CHUVIA, VENTO, DIES IRAE [9.12.2000]

Outra concepción do mar da Lanzada. As nove ondas en día de forte vento. A contaminación, polo temporal, faise máis evidente. Dibuxo informático do autor.

Pontevedra, 1.11.2007 Traballo do 2000 en relación co temporal de chuvias e vento daquela acontecido. O artículo non precisa doutros comentarios.

CHUVIA, VENTO, DIES IRAE...(9.12.2000),

por Xesús López Fernández 

Coido que todos agardabamos un Outono máis soave, máis vagarosamente reciclador, pra disfrute dos cambios cromáticos da paisaxe, dalgunha que outra paseata, de xornadas de lectura; pero a chuvia que cae e o vento rachado que a trae están a converteren este lugar en sitio ingrato. Levabamos 123 anos sen un temporal así, século e milenio a rubricaren a súa despedida cun ano desastroso pra Galicia. Comprendo o turismo de mal tempo, a beleza do mar embravecido ou dos ríos desmadrados –algús regatos menores que toman forzas pra se levaren por dediante pontes--.No Xallas tiveron que abri-las comportas pra que o río seguira o seu curso, abocado novamente á fervenza do seu destino, o cadoiro de Ézaro, espectáculo único de desembocadura ata hai pouco secuestrado por unha desas estúpidas concesiós e que, semanalmente, repoñen uns minutiños. Pero a natureza pide máis, como tamén nos muiños da Barosa mostra a súa forza en abanqueiro impresionante.

Ó tempo que se analizan as calamidades que están a aconteceren e se propoñen soluciós máxicas, perguntámonos si se está a pronunciar un discurso políticamente serio en tódo-los casos. A situación en Cambre foi dramática a pasada semá. Houbo que libra-la auga do encoro de Cecebre –abri-las cinco comportas— e os danos non foron maiores por esta-la ría do Burgo en baixamar, ó revés de días atrás en que confluiran a remesa de caudal coa marea entrante.. Hai xentes que perderon case todo e ás que non lles ha consola-lo discurso do seu alcalde, que dixo --suponse que xustamente-- que o vicio do asolagamento teríase evitado con desaugadoiros da presa nas semás previas. Ou coa canalización do río Mero, polo que Cambre sofre as riadas ocasionadas ó descargaren o citado encoro. O drama vivido por este concello pode ser un aviso prás xentes de Caldas, con presencia de zodiacs nas súas rúas. O Umia saeuse catro veces neste Outono.

Dende a primeira das riadas lembráronlle ós caldenses que eso non tería acontecido se o encoro da Baxe represara a auga que alaga as rúas da vila termal. E tórnanlles co mesmo discurso demagóxico: que si o seu problema é o vello que tiñan en Padrón, desaparecido coa canalización do Sar. E deso sabemos en Pontevedra, porque a canalización do Lérez evitou males maiores. Mante-las xunqueiras como sería de razón requeriría, nestas chuvias, unha solución á holandesa --con diques e comportas--, porque coa auga caída sería tremendo o encontro da marea entrante co río desmadrado. E ó mellor o problema de Caldas é máis de canalización e de pontes con máis luz –que se reitera en Baión--, que non da posta en funcionamento dunha presa que non é de utilidade pública. ¿Non habería que estudiar outras soluciós?. Porque Caldas segue a vivi-lo seu drama particular mentres en Cambre están acollonados, sabedores de posibles novos envíos dende Cecebre de 55 metros cúbicos por segundo. ¡E ós de Caldas acaban de lle cerra-lo encoro!

O terrible deste trebón é que non quedou río menor. Dubra, Támega, Bubal, Sarela, Xallas, Arenteiro, Umia, todos eles a arrasaren, a asolagaren vilas e acabar con facendas i esperanzas...Non hai burgo que non saiba da chea, de rúas convertidas en ríos, de alcantarillas reventadas, de estradas cortadas... A imaxinación voa polo noso litoral, dende o Miño ata Ribadeo –Cíes, Costa da Vela, Corrubedo, Fisterra, Touriñá, Mariña luguesa..—. Na praia das Catedrales debe haber ecos do “Dies irae, dies illa.....Quantus tremor est futuros....” O día da ira, no que todo vai ser reducido a cinzas...—ou a lama, qué máis ten-- ¡Cánto tremor ha haber!. Pode que no Ulla ou na Ribeira Sacra --como no monacal río Lérez--, as almiñas de tantos frades que alí tiveron oficio estean de retorno, convocadas polo trebón, dispostas e entona-lo “Dies irae 2000”, porque dá medo que prós de Caldas non se acaba co encoro da Baxe. Con trebón pode, incluso, agrava-la situación, activa-lo Dies irae.