me enterrar!" [do célebre poema de Ramón Cabanillas]

No hay comentarios: